چرا امام از پاسخ به پرسش‌های بازجوها امتناع کردند؟

به گزارش خبرنگار جماران، سخنرانی امام خمینی (س) در عصر عاشورای سال 42 منجر به دستگیری ایشان شد و به دنبال آن قیام پانزده خرداد رخ داد. بیست و پنجم خرداد ماه یعنی حدود ده روز پس از این اتفاق که مصادف با بیست و دوم محرم آن سال بود، قصد بازجویی از امام را داشتند که ایشان در مقابل بازجویان زندان قصر(1) از پاسخ امتناع کردند و چنین فرمودند: 

«چون استقلال قضایی در ایران نیست و قضات محترم در تحت فشار هستند،‌‎ ‎‌نمی توانم به بازپرسی جواب دهم.‌‎[2]‎

‌‌روح الله الموسوی‌» (صحیفه امام؛ ج 1، ص 249)

‎

1ـ 15 خرداد 42 آغاز انقلاب اسلامی مردم ایران بود. امام خمینی پس از نوزده روز حبس در بازداشتگاه پادگان بی سیم به زندانی در پادگان نظامی عشرت آباد منتقل شد. با دستگیری رهبر نهضت و کشتار وحشیانۀ مردم در روز 15 خرداد 42، قیام ظاهراً سرکوب شد. امام خمینی در حبس از پاسخ گفتن به سؤالات بازجویان، با شهامت و اعلام اینکه هیأت حاکمۀ ایران و قوۀ قضاییه آن را غیرقانونی و فاقد صلاحیت می داند، اجتناب ورزید.

2ـ در اسناد مبارزاتی امام خمینی در ساواک، جلسۀ بازجویی از امام خمینی اینچنین صورت جلسه و گزارش شده است: «صورت جلسۀ مورخۀ 25 / 3 / 42: در ساعت 1000 [10 صبح] روز شنبه 25 / 3 / 42 جهت بازجویی از آقای روح اللّه الموسوی الخمینی فرزند مصطفی دارندۀ شناسنامه 2741 صادره از خمین، متولد سال 1379 قمری در پادگان «بیسیم» حضور به هم رسانیده و پس از معرفی، در مورد سؤال از ایشان اقدام لازم معمول ولیکن مشارٌ الیه از دادن جواب خودداری فرمودند. کلیۀ امضا کنندگان زیر مراتب فوق الذکر را گواهی و تأیید می نماییم. نمایندۀ ساواک ـ نمایندۀ ستاد کل گارد، سروان لندابی».