نویسنده بر این باور است که ناتوانی نخستوزیر اسرائیل در انجام کاری که فرعون انجام داد، یک لغزش اخلاقی و نشانهای از فقدان شجاعتی است که انتظار میرود از ویژگیهای رهبران باشد.
به گزارش جماران، مندی شاپیرو، نویسنده اسرائیلی در مقالهای که در روزنامه عبریزبان «زمن اسرائیل» منتشر شد، حمله تندی به بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم اسرائیل، کرد و درخواست عفو ریاستجمهوری بدون اعتراف به گناه را خنجری بر قلب ارزشهای یهودی و فرار از مسئولیتی دانست که پادشاهان بنیاسرائیل و حتی دشمنانشان به آن اقرار کردهاند.
به باور این نویسنده، کتاب مقدس یهودیان در جوهر خود سندی برای تثبیت مسئولیتپذیری و اعتراف به اشتباه است، به طوری که عبارت «اشتباه کردم» و عبارات مشابه آن دهها بار بر زبان شخصیتهای محوری در تاریخ یهود آمده است، چیزی که نتانیاهو امروز آن را نمیپذیرد.
بزرگترین مثال
نویسنده رفتار نتانیاهو را که در دادگاه کیفری بینالمللی تحت تعقیب است، با کاری که داوود پادشاه (پیامبر داوود علیه السلام) انجام داد، مقایسه میکند و او را «بزرگترین مثال برای پذیرش مسئولیت» توصیف میکند و توضیح میدهد که او با وجود قدرت و پیروزیهایش، در اقرار به اشتباهات خود تردید نکرد و از نفوذ خود برای ساکت کردن منتقدان یا توجیه اعمال خود استفاده نکرد.
نویسنده تاکید میکند که داوود پادشاه (داوود پیامبر علیه السلام) هنگامی که به اشتباه خود اعتراف کرد، به دنبال مجازات و رنج کشیدن نبود، بلکه میخواست به سلطنت ادامه دهد و بخشیده شود، و میدانست که اعتراف تنها پل رسیدن به مشروعیت است.
به گفته نویسنده، این صداقت بود که داوود را به یک رهبر تاریخی تبدیل کرد، برخلاف رهبران فعلی که پشت اصطلاحات قانونی خشک پنهان میشوند.
حتی فرعون
نویسنده تاکید میکند که توبه در اندیشه یهودی مستلزم اعتراف و سپس درخواست عفو است و میافزاید که تلاش نتانیاهو برای پریدن مستقیم به سمت درخواست عفو بدون عبور از دروازه اعتراف به گناه، تحریف این اصل اخلاقی است.
نویسنده اشاره میکند که این اصل تنها به افراد صالح محدود نمیشود، بلکه شامل شخصیتهای منفی در تاریخ یهود، مانند «فرعون»، «بلعام» و «عخان» نیز میشود که در مقطعی به گناه خود اعتراف کردند.
نویسنده بر این باور است که ناتوانی نخستوزیر اسرائیل در انجام کاری که فرعون انجام داد، یک لغزش اخلاقی و نشانهای از فقدان شجاعتی است که انتظار میرود از ویژگیهای رهبران باشد.
روز غمانگیز
نویسنده توضیح میدهد که شکاف عمیقی بین اصطلاح فنی قانونی «محکوم نشدهام» که نتانیاهو به آن چسبیده است، و اصطلاح اخلاقی «اشتباه کردم» وجود دارد.
اولی به این معناست که دادگاه هنوز حکم خود را صادر نکرده است، در حالی که دومی به معنای اعتراف به این است که رفتار مناسب نبوده است و هدایایی که او دریافت کرده است، نباید بدون در نظر گرفتن توجیه کیفری آن، پذیرفته میشد.
نویسنده اضافه میکند که سنت یهودی به وضوح بین «گناه» و «جرم» تفاوت قائل میشود، بنابراین ممکن است فرد از نظر قانونی بیگناه باشد اما از نظر اخلاقی گناهکار باشد، و این جوهره بحرانی است که نتانیاهو با میراث سیاسی خود با آن روبرو است.
در پایان، نویسنده معتقد است که صرف نظر از موضوع عفو نتانیاهو، آنچه مسلم است این است که امتناع رهبر «دولت عبری» از گفتن حقیقت، حتی در مورد هدایای ساده، یک روز بسیار غمانگیز در تاریخ یهود است.
