پروژه مصر، که به نام «پروژه فرورفتگی قطاره» شناخته میشود، شامل ایجاد یک کانال یا تونل است که دریای مدیترانه را به این فرورفتگی که در 300 کیلومتری جنوب غربی اسکندریه واقع شده است، متصل میکند، با هدف غرق کردن آن با آب دریا و ایجاد یک سطح آبی بزرگ.
به گزارش جماران به نقل از روسیا الیوم، برخی رسانهها از مطالعه یک پروژه بزرگ توسط مصر برای تبدیل فرورفتگی «قطاره» در صحرای غربی به یک دریاچه مصنوعی خبر دادند، اقدامی بلندپروازانه با هدف تقویت توسعه اقتصادی و تولید انرژی.
روزنامه اسرائیلی یسرائیل هیوم گزارش داد که پروژه مصر، که به نام «پروژه فرورفتگی قطاره» شناخته میشود، شامل ایجاد یک کانال یا تونل است که دریای مدیترانه را به این فرورفتگی که در 300 کیلومتری جنوب غربی اسکندریه واقع شده است، متصل میکند، با هدف غرق کردن آن با آب دریا و ایجاد یک سطح آبی بزرگ.
این گزارش اشاره کرد که این فرورفتگی، که عمق آن به 133 متر زیر سطح دریا میرسد و مساحت آن بیش از 19 هزار کیلومتر مربع است، به یک دریاچه مصنوعی تبدیل خواهد شد که ممکن است برای تولید انرژی برق آبی و بهبود آب و هوای محلی از طریق افزایش رطوبت، علاوه بر توسعه گردشگری و بخش ماهیگیری، مورد استفاده قرار گیرد.
نگرانیهای اسرائیل از پیامدهای زیستمحیطی و ژئوپلیتیکی
این گزارش اشاره کرد که این پروژه، با وجود مزایای بالقوه آن برای مصر، ممکن است مجموعهای از مشکلات زیستمحیطی را ایجاد کند که اثرات آن میتواند به کشورهای همسایه، از جمله فلسطین اشغالی، گسترش یابد. از جمله برجستهترین این نگرانیها که هوش مصنوعی در مجموعهای از تصاویر رصد کرده است:
-تخریب اکوسیستمهای صحرایی، زیرا غرق کردن فرورفتگی با آب شور ممکن است منجر به انقراض گونههای نادر گیاهان و حیواناتی شود که با شرایط سخت سازگار شدهاند.
-آلودگی آبهای زیرزمینی به دلیل نشت شوری به لایههای زمین اطراف، که ممکن است بر روستاها و واحههای متکی به این منابع تأثیر بگذارد.
-تغییرات آب و هوایی محلی، مانند افزایش رطوبت و اثرات غیرمنتظره بر الگوهای بارش، که ممکن است طبق این گزارش به مناطق دوردست گسترش یابد.
-تشکیل باتلاقهای نمکی سمی در نتیجه تبخیر سریع آب دریا در دماهای بالا، که ممکن است برای سلامت عمومی خطرناک باشد.
این روزنامه همچنین اشاره کرد که اجرای این پروژه نیازمند زیرساختهای عظیمی است، از جمله ایجاد کانالهای طولانی و ایستگاههای پمپاژ، که ممکن است انتشار کربن در منطقه را افزایش دهد.
به گزارش این روزنامه عبری، این پروژه نوید مزایای درخشانی را میدهد، از جمله تولید انرژی برق آبی از حرکت آب در سدهای برپا شده در طول کانال، ایجاد آب و هوای محلی معتدلتر به لطف رطوبت ناشی از وجود آب، توسعه گردشگری و حتی تولید نمک و مناطق وسیع برای ماهیگیری.
این روزنامه در ادامه نوشت: در دهههای اخیر، مصر این پروژه بلندپروازانه را به عنوان یک راه حل احتمالی برای مجموعهای از مشکلات اقتصادی و اجتماعی مورد بازنگری قرار داده است، و این پروژه با پیشرفت تکنولوژیکی کشور و نیازهای فزاینده آن به انرژی سازگار است، و این واقعیت که همسایگان جنوبی آن مقادیر فزایندهای از آب را از منابع نیل برداشت میکنند، که آن را در معرض خطر از دست دادن منبع آبی قرار میدهد که 90 درصد از جمعیت کشور به آن وابسته هستند.
مصر: این پروژه در حال بررسی است و هنوز تصمیم نهایی گرفته نشده است
از سوی دیگر، دولت مصر رسماً برنامههای مشخصی برای اجرای این پروژه در کوتاه مدت اعلام نکرده است، زیرا این موضوع از دههها پیش در دست تحقیق و بررسی است. ایده این پروژه اولین بار در دهه بیست قرن گذشته مطرح شد، اما هزینههای گزاف و چالشهای فنی مانع از اجرای آن شد.
این گزارش اسرائیلی در حالی منتشر میشود که منطقه شاهد تنشهای مرتبط با پرونده آب است، به ویژه در سایه اختلافات بر سر سد النهضه اتیوپی و تأثیر آن بر سهم مصر از آب نیل. ناظران معتقدند که هشدارهای اسرائیل ممکن است بخشی از یک کمپین گستردهتر برای پیچیده کردن هرگونه پروژه آبی یا توسعهای بزرگی باشد که مصر انجام میدهد.
کارشناسان: این پروژه نیاز به ارزیابی دقیق دارد
از سوی دیگر، کارشناسان در امور زیست محیطی و مهندسی معتقدند که این پروژه، در صورت اجرا، نیاز به مطالعات عمیق برای ارزیابی دقیق پیامدهای زیست محیطی و اقتصادی آن دارد. آنها تاکید کردند که هر گامی در این راستا باید استانداردهای بینالمللی حفاظت از محیط زیست را رعایت کند و منافع توسعه پایدار را در نظر بگیرد.
در حالی که مصر تمایل خود را برای به حداکثر رساندن بهرهبرداری از منابع طبیعی خود نشان میدهد، چالشهای فنی، مالی و زیستمحیطی همچنان موانع اصلی اجرای پروژهای با این حجم هستند، و این امر تصمیمگیری در مورد آغاز آن را در کوتاه مدت بدون تضمینهای کافی غیرمحتمل میکند.
شایان ذکر است که فرورفتگی قطاره یکی از بزرگترین فرورفتگیهای صحرایی در جهان است و ایده پر کردن آن با آب شاهد بحثهای مستمری بین حامیانی بوده است که آن را یک پروژه توسعهای عظیم میدانند، و مخالفانی که از پیامدهای زیست محیطی غیرمحسوس آن میترسند.