زلزال

إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ⁽¹⁾

آنگاه كه زمين لرزانده شود به سخت‌ترين لرزه‌هايش،

وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ⁽²⁾

و زمين بارهاى سنگينش را بيرون ريزد،

وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا ⁽³⁾

و آدمى بگويد كه زمين را چه رسيده است؟

يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ⁽⁴⁾

در اين روز زمين خبرهاى خويش را حكايت مى‌كند:

بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا ⁽⁵⁾

از آنچه پروردگارت به او وحى كرده است.

يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ⁽⁶⁾

در آن روز مردم پراكنده از قبرها بيرون مى‌آيند تا اعمالشان را به آنها بنمايانند.

فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ⁽⁷⁾

پس هر كس به وزن ذره‌اى نيكى كرده باشد آن را مى‌بيند.

وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ⁽⁸⁾

و هر كس به وزن ذره‌اى بدى كرده باشد آن را مى‌بيند.