محمد احسان خرامید، رئیس مرکز اطلاع‌رسانی و روابط عمومی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، در پاسخ به سوال پیرامون شایعات فضای مجازی مبنی بر ملی شدن اینترنت از سوم دی ماه، گفت: هر ماه شایعات و حرف‌هایی مبنی بر ملی شدن اینترنت در کشور مطرح می‌شود و هیچ وقت هم چنین اتفاقی رخ نداده است و اصلا چرا باید این کار انجام شود؟
غلامرضا ظریفیان می گوید: در برخی افرادی که پیگیر اینترنت ملی هستند، نه همه آنها، این نگاه وجود دارد که اینترنت ملی جایگزینی قطعی برای اینترنت جهانی است. در عمل دیده شده که به دلیل سرعت روزآمد شدن تکنولوژی این امر شدنی و ممکن نیست و نمی‌توان شبکه جهانی اینترنت را با شبکه‌ای داخلی جایگزین کرد. این امر با وجود پیشرفت‌های روزانه ابزارهای ارتباطی عملا ناممکن خواهد بود. اگر نگاه اول یعنی توانمندسازی کشور در عرصه استفاده از فضای مجازی باشد، باید تقویت شود اما محدودسازی اینترنت جهانی با اینترنت ملی به توهم شبیه است.
مشکل درست از جایی آغاز شد که از ابتدای دهه 90 و گسترش و رونق تدریجی شبکه‌های اجتماعی، مساله دسترسی به وب و شبکه‌های اجتماعی به موضوعی امنیتی تبدیل شد. کم‌کم توجیهات و ترجیحات اقتصادی جای خود را به مسائل امنیتی دادند و این موضوع، سخن از قطع دسترسی مردم از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی غیربومی را به میان آورد، تا یک‌بار دیگر موضوعی که می‌توانست به رفاه و رضایت‌خاطر مردم کمک کند، به موضوعی برای رنجش خاطر کاربران شبکه‌های اجتماعی تبدیل شود.
دبیر شورای عالی مجازی در مورد راه‌افتادن شبکه‌ی ملی اطلاعات می گوید: «درحقیقت این شبکه‌ی مادر است. شبکه‌های دیگری که می‌خواهند به آن وصل شوند، باید از اصول این شبکه تبعیت کنند. در تعریف ما هرگونه شبکه اعم از شبکه‌های خصوصی در سطح محلی، شبکه‌های منطقه‌ای یا ملی در کشور و شبکه‌های جهانی مثل اینترنت باید از اصول شبکه‌ی ملی تبعیت کنند.»