نیمار-بارسا؛ عشق دو طرفه که با پول نابود شد!

گروه ورزشی جی پلاس؛ رقابت های لوشامپیونه با قهرمانی لیل و نایب قهرمانی PSG به پایان رسید. رتبه دومی شاید برای خیلی تیم ها آرزو باشد اما برای پاریسی ها ناکامی محض تلقی می شود. آنها همان اندازه نایب قهرمانی را در شان و اندازه خود نمی بینند که مونیخی ها نایب قهرمانی در بوندسلیگا را!

پاری‌سن‌ژرمن در لیگ قهرمانان هم به آنچه می خواست نرسید. آنها در نیمه نهایی برابر تیم یکدست و هماهنگ پپ گواردیولا شکست خورده و از راه یابی به فینال بازماندند. نیمار ماند و آرزوهای بزرگی که در PSG به هیچ کدام آنها نرسید.

در سوی مقابل بارسا هم فصلی کابوس وار را تجربه کرد. البته در لیگای اسپانیا به دلیل وجود دوقطب سنتی فوتبال نایب قهرمانی چیز بدی نیست. حداقل آن قدری که برای مونیخی ها و پاریسی ها بد است، ناخوشایند نیست و بارسا و رئال پذیرفته اند که قرار است مدتی قهرمان شوند و سپس مدتی به تماشای قهرمانی رقیب بنشینند و نایب قهرمان شوند، اما شاگردان کومان حتی دوم هم نشدند و اگر سویا کمی هوشمندی به خرج می داد حتی سوم هم نمی شدند و این برای هواداران بارسا که بهترین بازیکن جهان را در اختیار دارند به شدت تلخ و آزار دهنده است.

آبی و اناری ها در لیگ قهرمانان هم حرفی برای گفتن نداشتند و خیلی زود با قبول شکست برابر PSG از دور رقابت ها کنار رفتند. جام حذفی هم به اندازه کافی و حتی بیشتر از کافی در ویترین افتخارات بارسلونا موجود است و دیگر کسی را خوشحال نمی کند.

بارسا و نیمار بعد از همکاری مشترک شان در سال 2015 تا کنون دیگر روی رستگاری را نچشیده اند. بارسا با کمک نیمار قهرمان اروپا شد و نیمار با کمک بارسا خوش درخشید. مثلث طلایی MSN شامل مسی، نیمار و سوآرس می توانست سالها تضمین کننده افتخار و درخشش باشد، اما به یکباره ورق برگشت.

پیشنهاد عجیب و غریب PSG، هم بارسا و هم نیمار را وسوسه کرد. نیمار وسوسه شد باز هم قهرمان شود و افتخار آفرینی کند اما بیرون از سایه مسی و به عنوان مرد شماره یک. بارسا هم وسوسه شد بسیاری از مشکلات مالی اش را حل کند و بازیکنان جدیدی به نیمکت اضافه کند. رویای هر دو سرابی بیش نبود. نه نیمار توانست به درخشش ادامه دهد و نه یک دوجین بازیکن به دردنخوری که راهی نوکمپ شدند گرهی از کار بارسا باز کردند. حاصل ناکامی دو طرفه بود.

بارسا و نیمار به هم محتاجند. کدام یک بیشتر مشخص نیست اما این احتیاج دو طرفه مثل روز روشن است و هر دو هم می دانند. چه چیزی باعث می شود با وجود این احتیاج دو طرفه، نیمار هنوز در پاریس باشد؟ پاسخ بی تردید پول است. پاری‌سن ژرمن تیمی فاقد تاریخچه و شخصیتی  در حد و اندازه های تیم هایی مانند رئال، بارسا، منچستر، یوونتوس، میلان و ... در فوتبال اروپاست که تلاش کرده با خرج هنگفت این شخصیت را به دست آورد. بهترین سال های فوتبالی بازیکنانی نظیر نیمار، امباپه و ... صرف همین کسب شخصیت می شود، تا شاید در سال های آتی آنها هم بتوانند مانند بسیاری از مدعیان حتی وقتی روز خوب شان نیست قهرمان شوند.

پاری‌سن ژرمن به خوبی می دانست که بارسا و نیمار به زودی دلتنگ هم خواهند شد. می دانست که کسب شخصیت و وجهه قهرمانی چیزی نیست که یکی دو ساله و به سرعت حاصل شود و همین مساله نیمار را پشیمان خواهد کرد. آنها انتظار پشیمانی نیمار و بارسا را داشتند و به همین دلیل تاوان این پشیمانی را بسیار گزاف قرار دادند. به شکلی که این دو هر زمان هر اندازه دل شان برای روزهای خوب با هم بودن تنگ شد، به یاد رقم فسخ قرارداد بیفتند و ترجیح بدهند که به ضرب المثل دوری و دوستی پایبند بمانند.

مشخص نیست نیمار بالاخره به تنگ می آید و پا می زند زیر زرق و برق پوشالی که برایش ساخته اند یا دم بر نمی آورد و فوتبالش را در PSG ادامه می دهد. فوتبال آمار و ارقام زیاد دارد، اما فقط آن بخشی در حافظه اش ثبت می شود که با افتخار و جام و موفقیت همراه شده است. از جام جهانی 1986 مارادونا و گل دست خدایش را به خاطر داریم، از فینال 99 نوکمپ کامبک باورنکردنی شاگردان فرگوسن را. از جام جهانی 94 پنالتی از دست رفته باجیو را، از یورو 2000 گل وقت اضافی ویلتورد را. کسی نمی داند چه قدر چگونه و به چه شکل پول گرفتند یا چه قراردادی داشتند. بارسا و نیمار به هم محتاجند اما پول چه می گوید؟