انشراح

أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ⁽¹⁾

آيا سينه‌ات را برايت نگشوديم؟

وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ ⁽²⁾

و بار گرانت را از پشتت برنداشتيم؟

الَّذِي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ ⁽³⁾

بارى كه بر پشت تو سنگينى مى‌كرد؟

وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ⁽⁴⁾

آيا تو را بلندآوازه نساختيم؟

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ⁽⁵⁾

پس، از پى دشوارى آسانى است.

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ⁽⁶⁾

هر آينه از پى دشوارى آسانى است.

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ⁽⁷⁾

چون از كار فارغ شوى، به عبادت كوش.

وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ ⁽⁸⁾

و به پروردگارت مشتاق شو.