گزارش جی پلاس به بهانه خداحافظی اسکار تابارس از اروگوئه

پایان دوران باشکوه "معلم" فوتبال

اسکار تابارس بیش از ۱۵ سال هدایت تیم ملی فوتبال اروگوئه را بر عهده داشت و دوران باشکوهی در سلسته داشت.

لینک کوتاه کپی شد

گروه ورزشی جی پلاس، فرشته مقدم: "معلم" فوتبال پس از ۱۵ سال با تیم ملی اروگوئه خداحافظی کرد. اسکار تابارس به دلیل کسب نتایج ضعیف در انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر از سمتش برکنار شد و دوران باشکوهش در سلسته به پایان رسید. تابارس که از کودکی تفریح روزانه اش فوتبال بود تا ۷۴ سالگی با عشق به این ورزش پرداخت. نام او نه تنها در تاریخ فوتبال کشورش جاودان شد بلکه در کتاب گینس هم اسم سرمربی اروگوئه ای برجسته شد. 

اسکار تابارس

اسکار فوتبال خود را از خیابان های پایین شهر مونته ویدئو شروع کرد و تا ۱۲ سالگی هرگز نتوانست در زمین فوتبال بازی کند‌. او پیراهن تیم های کوچکی همچون سود آمه‌ریکا و بلا ویستا را بر تن کرد و در مکزیک هم پا به توپ شد اما در ۳۱ سالگی به دلیل آسیب دیدگی مجبور شد کفش هایش را بیاویزد. سپس به علاقه دیگرش یعنی آموزش روی آورد. او همزمان که در مدرسه تدریس می کرد خود را برای مربیگیری هم آماده می کرد. تابارس عاشق کلمه و فلسفه بود و به همین خاطر یک سال حقوق خواند. 

دوران مربیگری "معلم" از تیم های پایه بلا ویستا شروع شد و در سال ۱۹۸۳ تیم زیر ۲۰ سال اروگوئه با هدایتش قهرمانی در بازی های پاناآمه‌ریکا را تجربه کرد اما دوران خوب تابارس هنوز فرا نرسیده بود. او با پنیارول فاتح کوپا لیبرتادورس شد. چنین موفقیتی سرمربی اروگوئه ای را به نیمکت تیم ملی رساند. نخستین دوران حضور تابارس در سلسته در سال ۸۸ آغاز شد و تنها دو سال ادامه پیدا کرد. نایب قهرمانی در کوپا آمه‌ریکا و راه یابی به جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا در کارنامه "معلم" ثبت شد. 

اسکار تابارس

تابارس به دلیل کسب نتایج ضعیف در جام جهانی قراردادش تمدید نشد و مقصد بعدی اش بوکاجونیورز بود. او دو قهرمانی با این تیم کسب کرد و به اروپا رفت. پس از حضور در ایتالیا و اسپانیا دوباره به آرژانتین بازگشت و هدایت بوکا را در سال ۲۰۰۲ بر عهده گرفت که تنها یک فصل در آنجا بود. سرمربی اروگوئه ای پس از چهار سال بیکاری با پیشنهاد هدایت دوباره تیم ملی روبرو شد. از آن زمان دوران شیرین تابارس و اروگوئه آغاز شد. 

سرمربی اروگوئه ای در آن ۱۵ سال ۲۲۵ بار بر نیمکت تیم ملی نشست و ۱۰۷ پیروزی و ۵۶ تساوی به دست آورد و ۶۲ شکست را تجربه کرد. او در این مدت رکورد بیشترین حضور در یک تیم ملی با ۱۸۵ بازی را به خود اختصاص داد و نامش در کنار مربیانی که بیشترین تجربه را در جام جهانی داشتند قرار گرفت. تابارس، هلموت شون و والتر وینتربوتوم چهار بار با یک تیم ملی در جام جهانی شرکت کردند (این دو رکورد در کتاب گینس به ثبت رسید). 

دوران اوج تابارس در سال های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ بود. اروگوئه که به سختی به جام جهانی آفریقای جنوبی صعود کرد با بازی های درخشان و به یادماندنی اش جایگاه چهارم را به خود اختصاص داد. آن تیم فوق العاده در کوپا آمه‌ریکا آرژانتین جام قهرمانی را بالای سر برد تا بزرگترین افتخار سرمربی اروگوئه ای به دست آید. در آن سال تابارس عنوان "قهرمان ورزش یونسکو" را به دست آورد. همچنین سازمان تاریخ و آمار فوتبال او را "بهترین سرمربی تیم های ملی جهان" انتخاب کرد. او از سال ۲۰۱۶ به خاطر بیماری گلین باره با عصا یا صندلی مخصوص تیمش راه هدایت می کرد.

این افتخارات موجب شد تابارس دوران طولانی مدتی در نیمکت تیم ملی کشورش حضور داشته باشد. سلسته در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه بهترین تیم آمریکای جنوبی بود و در رتبه پنجم قرار گرفت اما انتخابی جام جهانی قطر مطابق انتظار پیش نرفت و فدراسیون فوتبال اروگوئه پس از شکست تیم ملی مقابل بولیوی و سخت شدن مسیر سلسته برای راه یابی به مرحله نهایی جام جهانی تصمیم گرفت برای همیشه با "معلم" خداحافظی کند. با این حال فوتبال اروگوئه همیشه قدران تابارس خواهد بود.

دیدگاه تان را بنویسید