علی بهجت، فرزند آیت الله العظمی بهجت: پدرم مایل نبود کسی از نظرات سیاسی اش مطلع شود

پایگاه خبری جماران: فرزند آیت الله العظمی بهجت با اشاره به دیدگاههای سیاسی ایشان می گوید، «نظرات خود را اگر می‌خواست به کسی بیان کند بدون واسطه به خود او می‌فرمود، هیچ کسی را واسطه نمی‌کرد و مایل نبود کسی مطلع شود.»

مشروح گفت‌وگوی خبرنگار جماران با حجت الاسلام و المسلمین علی بهجت که به مناسبت سالگرد ارتحال این عالم دینی و مرجع تقلید انجام شد، در پی می آید:

امسال در سالگرد ارتحال آیت‌الله العظمی بهجت چه برنامه‌هایی تدارک دیده‌اید؟

از زمانی که آقا فوت کرد، ما که اموالی نداریم تا مراسم سالگرد بگیریم، اما دوستان، محبین و شاگردان آقا در ایران و برخی کشورها مراسم برگزار می‌کنند. در شهر قم قرار است شاگردان آقا مراسمی برگزار کنند. همچنین یک برنامه در فومن نزدیک 27 اردیبهشت برگزار می‌شود و در چند شهر همان روز مراسم می‌گیرند. در قم چون شاگردان آقا مراسم می‌گیرند مجبورم شرکت کنم، اما در برخی شهرها از شرکت کردن معذور هستم. قرار است دانشگاه شیراز دو هفته زودتر مراسم برگزار کند.

پس سالگرد ایشان روز 27 اردیبهشت برگزار می‌شود؟

بله27 اردیبهشت است، البته مکان آن باید هماهنگی شود. پارسال قرار بود پشت مسجدی که آقا نماز می‌خوانند چادر بزنند، فرش کنند و مراسم سالگرد برگزار شود، اما امسال آنجا مغازه‌های موقت ساخته‌اند و من نمی‌دانم شاگردان آقا قرار است چه کار کنند.

لطفا از مهمترین ویژگی‌های مرحوم آیت‌الله بهجت که می‌تواند برای جوانان و مومنین باشد الگو باشد بگویید.

تمام زندگی ایشان یا درس بود، یا فکر بود، یا ذکر بود. ذکر ایشان صرفاً زبانی نبود، بلکه همراهی دل و زبان و همه جوارح با خدا بود. توجه همیشگی آیت‌الله بهجت به خدا بود. حتی در فتوا و پاسخ به مسائل شرعی اگر اینجا از ایشان سوالی می‌پرسیدند و جواب می‌داد اگر دو دقیقه بعد آقای دیگری در مسیر، همان سوال را تکرار می‌کرد، آیت‌الله بهجت به آسمان نگاه می‌کرد و جواب می‌داد. برخی اوقات آقا آن قدر صبر می‌کرد که همراهان ایشان جواب می‌دادند ولی ایشان همیشه منتظر اجازه بود؛ نمی‌دانیم چه بود و ما هم نفهمیدیم.

مرحوم آیت‌الله بهجت در درس‌شان هم گاهی مکث‌های طولانی داشت.

مکث آقا در درس متعلق به اجتهاد بود. دائماً اجتهاد ایشان می‌جوشید و در حال تبدّل نظریه بود. در درس، نظریه جدیدی به ذهنش می‌رسید، فکر می‌کرد و جواب‌های آن را پیدا می کرد؛ اگر جوابش را داشت مطرح می‌کرد، و الّا به عنوان سوال مطرح می‌کرد.

رابطه آیت‌الله بهجت با حضرت امام و انقلاب چگونه بود؟ چون برخی می‌خواهند رابطه ایشان را با امام و انقلاب مخدوش نشان دهند.

همه در فکر انقلاب هستند، اما درباره اینکه آیا انقلاب شدنی است یا نشدنی است، چه مقدار می‌شود و چه مقدار نمی‌شود انقلاب کرد، آیت‌الله بهجت نظریه خاص خود را داشت.

آیت‌الله بهجت دوست و همراه حضرت امام بود. آقا از سال 1325 شمسی هر روز با امام ملاقات می‌کرد، با ایشان همیشه ارتباط داشت و هر روز در مدرسه فیضیه با هم بودند. آقا کتاب‌هایی که می‌خواست از امام قرض می‌کرد و ایشان فوری تحویل می‌داد. آیت‌الله بهجت می‌فرمود: «حضرت امام حتی کتاب‌هایی که لازم داشت به من می‌داد. وقتی که تابستان می‌خواستم از قم به شمال بروم کتاب‌هایی که از امام قرض گرفته بودم را به یک گاری بزرگ حمل می‌کردم و به خانه ایشان می‌بردم.»

کتاب‌های آیت‌الله بهجت در نجف مانده بود و می‌خواست به نجف برگردد، اما همسرش مشکل گذرنامه پیدا کرد. لذا در قم دو یا سه سالی ماندند، بعد که معلوم شد نمی‌توانند به نجف بروند کتاب‌های‌شان را آوردند. آقا چند سالی که در قم بدون کتاب بود، همه کتاب‌های ایشان را حضرت امام تأمین می‌کرد. آیت‌الله بهجت تابستان که می‌خواست به شمال برود، کتاب‌ها را به امام تحویل می‌داد.

فرمودید آقای بهجت دو سال به نجف نمی‌رود؟

بله، آقا دو یا سه سال در قم بدون کتاب می‌ماند. ایشان می‌خواست به نجف برگردد، اما برای عکس گذرنامه همسرش مشکل پیدا می‌کند. آیت‌الله بهجت در قم کتاب نداشت و می‌گفت حضرت امام کتابی هم که لازم داشت به من می‌داد.

پس ارتباط ایشان با امام خیلی قوی بود؟

بله، رفت و آمد زیادی با هم داشتند و هر روز با هم بودند.

از اخلاق و رفتار آیت‌الله بهجت، نکاتی که فکر می‌کنید برای جامعه ما مفید است بفرمایید.

مردم که دنبال این حرف‌ها نیستند، مردم دنبال «زن، زندگی، آزادی» هستند.(خنده)

آیت‌الله بهجت اساساً اهل تحلیل سیاسی بود؟

بله، تحلیل سیاسی مفصل داشت، ولی وقتی کسی جلو است و مشغول است دیگر حرف نمی‌زد. نظرات خود را اگر می‌خواست به کسی بیان کند بدون واسطه به خود او می‌فرمود، هیچ کسی را واسطه نمی‌کرد و مایل نبود کسی مطلع شود. چیزهایی مطلع هستم که بین آیت‌الله بهجت و شخصیت‌ها گفت‌وگو می‌شد(حتی درباره انقلاب) که تا حال بیان نکرده‌ام. ایشان درباره همه مسائل انقلاب، آینده انقلاب و شرایط موفقیت آن مطالبی فرمودند، اما تا به حال به کسی نگفته‌ام. چون خود آقا هم مایل نبود کسی بداند.

آن‌گونه که یادم است آیت‌الله بهجت فقط یک بار برای آقای خاتمی پیام تبریک داد.

نه، آیت‌الله بهجت برای هیچ کس پیام تبریک نداد، اما به جای پیام تبریک، پیامی می‌داد که «خدا کند که بتوانید به وظیفه‌تان آشنا شوید، خدا شما را به وظیفه‌ها آشنا کند و خدا توفیق دهد که شما به وظیفه‌های‌تان عمل کنید.» ایشان پیام‌های این اینچنینی به شخصیت‌ها می‌داد.

پس تذکراتی می‌داد که هوای مردم را داشته باشید؟

بله، تمام این‌ها را داشت. البته اگر چیزهایی را علنی می‌گفت که احتمال داشت مشکلاتی ایجاد شود، به نحو دیگری به افراد می‌رساند.