همراه با سیره محرمی امام-12
روح عبودیت امام در حرم ائمه(ع)
در یک سال قمری کربلا هفت زیارت مخصوصه دارد و نجف سه زیارت مخصوصه. امام خمینی عارف عابدی بودند که سعی در انجام مستحبات می کردند از جمله اینها همین زیارت های مخصوص کربلا و نجف بود.
در یک سال قمری کربلا هفت زیارت مخصوصه دارد و نجف سه زیارت مخصوصه. امام خمینی عارف عابدی بودند که سعی در انجام مستحبات می کردند از جمله اینها همین زیارت های مخصوص کربلا و نجف بود.
تقید امام به برگزاری مراسم روضه در منزلشان آن هم در روز عاشورا را می توان بخشی از سیره امام برای بزرگداشت مقام رفیع ائمه اطهار علیهم السلام به شمار آورد. روایتی از روضه خوانی امام در روز عاشورا نقل شده است.
تاسوعای حسینی بود و مجلس عزا بر پا. در خاطره ای به رفتار امام نسبت به این مجلس اشاره شده است.
حاج آقا مصطفی به شهادت رسیده بود، هر چه می کردند امام قطره ای اشک نمی ریخت. اطرافیان نگران حالشان شده بودند. چاره را در این دیدند که برایشان روضه بخوانند.
امام فردی بود که وقتی واعظی بالای منبر می رفت، برایش فرقی نمی کرد که شیرین صحبت می کند یا تلخ، حزن انگیز یا خنده دار اما ذکر مصیبت اهل بیت علیهم السلام که می شد، موضوع کاملا متفاوت می شد.
شهید قدوسی در ساعتی که گمان می برد ساعت ملاقات امام نیست راهی جماران شد اما دیدار به تاخیر افتاد. مرحوم آیت الله حائری شیرازی علتش را روایت کرده است.
از جمله برنامه های عبادی امام، تقیدشان به خواندن زیارت عاشورا بود. مشهدی جعفر از چگونگی انجام آن گفته است.
امام از اول تا هشتم محرم الحرام در نجف بودند و بعد به کربلا مشرف می شدند. مرحوم محتشمی پور به بیان خاطره ای شنیدنی در این باره پرداخته است.
سیره بزرگان در برپایی و اقامه عزای سید الشهدا سلام الله علیه از نکته های بسیار مهم برای پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام است. امام خمینی که خود شاگرد ممتاز این مکتب است، تقیدی خاص به بعضی ادعیه بویژه در دهه اول محرم داشتند.
از رفتارهایی که امام به هنگام تشرف به حرم امام حسین علیه السلام مقید به آن بودند این بود که هیچ گاه از پایین پای حضرت عبور نمی کردند. علت این امر در روایتی آمده است.