گفتگوی جی پلاس با ۳ تماشاگر ویژه بازی ایران و سوریه؛

از پاسخگویی به سوالات جوانان تا کُری خوانی! / امیدواریم مساله حضور زنان در استادیوم حل شود/ باید جاهایی را برای تبلیغ انتخاب کنیم که جوانهای بیشتری هستند/ هیچ توهینی به ما نشد

بازی ایران و سوریه علاوه بر بانوان سوری و نمایندگان زن مجلس شورای اسلامی، سه تماشاگر روحانی جوان هم داشت که با انگیزه شخصی به استادیوم آمده اما پاسخگوی سوالات جوان ها شدند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار ورزشی جی پلاس؛ دیدار تیم های فوتبال ایران و سوریه یکی از پرحاشیه ترین بازی های چند سال اخیر بود. در روزی که بانوان سوری برای حمایت از تیم ملی کشورشان به ورزشگاه آزادی آمده بودند، اعتراض بانوان ایرانی به ممنوعیت حضور در ورزشگاه با سر و صدای زیادی همراه شد. از طرفی حضور سه نماینده زن مجلس در جایگاه VIP هم از دیگر صحنه های جالب توجه این بازی بود.

در کنار همه اینها، سه روحانی جوان هم چند ساعت مانده به بازی وارد ورزشگاه آزادی شدند اما آشنا به وضعیت فعلی استادیوم نبودند. آنها بعد از پرسیدن چند سوال به جایگاه شماره دو رفتند و بعد از گذشت دقایقی تغییر مکان داده و در ادامه در چندین جایگاه حضور یافتند. به نظر می رسید هدف از این جا به جایی صحبت با هواداران باشد. حضور آنها با توجه به اینکه معمولا در بازی های ملی روحانیون به ورزشگاه نمی آیند کمی جالب بود چرا که این کار گاهی در بعضی رقابت های باشگاهی از جمله دربی برای جلوگیری از شعارهای تماشاگران علیه یکدیگر، انجام می شد.

این روحانیون سرانجام در پایان مسابقه، هنگام خروج از ورزشگاه به درخواست مصاحبه خبرنگار جی پلاس البته در زمان و مکان دیگری، پاسخ مثبت دادند.

حسین معروفی، عباس ملک زاده و یاسر علی محمدی نام سه طلبه جوان ساکن قم و همخانه هستند. اولین سوالی که تقریبا تکلیف مسیر سایر پرسش ها را روشن می کرد، این بود که آیا آنها از طرف فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ یا برخی نهادهای نظارتی فرهنگی به استادیوم آمده اند یا خیر که آنها با قاطعیت پاسخ منفی داده و گفتند که تنها با انگیزه شخصی پا به میدان گذاشته اند.

هر سه می گفتند که قصد راهنمایی و تبلیغ نداشتند و  نمی خواستند کسی معذب باشد ولی خود هواداران مشتاق به پرسیدن سوال بودند. دامنه سوالات هم وسیع بوده؛ از ورزش گرفته تا مسائل فقهی و حتی سوال پدری در حضور فرزندش درباره لزوم احترام به پدر و مادر.

می گویند در دهه هشتاد و در دوران نوجوانی و جوانی به ورزشگاه آزادی آمده بودند اما نخستین بار بود که با لباس روحانیت در استادیوم حاضر شده و آنقدر تاثیر حضورشان را مثبت دیدند که برای دفعات بعدی هم برنامه ریزی کرده اند.

 

طلبه

 

جی پلاس: ایده حضور در ورزشگاه از کجا آمد؟

 

یاسر: قبلا به ورزشگاه می آمدیم ولی به دلیل مشغله های کاری و درسی کمتر فرصت تماشای بازی از ورزشگاه را داشتیم. بازی ایران و سوریه هم به دلایل مختلفی برای ما خوب بود. هم تابستان بود و هم می توانستیم بازی تیم ملی را از نزدیک مشاهده کنیم و بعد هم که جشن صعود به جام جهانی بود. با توجه به اینکه باید برای حضور در کلاس های حوزوی به قم می رفتیم، تصمیم گرفتیم قبل از رفتن به ورزشگاه هم برویم.

جی پلاس: جشن صعودی که برگزار نشد!

حسین: راستی چرا برگزار نشد؟

جی پلاس: گویا فیفا به استعلام فدراسیون برای برگزاری جشن صعود و انجام آتش بازی پاسخ منفی داده است.

حسین: با خودمان گفتیم بعد مدت های مدیدی به ورزشگاه رفتیم اما جشن صعود را برگزار نکردند!

جی پلاس: چرا چند ساعت مانده به شروع بازی به ورزشگاه آمدید؟

یاسر: اول اینکه می خواستیم چند ساعت قبل از بازی هم در ورزشگاه باشیم و بیشتر از حضور در آنجا استفاده کنیم. دوم هم اینکه چون بازی رایگان شده بود، فکر کردیم شاید مسیرهای منتهی به استادیوم آزادی شلوغ شود و برای همین زودتر آمدیم.

جی پلاس: در طول مسیر باعث تعجب تماشاگران هم شدید؟

عباس: کمی با تعجب نگاه می کردند که آن هم دلیل دارد! وقتی روحانیون به صورت مرتب در امکان ورزشی حاضر شوند هیچ وقت باعث تعجب کسی نمی شوند. مگر تفاوت کسی که با لباس نظامی به ورزشگاه آمده با کسی که با لباس روحانیت یا هر لباس دیگری می آید چیست؟ اتفاقا روحانیت همیشه در کنار مردم بودند و فعالیت هایشان بدون مردم معنی ندارد. برخی ها مانند شما اول فکر می کردند از طرف یک سازمان آمده ایم اما بعد که پرسیدند و فهمیدند به صورت کاملا شخصی آمدیم، تعجب شان بیشتر هم شد (می خندد)

جی پلاس: در روز بازی، از جایگاه خبرنگاران حضور شما را در ورزشگاه زیر نظر داشتم. مدام روی سکوها جا به جا می شدید و برای دقایقی با جوان ها صحبت می کردید. علتش چه بود؟

یاسر: دنبال جای مناسب برای نشستن بودیم و در حین مسیر با مردم صحبت می کردیم. برخی از آنها سوالات شرعی و بعضی هم حتی ورزشی داشتند. شاید چون کمتر پیش می آید روحانی ها را از نزدیک آن هم در استادیوم می بینند، تا ما را دیدند یاد سوالات شان افتادند.

جی پلاس: با توجه به اینکه گفتید آمده بودید که مسابقه تیم ملی را از نزدیک ببیند، در شرایط برگزاری بازی، چقدر انگیزه دادن پاسخ های دقیق و کامل به سوالات مردم را داشتید؟

عباس: به سوالات شان جواب دادیم. اتفاقا به شخصه استقبال می کنم در هر شرایطی پاسخگوی سوالات مردم باشم. فرقی نمی کند کجا باشیم؛ هر کجا بتوانیم، این کار را انجام می دهیم. می خواهیم باز هم به استادیوم برویم با این تصور که احتمالا باید به سوالات زیادی هم پاسخ دهیم. ما درس می خوانیم برای اینکه سوالات و مشکلات مردم را برطرف کنیم. چند نفر درباره مسائل شرعی پرسیدند. پدری با فرزندش به ورزشگاه آمده بود و گفت حاج آقا درباره لزوم احترام به پدر و مادر برای فرزندم صحبت کن و...

جی پلاس: سوال ورزشی آنها از شما چه بود؟!

حسین: عمدتا می گفتند طرفدار کدام تیم هستید. ما هم راستش را گفتیم. فرقی نمی کند طرفدار کدام تیم باشگاهی باشیم؛ وقتی پای تیم ملی وسط است باید از تیم حمایت کنیم.

جی پلاس: حالا طرفدار کدام تیم ها هستید؟

حسین: من و عباس پرسپولیسی هستیم.

یاسر: ما خانواده ای استقلالی داریم. قبلا بازی های استقلال را می رفتم. باید یک بار هم سه نفری بازی های استقلال را برویم. اگر قسمت شد بازی های پرسپولیس هم می رویم.

حسین: پرسپولیس شانس قهرمانی در آسیا را دارد و اگر قهرمان شود همه مردم خوشحال می شوند چون سال هاست تیمی از ایران قهرمان نشده است. به نظرم باید برای جشن قهرمانی پرسپولیس در آسیا به ورزشگاه برویم. (هر سه می خندند)

جی پلاس: کسی هم بود که با شما شوخی کند؟ مثلا با تیم مورد علاقه تان؟

یاسر: شوخی که همیشه هست. کسی با شوخی کردن مشکلی ندارد ولی نباید به اهانت و توهین ختم شود. من هیچ توهینی نشنیدم. ما خودمان هم سر استقلال و پرسپولیس شوخی می کنیم و با هم کُری داریم. عباس کمتر وارد می شود ولی من و حسین بازی ها را با هم می بینیم و تحلیل هم می کنیم.

جی پلاس: برخورد و استقبال تماشاگران چطور بود؟

 

عباس: ما در بخش های مختلفی با آنها نشستیم و جز احترام چیز دیگری ندیدیم. از این به بعد سایر همکارانم را هم برای رفتن به ورزشگاه تشویق می کنم. خیلی از روحانیون علاقه مند به ورزش و فوتبال هستند ولی کمتر به ورزشگاه می روند. اگر بدانند چنین استقبالی از آن‌ها می‌شود، حتما به ورزشگاه می‌روند.

 

جی پلاس: پس در مجموع از حضورتان در ورزشگاه کاملا راضی به نظر می رسید

عباس: بله، خیلی مفید بود. جوانان زیادی در ورزشگاه ها حضور دارند. معمولا جاهایی را برای تبلیغ انتخاب می کنیم که افراد جوان کمی وجود دارد. جوانان امروز بیشتر از همیشه نیاز به راهنمایی دارند. با وجود اینترنت، ماهواره و ... باید بیشتر از همیشه کنار جوانان باشیم. البته در بازی با سوریه هیچ هماهنگی نشده بود و بعدا به این موضوع توجه کردیم.

جی پلاس: قبل از شروع بازی، نماز جماعت را هم در یکی از نمازخانه های استادیوم اقامه کردید.

حسین: اتفاق خوبی بود که رخ داد. خیلی ارزشمند است که جوانان پیش از شروع بازی و در آن شرایط به فکر نماز هم هستند. ما برای نماز فردی رفته بودیم که با پیشنهاد حاضران در نمازخانه نماز جماعت را اقامه کردیم. نمازخانه‌های ورزشگاه آزادی ظرفیت بسیار کوچکی دارد. چه بهتر بود که یک نمازخانه بزرگ برای هر بلوک از ورزشگاه در نظر بگیرند تا امکان اقامه نماز جماعت وجود داشته باشد. زمانی که ما نماز جماعت می خواندیم افراد زیادی به دلیل نبود جا بیرون از نماز خانه ماندند.

عباس: به نظرم باید بیش از این به ورزشگاه برویم. ورزشگاه جای بسیار مناسبی برای سپری کردن اوقات فراغت است. از طرفی در ایران جاهای کمی برای تفریحات سالم وجود دارد که باید به آن توجه کنیم. با چند نفر دوست شدیم و از ما قول گرفتند در بازی های بعد هم به آنجا برویم.

جی پلاس: یکی از حواشی مهم این بازی، حضور نداشتن بانوان ایرانی در ورزشگاه بود. نظری در این باره دارید؟

حسین: ورزشگاه آزادی در روز بازی با سوریه مشکلی نداشت. اگر تدابیری بیاندیشیم که بانوان هم به ورزشگاه بیایند، بهتر خواهد بود.

عباس: هر جا که خانواده ها حضور داشته باشند، بسیار خوب است. خودم ناراحت شدم که بعضی خانم ها از پشت درهای ورزشگاه به خانه برگشتند. مردم ما رعایت همه چیز را می کنند؛ فقط باید فرصت و فضا را ایجاد کنیم.

یاسر: هیچ کسی دوست ندارد محیطی را برای افراد دیگر محدود کند.

عباس: قطعا با برنامه ریزی هایی که می تواند در آینده صورت بگیرد، خانم ها هم می توانند همراه دوستان و خانواده های خود به ورزشگاه بروند. دین اسلام انعطاف پذیر است و برای هر مساله ای راهکاری دارد.

دیدگاه تان را بنویسید