تقید امام به برگزاری مراسم روضه در منزلشان آن هم در روز عاشورا را می توان بخشی از سیره امام برای بزرگداشت مقام رفیع ائمه اطهار علیهم السلام به شمار آورد. روایتی از روضه خوانی امام در روز عاشورا نقل شده است.
تاسوعای حسینی بود و مجلس عزا بر پا. در خاطره ای به رفتار امام نسبت به این مجلس اشاره شده است.
حاج آقا مصطفی به شهادت رسیده بود، هر چه می کردند امام قطره ای اشک نمی ریخت. اطرافیان نگران حالشان شده بودند. چاره را در این دیدند که برایشان روضه بخوانند.
امام فردی بود که وقتی واعظی بالای منبر می رفت، برایش فرقی نمی کرد که شیرین صحبت می کند یا تلخ، حزن انگیز یا خنده دار اما ذکر مصیبت اهل بیت علیهم السلام که می شد، موضوع کاملا متفاوت می شد.
از جمله برنامه های عبادی امام، تقیدشان به خواندن زیارت عاشورا بود. مشهدی جعفر از چگونگی انجام آن گفته است.