قارعة

الْقَارِعَةُ ⁽¹⁾

قارعه.

مَا الْقَارِعَةُ ⁽²⁾

چيست قارعه؟

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ ⁽³⁾

و تو چه دانى كه قارعه چيست؟

يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ⁽⁴⁾

روزى است كه مردم چون پروانگان پراكنده باشند،

وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ⁽⁵⁾

و كوه‌ها چون پشم‌زده شده.

فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ ⁽⁶⁾

اما هر كه كفّه ترازويش سنگين باشد،

فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ ⁽⁷⁾

در يك زندگى پسنديده است.

وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ⁽⁸⁾

و اما هر كه كفه ترازويش سبك باشد،

فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ ⁽⁹⁾

جايگاهش در هاويه است.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ ⁽¹⁰⁾

و تو چه دانى كه هاويه چيست؟

نَارٌ حَامِيَةٌ ⁽¹¹⁾

آتشى است در نهايت گرمى.