«تجسم اخلاص و مجاهدت»

بسمه تعالی

نهضت امام خمینی مسیر پانزده ساله خود از سال 1342 تا سال 1357 را در حالی سپری کرد که حوادث و ماجراهای فراوانی در آن دوره اتفاق افتادو فراز و فرود کم نداشت؛ در این بین امام خمینی در جایگاه رهبری سهم بسیار برجسته و منحصر به فردی داشت، ایشان با بیانات و بیانیهها و مصاحبههای خودراه رهائی از دیو استبداد و بلای استعمار را نشان میداد.اما نکته ظریف در این میان چگونگی رسیدن از سال 1342 به سال 1357 است.اگر در سال 1356 نهضت به انقلاب بدل شد و در بهمن 1357 به پیروزی رسید و موج میلیونی ملت آگاه و با ایمان ایران «تغییر» را ممکن ساخت و آزادی از استبداد شاهنشاهی و استقلال از سلطه استعمار گران را محقق ساخت تا «جمهوری اسلامی» تأسیس گردد و ملت ایران سرنوشت خود را رقم بزند؛اصحاب و یاران مبارز و مجاهد و فداکار امام خمینی از اقشار مختلف به ویژه روحانیون مبارز فداکاریها کردند تا پیام رهبر انقلاب فراگیر شود وچنان وسعت و عمق یابد که سیلل بهمن 1357 استبداد و استعمار منفور را بزداید و حاکمیت ملت بر مقدرات کشور حاصل شود.

مرحوم حجت الاسلام والمسلمین محمد جواد کشمیری یکی از روحانیون مبارز و یاران و همراهان ثابت قدم امام خمینی بود که مخلصانه مجاهدت میکرد. او در آبان ماه 1320 متولد شد و به رغم از دست دادن پدر در خردسالی، با همت مادر مؤمنه خود پس از گذراندن مقاطعی از تحصیلات جدید، در سال 1336 روانه حوزه علمیه قم شد و با سخت کوشی ادبیات عرب و سطوح حوزوی و دروس خارج را از اساتید بزرگواری بهره برد. اساتید او:حضرات آیات فشارکی، اعتمادی، مظاهری، مشکینی، منتظری، سلطانی طباطبائی، شیخ مرتضی حائری و گلپایگانی بودند.هنر مرحوم کشمیری این بود که تحصیل و تبلیغ و مبارزه را باهم انجام میداد؛ او رنج زندان و شکنجههای جلادان شاه را به جان خرید و دست از هدف و راه و رهبر خود بر نداشت.نقش او در تأسیس و اداره «مدرسه کرمانیها» در حوزه علمیه قم فراموش ناشدنی است چنانکه خدمات او از فردای پیروزی انقلاب اسلامی از یادها نمیرود. و البته چه قبل و چه بعد از انقلاب همراهی و فداکاری همسر او هم سهم ممتازی در توفیقات او داشت.

مرحوم کشمیری در دوران مبارزه تنها آزار و اذیت و شکنجههای حکومت شاهنشاهی را تحمل نکرد بلکه اوا ز مضروبین «لیلة الضرب» هم بود که جرمشان تلاش برای روشن نگه داشتن چراغ مبارزه با تکریم از رهبر نهضت امام خمینی بوده است.

نمیشود از حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد کشمیری سخن به میان آورد و یادی از استفتاء او و دوستانش در دبیرخانه ائمه جمعه ذکری به میان نیاورد.

وقتی بگو مگو درباه چند و چون نقش و حق مردم در حکومت اسلامی زیاد شد آنان که جمعی از پیشگامان مبارزه بودند از رهبر انقلاب استفتاء کردند. او در خاطرات خود چنین تعریف کرده است:

«بنده نامهها واحکام دیگری هم از حضرت امام دریافت کردهام... بیشتر این نامه ها در جواب سؤالاتی است که بنده به همراه دوستان دیگر درمورد موضوعات گوناگون از جمله مسائل سیاسی روز از معظم له پرسیدهام.یکی از این پرسش ها درباره نقش مردم در تعیین رهبر بود؛ به این صورت که پس از انتخاب رهبر از سوی نمایندگان مجلس خبرگان که برگزیده مردم هستند، آیا رجوع به آرای مردم برای تأیید نظر خبرگان لازم است یا نه؟(خارات حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد کشمیری ص37)

مقصود ایشان استفتائی است که در صحیفه امام آمده است:

«حضرت آیت الله العظمی امام خمینی رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی؛پس از اهدای سلام و تحیت،در چه صورت فقه جامع الشرایط بر جامعه اسلامی ولایت دارد؟ اُدام الله ظلکم علی رؤوس المسلمین.

نمایندگان حضرتعالی در دبیر خانه ائمه جمعه سراسر کشور:عباس خاتم، توسلی، عبایی، کشمیری، قاضی عسگر.»

حضرت امام در پاسخ مرقوم داشتند:

«بسمه تعالی  ولایت در جمیع صور دارد. لکن تولی امور مسلمین و تشکیل حکومت بستگی دارد به آرای اکثریت مسلمین که در قانون اساسی هم از آن یاد شده است و در صدر اسلام تعبیر میشده به بیعت با ولی مسلمین. روح الله الموسوی الخمینی»

گرچه امام خمینی از دیرباز بر «حق تعیین سرنوشت ملت» فراوان تأکید و به دفعات از آن سخن گفته بود، ولی این استفتاء شاید محکمترین و روشنترین اظهار نظر و فتوا در این مسئله که تأکیدی بوده بر رکن «جمهوریت و مردم سالاری» حکومت اسلامی بوده است.

استفتاء به جا و سرنوشت ساز این جمع از علمای مبارز در تاریخ انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ماندگار شد و راه هرگونه تفسیر به رأی از دیدگاه امام خمینی در حق و نقش مردم در مدیریت جامعه اسلامی را مسدود ساخت و رأی و رضایت مردم را از ارکان تعیین کننده حکومت اسلامی ثبت نمود.

برای عالم مجاهد و روحانی مبارز حضرت حجتالاسلام والمسلمین محمد جواد کشمیری علو درجات، حشر با صالحان و ابرار را از درگاه ربوی مسئلت داریم.