بلوغ زودرس چه پیامدهایی دارد؟

یک فوق تخصص غدد و متابولیسم گفت: دلیل اصلی بروز بلوغ زودرس هنوز ناشناخته است، اما برخی عوامل در بروز این عارضه نقش موثری دارند.

لینک کوتاه کپی شد

جی پلاس، پوپک اسدی، فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم در مورد بلوغ زودرس، اظهار کرد: سن طبیعی بلوغ در دختران ۷ تا ۱۳ سال و در پسران ۹ تا ۱۴ سال است. اگر بلوغ در دختران قبل از سن ۷ سالگی و در پسران قبل از سن ۹ سالگی رخ بدهد، بلوغ زودرس رخ داده است.

اسدی ادامه داد: از آنجایی که بلوغ زودرس می تواند اثرات جسمی و روانی در کودک ایجاد کند، تشخیص و درمان به موقع این مسئله حائز اهمیت است. از جمله پیامدهای بلوغ زودرس میتوان به کوتاهی قد (به دلیل به حداکثر رسیدن و در نتیجه توقف رشد در سنین)، مشکلات رفتاری، فعالیت جنسی، اضطراب و سرطان سینه اشاره کرد.

او گفت: به طور کلی دو دلیل اصلی برای بروز بلوغ زودرس وجود دارد؛ یکی علت حقیقی و دیگر علت کاذب. علت حقیقی در اثر تحریک‌های هورمونی از مغز فعال می‌شود و در اندام‌های تناسلی اثر می‌گذارد و علت کاذب به دلیل عوامل محیطی بروز پیدا می‌کند و اغلب همه علائم را با هم ندارد و فقط برخی علائم مانند بزرگ‌شدن‌سینه و یا رشد مو‌های جنسی در دختران به صورت زودرس در اثر مصرف برخی مواد حاوی استروژن که در قرص‌های ضد بارداری و یا محصولات آرایشی وجود دارد، مشاهده می‌شود.

اسدی بیان کرد: علائم شروع بلوغ زودرس به صورت افزایش رشد قدی، استخوانی و عضله در مراحل اولیه و چرب شدن پوست و بروز آکنه و در نهایت صفات ثانویه جنسی ایجاد می شود.

این فوق تخصص بیماری‌های غدد و متابولیسم تصریح کرد: مهمترین عامل شروع بلوغ زودرس، ژنتیک است. عوامل دیگری که در بلوغ زودرس خصوصاً در اولین پریود زودرس در دختران نقش دارند؛ وزن پایین هنگام تولد و چاقی (BMI بالا) در ابتدای سن ۸ سالگی است . به طور کلی علل اصلی بلوغ زودرس، ناشناخته هستند، اما آسیب‌های (مغزی ضربه به سر)، رادیوتراپی، توده، التهاب، اختلالات هورمونی، اختلالات غدد فوق کلیوی، برخی جهش‌های ژنتیکی می توانند از دیگر دلایل این عارضه باشند. همچنین بروز برخی تومور‌ها مثل تومور‌های ترشح کننده (Hcg) و هورمون جنسی و همچنین اندروژن‌های خارجی (هورمون‌های مردانه) می‌تواند باعث بلوغ زودرس در پسران شود.

اسدی در مورد تشخیص بلوغ زودرس گفت:  از طریق معاینه بالینی توسط پزشک فوق تخصص غدد و بررسی تست‌های آزمایشگاهی می توان این مورد را تشخیص داد و سپس با رفع علت زمینه‌ای و گاهاً مصرف دارو‌های هورمونی می‌توان به درمان این عارضه پرداخت.

 

دیدگاه تان را بنویسید