پایگاه خبری جماران: یک کارشناس امور امنیتی معتقد است، صهیونیست ها نشان داده اند که در برابر هر تهدیدی بیکار نمی مانند، پس احتمال وقوع هر شرارتی از سوی آنها هست و باید مراقب بود. او از نیروهای امنیتی خواسته است، به جای مسائل فرعی روی دشمن اصلی متمرکز شوند.
سیدعلی مهدیان ضمن بیان این مطلب، تضعیف نیروهای مسلح را به صلاح کشور نمی داند و توصیه هایی هم به آنها دارد؛ تجربه ای که او از سوریه و خستگی نیروهای مسلح این کشور ترسیم می کند که چگونه منجر به سقوط دولت بشار است شد، هم بخش جالبی از این مصاحبه است.
متن این گفت و گو را در ادامه بخوانید:
احتمال خرابکاری یا عملیات نظامی اسرائیل علیه ایران چقدر است؟
احتمال خرابکاری یا انجام عملیات نظامی توسط اسرائیل علیه منافع ایران چقدر است؟
اسرائیل، به خصوص در دوره مدیریت نتانیاهو، در طول تاریخ ۷۸ ساله خود بارها نشان داده است که با کینهورزی شدید هرگونه ضربهای را پاسخ میدهد. نمونه آن عملیات در لبنان است که منجر به آتشبس و شهادت سردارانی مانند سید حسن نصرالله و فرماندهان سپاه در سوریه و لبنان شد. این پاسخها واکنشی به شکست در عملیات ۳۳ روزه بود. بنابراین، حکمرانی حکم میکند که باید با هوشیاری و دقت بالا از منافع ایران، به ویژه تأسیسات حیاتی و نخبگان ایرانی، حفاظت کنیم.
شیوه نگهبانی و محافظت از ایران و سرمایههای آن چگونه باید باشد؟
این نگهبانی و محافظت از سرزمین و سرمایههای مادی و انسانی ایران باید به چه صورت انجام شود؟
شرایط فعلی میدان جنگ و جغرافیای آن تغییر کرده است. ما باید از تجربیات گذشته بهرهمند شویم، اما به رویکردهای نوین در دفاع از ایران بپردازیم. برای نمونه، ایران سابقاً در چند کشور به درخواست دولتهای آنها و برای حمایت از مردمشان وارد صحنه شد. مثلاً در جریان نسلکشی مسلمانان در بوسنی، که غرب نیز نشان داد شعارهای حقوق بشریاش صرفاً نمایشی است، جمهوری اسلامی به درخواست دولت بوسنی وارد آن کشور شد.
تجربه ایران در حمایت نظامی قانونی از بوسنی
ایران چگونه در بوسنی حضور یافت و با چه چالشی مواجه شد؟
ایران به صورت قراردادی نظامی و با موافقت دولت علی عزت بگوویچ در بوسنی حضور یافت و پادگانی برای آموزش نظامیان بوسنیایی تأسیس کرد. پس از مدتی، آمریکاییها با عملیات نظامی به پایگاه ایران حمله کردند و آن را به عنوان مرکز تروریستی معرفی کردند و تلاش کردند محکومیتهای بینالمللی علیه ایران بگیرند. اما از آنجا که حضور ایران قانونی و قراردادی بود، خبرنگار مشهور شبکه CNN، خانم کریستین امانپور، به این پایگاه مراجعه کرد و قرارداد رسمی را نشان داد و اعلام کرد که اینجا مرکز تروریستی نیست و ایران به درخواست دولت قانونی بوسنی در آنجا حضور دارد و آموزش نظامی میدهد. یعنی این تهدید تبدیل به فرصت شد.
تجربه حضور نظامی ایران در سوریه و پیامدهای آن
حضور نظامی ایران در سوریه چگونه بوده و چه هزینههایی داشته است؟
ایران به مدت ۷ تا ۸ سال در سوریه حضور نظامی داشت و با تروریستهای داعش مقابله کرد. در این مدت شهیدان زیادی، شاید چند هزار نفر، تقدیم شده و هزینههای مالی گستردهای صورت گرفته است. اما متأسفانه این حضور به یک پایگاه نظامی رسمی یا قراردادی تبدیل نشد. اگر ایران در چندین نقطه سوریه پایگاه نظامی رسمی داشت، میتوانست مانند روسیه، پایگاههای خود را حفظ کند و در مقابل هر اقدام غیرقانونی دشمن مقاومت قانونی داشته باشد.
تهدیدهای احتمالی اسرائیل و نحوه مقابله با آن
رژیم صهیونیستی چگونه ممکن است علیه ایران اقدام کند و دستگاههای اطلاعاتی چه نقشی دارند؟
اسرائیل برای انتقامگیری یا فشار سیاسی از دو راه میتواند اقدام نظامی کند: اول، استفاده از نیروهای تروریستی و خرابکار مستقر در ایران و دوم، عملیات نظامی مستقیم. برای مقابله، دستگاههای اطلاعاتی ایران باید در آمادهباش کامل و شبانهروزی باشند و تحرکات و سرنخهای افراد مظنون را زیر نظر بگیرند تا از وقوع فجایعی مانند شهادت دانشمندان هستهای یا ترورهای مشابه جلوگیری شود. مسئولان باید به دستگاههای امنیتی دستور دهند که تمرکز خود را بر دشمن اصلی بگذارند و وارد امور فرعی نشوند.
راههای احتمالی عملیات نظامی اسرائیل علیه ایران
رژیم صهیونیستی از چه مسیرهایی ممکن است عملیات نظامی علیه ایران انجام دهد؟
اسرائیل چند مسیر برای عملیات نظامی دارد:
• از آسمان لبنان، سوریه و عراق که پدافند هوایی ایران در آن مناطق ضعف دارد و میتواند با ورود به حریم هوایی ایران حملاتی انجام دهد.
• از طریق دریای سرخ و دریای عمان که مسیرهای دریایی برای نفوذ به خاک ایران هستند.
• از مسیر کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس، مانند امارات و عربستان سعودی.
نقش کشورهای منطقه در عملیات نظامی اسرائیل علیه ایران
اسرائیل چگونه ممکن است از مسیر کشورهای حاشیه خلیج فارس برای عملیات علیه ایران استفاده کند؟
اسرائیلیها نمیتوانند بدون هماهنگی با کشورهایی مانند امارات، عربستان سعودی و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس از این مسیر استفاده کنند. جمهوری اسلامی باید هشدارهای لازم را به این کشورها بدهد که در صورت همکاری با اسرائیل و آسیب رساندن به ایران، منافع خودشان نیز در معرض خطر قرار خواهد گرفت. به نظر میرسد این هشدارها اثرگذار بوده و احتمالاً این کشورها اجازه چنین اقدامی را به اسرائیل نخواهند داد.
ضرورت مذاکره و همکاری با عراق و یمن برای تقویت پدافند
ایران چگونه میتواند از مسیرهای هوایی و دریایی تهدیدات اسرائیل را کاهش دهد؟
ایران باید به طور جدی با دولت عراق وارد مذاکره شود و خسارتهای ناشی از عملیاتهای اخیر اسرائیل را به آنها گوشزد کند. همچنین باید درخواست ایجاد پایگاههای پدافند هوایی در خاک عراق و یمن را مطرح کند تا مراکز حیاتی ایران بهتر محافظت شوند. استقرار پدافند در این کشورها به افزایش امنیت منافع جمهوری اسلامی کمک خواهد کرد.
وظیفه مردم ایران در شرایط فعلی نسبت به نیروهای مسلح
مردم ایران در شرایط فعلی چه نقشی در حمایت از نیروهای مسلح دارند؟
مردم ایران که طی نیم قرن گذشته همیشه در دفاع از آب و خاک و اعتقادات خود کوتاهی نکردهاند، باید آگاه باشند که تضعیف نیروهای مسلح در شرایط حساس فعلی به صلاح کشور نیست. باید با هرگونه انتشار مطالبی که به تضعیف نیروهای مسلح منجر میشود مقابله کنند، زیرا دشمن به صورت مستمر و مرتب تلاش میکند نیروهای مسلح ایران را تضعیف کند. حمایت مادی و معنوی مردم از نیروهای مسلح، کلید مقابله با تهدیدات و حفظ امنیت کشور است.
اهمیت وجود نیروی دفاعی برای حفظ امنیت کشور
مردم ایران درباره اهمیت داشتن نیروی دفاعی چه درکی دارند؟
مردم به خوبی میدانند کشوری که نیروی دفاعی قدرتمند نداشته باشد، هدف هزینههای سنگین و ویرانی خواهد بود و هیچ خیر و صلاحی در آن به وجود نمیآید. تجربه کشورهای اطراف ما، به ویژه سوریه، به خوبی این موضوع را نشان داده است؛ وقتی نیروهای مسلح خسته شده و اسلحه را زمین گذاشتند، ویرانی گستردهای به وجود آمد و اسرائیل باقیمانده نیروهای مسلح را بمباران و بخشهای زیادی از خاک سوریه را تصرف کرد. این درسها برای مردم کاملاً روشن و قابل درک است.
وظایف فعلی نیروهای مسلح ایران
نیروهای مسلح ایران در شرایط کنونی چه وظایفی دارند؟
نیروهای امنیتی، اطلاعاتی و نظامی باید بسیار هوشیارانه عمل کنند. سازندگان تجهیزات دفاعی کشور نیز با وجود محدودیتها به خوبی وظایف خود را انجام میدهند و بهترین فعالیتها را دارند. نیروهای مسلح باید به توصیه حضرت امام خمینی (رحمتالله علیه) توجه کنند و از دخالت در امور داخلی، احزاب و سیاستهای داخلی خودداری نمایند تا به عنوان نیروی ملی مورد حمایت همه مردم باشند. همچنین باید برخی فعالیتهای اقتصادی غیرنظامی را کنار بگذارند و خود را از هرگونه تهمت و حرف و حدیث مبرا کنند تا پشتیبانی مردمی را به دست آورند. و نیز امور فرهنگی را باید به دانشگاهها و حوزههای علمیه واگذار کنند و تمرکز اصلی خود را روی دفاع از سرزمین، مراکز حیاتی و حساس کشور قرار دهند تا بتوانیم کشور را از تهدیدات و ضربات احتمالی نجات دهیم.
چقدر این توصیهها جدی گرفته میشود؟
چقدر ما این توصیههای جدی را جدی میگیریم و چه میزان آمادگی داریم؟
من نمیگویم ما در آستانه یک عملیات نظامی قریبالوقوع هستیم، اما سابقه رژیم صهیونیستی نشان داده است که همیشه با واکنش شدید و پاسخ کوبنده به هر ضربهای عمل کرده است. نتانیاهو در سازمان ملل، محور شرارت را اعلام کرد؛ آن زمان حزبالله قوی بود، سید حسن نصرالله در قید حیات بود، بشار اسد در سوریه حضور داشت و حشد الشعبی و نیروهای مقاومت در عراق فعال بودند، اما شرایط امروز متفاوت است.
این واقعیتها را باید مردم آگاهانه بدانند. از سوی دیگر، اگر ضعفهایی در پشتیبانی مردم از نیروهای مسلح وجود دارد، باید آنها را به شدت هشدار داد.
حمایت مردم از نیروهای مسلح چقدر اهمیت دارد؟
حمایت مردم از نیروهای مسلح تا چه حد مهم است؟
نیروهای مسلح، امنیتی و اطلاعاتی کشور باید حمایت صد درصدی مردم را داشته باشند. هیچ گروه، حزب، قوم یا منطقی نباید از این موضوع آگاه نباشد که حمایت از نیروهای مسلح ضرورت دارد.
این حمایت مردمی حتی از صدها موشک و سیستم پدافند هوایی قویتر است و دشمن به آن بسیار حساس است. آنها به خوبی میزان حمایت یا عدم حمایت مردم را میشناسند و در محاسبات خود آن را لحاظ میکنند. وقتی مردم ایران یکدست از نیروهای مسلح حمایت کنند، دشمن این را در محاسبات خود لحاظ خواهد کرد.
واکنش مردم به اظهارات فرماندهان نظامی چگونه باشد؟
مردم چگونه باید نسبت به سخنان فرماندهان نظامی درباره مسائل غیرنظامی واکنش نشان دهند؟
مردم نباید از اظهارنظرهای فرماندهان نظامی درباره مسائل غیر از دفاعی دلخور یا ناامید شوند. باید حمایت همهجانبه خود را از آنها داشته باشند. حتی اگر شرایط به گونهای باشد که نیروهای مسلح به بودجه اضافی نیاز داشته باشند، شاید روزی مردم به کمک آنها بشتابند؛ هرچند فعلاً شرایط کشور چنین اجازهای نمیدهد.
این سخنان برای روشن شدن جدیت موضوع است و باید مردم به آن توجه کنند.
