زندگینامه آیت الله عبدالله جوادی آملی

آیت الله العظمی جوادی آملی از مفسران قرآن و دانشمندان برجسته معاصر است. ایشان هزاران شاگرد را در مکتب فکری خود پرورانده و اثرات عمیق و جاویدان علمی را به جهان عرضه کرده است. 

تولد و دوران کودکی

آیت الله جوادی آملی در سال 1312 در شهر آمل استان مازندران در خانواده ای روحانی متولد شد. پیش از تولد او  فرزندان پدر ایشان، مرحوم میرزا ابوالحسن جوادی آملی به دلایلی همچون ضعف امکانات پزشکی از دنیا می رفتند، به همین خاطر پدر و مادر ایشان نذر کردند اگر خدا به آنها پسری عطا کند او را به مشهد ببرند و اینگونه فرزند آنان عبدالله جوادی آملی متولد شد.  

تحصیلات

او پس از پشت سرگذاشتن دوران ابتدایی در سال 1325 به حوزه علمیه رفت و از محضر پدر گرامی اش مرحوم حجت الاسلام و المسلمین میرزا ابولحسن جوادی آملی و دیگر شخصیت های علمی بهره برد، و مقدمات و بخشی از سطوح متوسط را در طول 5 سال آموخت. 

پس از آن در سال 1329 راهی تهران شد و مدت 5 سال را در مدرسه مروی به ادامه تحصیلات حوزوی مشغول بود، و از محضر بزرگانی همچون شیخ محمدتقی آملی، علامه شیخ ابوالحسن شعرانی، محی الدین الهی قمشه ای و محمد حسین فاضل تونی بهره برد؛ در همین دوران در کنار فراگیری دروس فقه و اصول علوم نقلی و عرفانی را نیز آموخت و همزمان تدریس علوم دینی را آغاز کرد. 

او در سال 1344 به قم هجرت کرد و در حوزه علمیه قم نهایی ترین دروس تخصصی را در محضر اساتیدی همچون آیت الله سیدمحمدحسین بروجردی، آیت الله سیدمحمد محقق داماد، آیت الله میرزا هاشم آملی، امام خمینی (س) و علامه طباطبایی فراگرفت. 

ایشان حدود 25 سال از محضر علامه طباطبایی در علوم عقلی و نقلی بهره برد و انیس خلوت و جلوت او بود، به همین خاطر از ایشان خاطرات بسیاری دارد که در بسیاری از مصاحبه ها و نوشته ها از آن یاد کرده است.از دوستان استاد جوادی آملی نیز می توان به آیت الله شهید مطهری، شهید حاج آقا مصطفی خمینی و امام موسی صدر نام برد. ایشان در تهران و در سال 1332 با شهید مطهری آشنا شد و تا زمان شهادت او این دوستی ادامه داشت. 
ایشان از همان دوران حضور در تهران تدریس را نیز آغاز کرد و هم اکنون نیز به امر می پردازد، و علاوه بر تدریس علوم اسلامی از سال 1355 تدریس تفسیر قرآن کریم را آغاز کرده اند و همچنان ادامه دارد. 

از دیگر خدمات‌ مهم‌ فرهنگی ایشان تاسیس موسسه تحقیقاتی و نشر اسراء در سال 1372 است.

ایشان کتب بسیاری در زمینه های گوناگون نگاشته اند که برخی از آن ها به شرح زیر است: 

1ـ تسنيم‌، تفسير قرآن‌ كريم‌ 
2ـ تفسير موضوعي‌ قرآن‌ كريم‌ 
3ـ رحيق‌ مختوم‌ 
4ـ ولايت‌ فقيه‌
5ـ عصاره خلقت‌، درباره‌ امام‌ زمان‌ (عج‌)
6ـ عيد ولايت‌
7ـ ولايت‌ در قرآن‌
8ـ ولايت‌ علوی
9ـ تجلّي‌ ولايت‌
10ـ حكمت‌ علوی
11ـ ظهور ولايت‌
12ـ دنياشناسی‌ و دنياگرايي‌ در نهج‌ البلاغه‌
13ـ علی‌ (ع‌) مظهر اسمايی حسنای الهی
14ـ وحدت‌ جوامع‌ در نهج‌ البلاغه‌
15ـ حيات‌ عارفانه‌ امام‌ علی‌ (ع‌)
16ـ انتظار بشر از دين‌
17ـ بنيان‌ مرصوص‌ امام‌ خمينی‌ (س)
8ـ شريعت‌ در آينه‌ معرفت‌
19ـ زن‌ در آينه‌ جلال‌ و جمال‌
20ـ حماسه‌ و عرفان‌
21ـ صهبای‌ حج‌
22ـ فلسفة‌ حقوق‌ بشر
23ـ تبيين‌ براهين‌ اثبات‌ خدا
24ـ حكمت‌ نظری‌ و عمل‌ در نهج‌ البلاغه‌
25ـ مراثي‌ اهل‌ بيت‌
26ـ حكمت‌ و عبادات‌
27ـ گنجور عشق‌
28ـ كتاب‌ الخُمس‌
29ـ اسرار الصلوه 
30ـ علی بن‌ موسی‌ الرضا (ع‌) و القرآن‌ كريم‌
31ـ علی‌ بن‌ موسی‌ الرضا و الفلسفة‌ الالهيّة‌
32ـ كتاب‌ الحجّ
بسياری‌ از كتب‌ استاد نيز تا كنون‌ منتشر نشده‌ و مؤسسه‌ اسراء سرگرم‌ تدوين‌ و چاپ‌ آن‌ است‌.

فعالیت های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی

ایشان پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از زمینه سازان آن بودند، و به ترویج افکار حضرت امام می پرداختند و جامعه را به سوی تقلید از ایشان سوق می دادند، در همین راستا بارها در دوران پهلوی ممنوع المنبر شده و نیز بازداشت شدند. 

پس از پیروزی انقلاب نیز با حکم امام خمینی (س) در سال 1358 در مسند قضاوت قرار گرفته و همچنین عضو شورای عالی قضایی شدند، و تهیه پیشنویس لوایح قضایی را برعهده گرفتند. از ديگر فعاليت های‌ ايشان‌ در آن‌ دوره‌، تدوين‌ لايحةه قصاص‌ بود كه‌ همواره‌ مورد نفرت‌ دشمنان‌ انقلاب‌ و مليی گراها بود. همچنین در دوره اول و دوم مجلس خبرگان رهبری به عنوان نماینده مردم استان مازندران حاضر بودند. 

ایشان سفرهای تبلیغی بسیاری را به کشورهایی همچون آمریکا، ایتالیا، فرانسه، انگلستان، اتریش، آلمان، سوئیس، اتحاد جماهیر شوروی سابق و سوریه و لبنان داشته اند که از مهمترین آن ها میتوان به سفر مسکو در سال 1367 اشاره کرد که با هدف ارائه پیام امام خمینی به میخائیل گورباچف انجام شد، و همچنین سفر به نیویورک در سال 1379 برای ارائه پیام آیت الله خامنه ای به نشست هزاره ادیان اشاره کرد.