پایگاه خبری جماران: چندروز قبل اعضای جبهه اصلاحات با ریاست آذرمنصوری، با مسعود پزشکیان دیدار و گفت و گو کردند. پس از این دیدار بخشهایی از گفت و گوهای مطرح شده در شبکه های اجتماعی و رسانه ها منتشر شد که یک بخش آن، اهمیت ویژه ای پیدا کرد. گفته شد که در این دیدار آقای پزشکیان اعلام کرده است که «امروز حتی آمادگی داریم که با اپوزیسیون گفت و گو کنیم» .
رضا سالیانی عضو هیأت رئیسه جبهه اصلاحات، در همین زمینه در گفت و گو با خبرنگار جماران گفت: ایران بدون باز شدن فضای گفتوگو و شنیدهشدن صدای طیفهای مختلف جامعه، نمیتواند از وضعیت بحرانزدهی فعلی عبور کند. سخن دکتر پزشکیان، که در پاسخ به یک مطالبهی همیشگی و جدیِ حداقل بخشی از اصلاحطلبان پیشرو مطرح شد، اگر صرفاً یک پیشنهاد تاکتیکی نباشد و بهعنوان یک «تصمیم راهبردی» تلقی شود، میتواند نقطهی عطفی در مسیر بازسازی اعتماد عمومی باشد.
وی ادامه داد: گفتوگو با منتقدان و معترضان، بهویژه آنان که خارج از دایرهی رسمی تعریف میشوند، فقط نشانهی مدارا نیست؛ بلکه یکی از ضرورتهای توسعه و پیشنیاز ترمیم سرمایه اجتماعی در ایران امروز است.
سالیانی با بیان این نکته که متأسفانه تعریف مشخص، شفاف و پایداری از اپوزیسیون در نگاه رسمی وجود ندارد، تصریح کرد: در سالهای گذشته، این مفهوم بهگونهای گسترده و گاه مبهم بهکار رفته و طیفهایی از منتقدان درونساختار و مسئولیتپذیر تا معارضان خشونتطلب یا وابسته به بیگانه را در بر گرفته است. امروز اما جامعه انتظار دارد مرزبندی روشنی میان «مخالف سیاسی ایراندوست» و «مخالف تجزیهطلب یا وابسته» برقرار شود. گفتوگو باید با جریانهایی آغاز شود که اگر خارج از چارچوب رسمی تعریف میشوند، دغدغهی ایران دارند، نه تخریب آن.
وی ادامه داد: البته حتی در همین دستهبندیها نیز باید مراقب سادهانگاری و شعارزدگی بود. مرزبندیهای شتابزده، خود میتوانند به حاشیهسازی تازهای بیانجامند.
این فعال سیاسی با اشاره به اینکه تا الان هم پروسه گفت و گو با اپوزسیون دیر شده است، یادآور شد: اما هنوز هم بهتر از آن است که به «خیلی دیر شدن» برسیم. اهمیت گفتوگو با اپوزیسیون نه در حل فوری بحرانها، بلکه در گشودن دریچهای برای بازسازی «سرمایه اجتماعی» است که در سالهای اخیر بهشدت آسیب دیده. این گفتوگو میتواند نخستین گام در جهت عبور از سیاستزدگی، امنیتیسازی و طردگرایی باشد و کشور را به مسیر عقلانیت، مشارکت و مصالحه بازگرداند. ایران بدون مشارکت همافزایندهی همهی ایرانیان نهتنها رنگ توسعه را نخواهد دید، بلکه همواره در معرض تهدید رقبا، بیثباتی و واگرایی خواهد بود.
سالیانی ادامه داد: اگر هدف گفت و گو صرفاً حفظ وضعیت موجود باشد، این گفتوگو هم بیاثر خواهد شد و هم ناپایدار. هدف باید ترمیم رابطهی حاکمیت با جامعه باشد، نه صرفاً حفظ ساختار به هر قیمت. مردم ایران بارها نشان دادهاند که اگر احساس کنند صدایشان شنیده میشود، در کنار کشور میایستند. اما این همراهی مشروط به تغییر رویکردهاست، نه صرفاً تغییر تاکتیکها! مردم به نیتهای اعلامشده اعتماد نمیکنند، مگر آنکه تغییری واقعی در روشها ببینند.
عضو جبهه اصلاحات با بیان اینکه اگر قرار باشد مرز وطندوستی فقط در درون ساختار رسمی تعریف شود، این گزاره عملاً به طرد دوبارهی بخشی از جامعه منجر خواهد شد، تصریح کرد: ایران به همهی وطندوستانش نیاز دارد، چه درون ساختار، چه بیرون آن. اگر ساختارهای قدرت نیز به این نگاه تن بدهند، پیشنهاد رئیسجمهور میتواند تجسم این درک باشد که دشمن ایران کسی نیست که متفاوت میاندیشد، بلکه آنکس است که اصلِ ایران را نمیخواهد؛ چه در لباس دوستی، چه با پرچم دشمن.
