ششم اردیبهشت سال 63 بود که شهادت برای او که کسوت نمایندگی مجلس داشت اما آرام و قرارش در جبهه ها بود رقم خورد.

به گزارش خبرنگار جماران، شیخ مهدی شاه آبادی که افتخار فرزندی آیت الله محمدعلی شاه آبادی را در کارنامه زندگی اش داشت، در سال 1309 به دنیا آمده بود. علاوه بر محضر پدر، محضر بزرگان دیگری مانند امام خمینی (س) را هم درک کرده بود. او از همان ابتدا با نهضت امام همراه شد و هر تلاشی که می توانست برای پیشبردش کرد.

انقلاب اسلامی هم که به پیروزی رسید، در جاهای حساسی به ایفای نقش پرداخت از کمیته های انقلاب اسلامی گرفته تا مجلس شورای اسلامی. اما هیچ کدام از این مسئولیت ها او را از بودن کنار رزمنده ها غافل نمی کرد.

ششم اردیبهشت ماه 63 بود و جزیره ای که به جنون شهرت داشت و بال هایی که برای تحویلش از آسمان تا زمین بال گسترده بودند. 

 

در کتاب «سرگذشت های ویژه از زندگی امام خمینی» آمده است که:

یک نفر از اهل منبر از همدان که مرد خوبی بود در منطقه بود به برادرش که یکی از شاگردان امام بود در قم وارد شد. بنده با مرحوم شهید شاه آبادی به خدمت امام رسیده عرض کردیم: «فلانی از همدان آمده و مرد خوب و اهل مبارزه ‌ای است و در ایام مبارزات خیلی کوشش کرده است، مناسب است از ایشان دیدن کنید.» امام فرمودند: «من حالم مساعد نیست» مرحوم شاه آبادی اصرار کردند که برادرش شاگرد شماست و خودش هم ارادتمند شماست و هم در مبارزه کوشا بوده و اقتضا می ‌کند که شما یک دیدنی از او بنمایید. امام باز فرمودند: «این که گفتم حالم مساعد نیست چون تب دارم،  ولی آنقدر تب ندارم که نتوانم به منزل این آقا بروم و از آن آقا دیدن کنم ولی چون نمی‌ توانم قصد قربت کنم بعد از آن که شما گفتید این آقا چنین کرده و به شما ارادتمند است، به این جهت نمی‌ آیم.» مرحوم شاه آبادی ساکت شد و بنده هم بر اعتقادم به امام افزوده شد.(سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی، ج 5، ص 35)

 

شیخ مهدی که شهید شد، امام برای بزرگداشت مقامش چنین نوشت:

 

«بسم اللَّه الرحمن الرحیم‌

إنا للَّه و إِنّاإلیه راجعون‌

با کمال تأسف و تأثر شهادت استادزاده محترم(1)،  جناب حجت الاسلام، آقاى آقا شیخ مهدى شاه‌ آبادى، را به پیشگاه معظّم حضرت بقیة اللَّه، أرواحنا لمقدمه الفداء، تبریک و تسلیت عرض مى‌ کنم. مبارک باد بر آن حضرت چنین فداکاران و جانبازان در راه هدف بزرگ و اسلام عزیز، که با شهادت افتخارآمیز خود ملت عظیم الشأن ایران، بویژه روحانیت عالیقدر، را سرفراز مى‌ نمایند. این شهید عزیز علاوه بر آنکه خود مجاهدى شریف و خدمتگزارى مخلص براى اسلام بود و در همین راه به لقاء الله پیوست، فرزند برومند شیخ بزرگوار ما بود، که حقاً حق حیات روحانى به این جانب داشت، که با دست و زبان از عهده شکرش برنمى‌آیم. از خداوند متعال براى این شهید سعید و سایر شهداى در راه اسلام رحمت در جوار خود، و براى فامیل معظّم و حضرات آقازادگان محترم شاه‌آبادى، دامت افاضاتهم، صبر و اجر عظیم خواستارم.

روح اللَّه الموسوی الخمینى‌

 

1. آقاى میرزا محمد على شاه‌آبادى، پدر شهید مهدى شاه‌آبادى، از عارفان وارسته بود که امام خمینى سال ها از محضر ایشان کسب فیض کرده است.‌ (صحیفه امام، ج‌18، ص 407)

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
2 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.