جماران ورزشی؛ با اینکه سالهاست از عرصه مربیگری کنار رفته اما صحبت با او مثل قبل دلنشین و لذتبخش است. غلام پیروانی که در آخرین مأموریت مربیگری خود توانست حدود شش سال قبل فجر سپاسی را در لیگ یک نگه دارد و از سقوط به دسته پایینتر نجات بدهد، حالا در قامت یک کارشناس، فوتبال را از راه دور دنبال میکند. او در گفتوگو با خبرنگار جماران، از تجاوز رژیم صهیونیستی گفت و به پرسپولیس، استقلال، تیم ملی و تیم امید رسید.
متن این گفتوگو پیش رویتان است.
این روزها با هر ورزشکار یا مربیای که صحبت میکنیم، درباره تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران هم حرف میزنیم. دوست داریم نظر شما را هم بدانیم.
جنگ در هر صورت خانمانسوز است و ترکش آن به خیلیها میخورد. آنها تجاوز کرده و استارت جنگ را زدند و البته حیف و صد حیف که چندین فرمانده و کودکان و غیر نظامیها هم به شهادت رسیدند. امیدوارم که در نهایت کشورمان سربلند باشد.
جنگ، آثار منفی زیادی دارد. به عنوان نمونه در ورزش که باعث شده تا خیلی از باشگاهها مربیان خارجی خود را از دست بدهند و اغلب اردوهای تیمهای ملی لغو شود. کمی ریزتر میشویم. اسماعیل کارتال از پرسپولیس رفت و مسوولان این باشگاه حالا دنبال جایگزین او میگردند.
خب او به خاطر شرایط موجود جدا شد. من نمیتوانم دخالت کنم و بگویم که کارِ او درست بود یا نه.
اصلاً کارتال مربی خوبی بود؟
مربی بدی نبود ولی خب به نظر شما باید چهکار میکرد؟ باید میماند؟ این مسائل دیگر به خودش مربوط است.
اما در سوی مقابل، ریکاردو ساپینتو با استقلال به توافق رسید و قرار است از مرز زمینی راهی ایران شود..
در هر صورت او هم کار بزرگی انجام داده است. اگر شرایط جنگی حاکم باشد، هیچ چیزی سر جای خودش نخواهد بود. مسابقات فوتبال با تأخیر برگزار میشود، تماشاگر به ورزشگاه نمیآید و خیلی موارد دیگر که میتواند اثرات منفی بگذارد.
و البته قیمت بازیکنان داخلی که با توجه به جدایی خارجیها، سر به فلک خواهد کشید.
احتمالش زیاد است که قیمت بازیکنان داخلی بالا برود. خارجیها مثل ایرانیها نیستند که دلیر باشند و خدایی. بالا رفتن قیمت بازیکنان هم از سالها قبل آغاز شده و الان هم ادامه دارد. بهخصوص با همین بحثی که مطرح کردید.
کمی هم درباره تیم ملی صحبت کنیم. نظرتان درباره صعود به جام جهانی 2026 و عملکرد امیر قلعهنویی چیست؟
تیم ملی به جام جهانی رفته و مربیان هم زحمت کشیدهاند. باید به آنها تبریک گفت.
اما خیلیها معتقدند صعود به جام جهانی کار سختی نبوده است.
من هم چنین اعتقادی دارم. الان چندین دوره است که صعود میکنیم و این نمیتواند ملاکی برای قضاوت باشد. از نظر من، موفقیت وقتی مشخص میشود که تیم ملی به دور دوم جام جهانی صعود کند. املای نانوشته که غلط ندارد.
شما سابقه سرمربیگری در تیم امید یا همان المپیک را در کارنامه دارید. حالا هم شاگرد قدیمی شما در فجرسپاسی هدایت تیم امید را پذیرفته. آیا امید روانخواه میتواند در این مسیر به موفقیت برسد؟
امید در دوران بازی، بازیکن باهوشی بود. یادم میآید که وقتی 16 سال داشت از او در ورزشگاه آزادی و مقابل استقلال استفاده کردم. مربی فهیم و آیندهداری است اما به شرطی که در تیم امید با او تعامل کنند.
این «تعامل» واژه مهمی است که در زمان مربیگری شما هم هرگز انجام نشد.
زمان ما واقعاً تعامل نبود. بختیار رحمانی و شجاع خلیلزاده را به تیم امید ندادند و باعث شدند تا ضربه بخوریم. یادم هست وقتی از مسابقات برگشتیم، از من پرسیدند چرا تیم امید چهارم شد؟ در جواب گفتم همین چهارمی هم برای من قهرمانی است. اگر تعامل میان باشگاهها و تیم امید و همچنین فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک وجود داشت، حتماً میتوانستیم نتایج بهتری کسب کنیم.
گروهی معتقدند اگر تعامل نباشد، حتی بهترین مربیان فوتبال دنیا هم در تیم امید ایران موفق نخواهند شد.
شما همین حالا مورینیو را بیاورید، اما تعامل که نباشد او هم به موفقت نمیرسد. ما در گذشته مربیان بزرگی مثل حسن حبیبی، همایون شاهرخی، محمد مایلیکهن و .. را در تیم امید داشتیم. آیا بد بودند؟ چون همکاری نشده، تیم امید در سالهای اخیر به المپیک صعود نکرده است.