او برجسته‌ترین روحانی فیلیپینی در عصر حاضر است و به دلیل نزدیکی فکری و معنوی‌اش به پاپ فقید فرانسیس، به «فرانسیس آسیایی» ملقب شده است.
به گزارش جماران، الجزیره در گزارشی به جانشین احتمالی پاپ رهبر کاتولیک های جهان که امروز مراسم تشییع جنازه اش در رم و با حضور رهبران جهان برگزار شد، پرداخت و نوشت: لوییس آنتونیو تاگله، کاردینال اسقف فیلیپینی، عالی‌رتبه‌ترین شخصیت کلیسایی از فیلیپین است که توانسته به حلقه‌های بالای واتیکان راه یابد. او برجسته‌ترین روحانی فیلیپینی در عصر حاضر است و به دلیل نزدیکی فکری و معنوی‌اش به پاپ فقید فرانسیس، به «فرانسیس آسیایی» ملقب شده است. به گفته روزنامه‌هایی که به مسیر او پرداخته‌اند، او همچنین در سال‌های 2022 و 2024 لقب «تأثیرگذارترین فرد در آسیا و فیلیپین» را کسب کرده است.
تولد و رشد و نمو
لوییس آنتونیو گوکیم تاگله در 21 ژوئن 1957 در شهر مانیل در فیلیپین به دنیا آمد. پدربزرگش از یک خانواده اشرافی فیلیپینی بود و مادرش از یک خانواده ثروتمند چینی‌تبار بود که به فیلیپین مهاجرت کرده بودند. او یک برادر دارد.
خانواده‌اش او را «چیتو» صدا می‌زنند و پس از کسب شهرت گسترده، این لقب در میان دوستدارانش رواج یافت.
تاگله تحصیلات دینی خود را در مدرسه سنت آندراوس در پاراناکه، که توسط انجمن مبلغین اداره می‌شد، گذراند.
تحصیلات
تاگله آرزو داشت پزشک شود، اما بعداً تصمیم گرفت وارد مدرسه الهیات سنت یوسف در مانیل شود. او فلسفه را در دانشگاه آتنیوم و الهیات را در دانشکده الهیات لویولا آموخت و سپس برای تحصیل به دانشگاه آتنیو دی مانیل رفت و در سال 1977 با مدرک لیسانس فارغ‌التحصیل شد و پس از آن مدرک کارشناسی ارشد را دریافت کرد.
تاگله خدمت کلیسایی خود را به عنوان کشیش در اسقف‌نشین ایموس آغاز کرد و در کلیساها خدمت کرد و به عنوان مدیر معنوی مدرسه الهیات در آنجا فعالیت کرد. او در سال 1981 به مقام شماسی و سپس در سال 1982 به درجه کشیشی رسید و سپس بین سال‌های 1983 تا 1985 مدیر معنوی و استاد مدرسه الهیات و سپس رئیس آن شد.
این جوان سپس برای تحصیل به دانشگاه کاتولیک آمریکا در واشنگتن فرستاده شد و در سال 1987 با مدرک لیسانس در علم الهیات فارغ‌التحصیل شد و پس از آن دکترای خود را با رتبه عالی در زمینه اصل اسقفیت جمعی در آموزش و عمل پاپ پل ششم در سال 1991 دریافت کرد.
تاگله به زبان‌های تاگالوگی، انگلیسی و ایتالیایی تسلط دارد و با زبان‌های فرانسوی، کره‌ای، چینی و لاتین آشنایی دارد.
اندیشه
تاگله از نظر الهیاتی و سیاسی «میانه‌رو» به شمار می‌رود، زیرا به خاطر موافقتش با اجازه دادن به کاتولیک‌های مطلقه و ازدواج‌کرده مدنی برای تناول قربانی مقدس شناخته می‌شود. او همچنین از «لحن سخت کلیسا» نسبت به همجنس‌گرایان، مادران مجرد و ازدواج‌کرده‌های بار دوم انتقاد می‌کند و موضع خصمانه‌ای نسبت به قانون «سلامت باروری» که دولت فیلیپین آن را ترویج می‌کند، اتخاذ نمی‌کند، اما در مقابل به صراحت از آن حمایت نمی‌کند.
او با توافق سری بین «واتیکان و چین» مخالف نیست و از برجسته‌ترین حامیان گشایش محتاطانه به سوی پکن به شمار می‌رود. او قبلاً در چارچوب کلیسای آسیایی مأموریت‌هایی را بر عهده داشته که با سیاست واتیکان در قبال چین تلاقی داشته است. او همچنین از برجسته‌ترین اعضای «مکتب بولونیا» به شمار می‌رود، که مجمع واتیکان دوم را به عنوان نقطه عطفی اساسی در مسیر کلیسا، نه صرفاً امتدادی از سنت پیشین، می‌نگرد.
او یکی از چهره‌های برجسته در ترویج مفهوم «کلیسای سینودالی»است، زیرا به طور فعال در «روند سینودس برای سینودالیته» که توسط پاپ فرانسیس برای تقویت روحیه مشارکت و مشورت در داخل کلیسا راه‌اندازی شد، شرکت کرد.
در مقابل، انتقاداتی به او وارد شده است که شامل تردید در شکل‌گیری الهیاتی او می‌شود، زیرا او عضو هیئت تحریریه یک اثر تاریخی با گرایش پیشرو در مورد مجمع واتیکان دوم بود، پروژه‌ای که مورد انتقاد خود پاپ بندیکت شانزدهم قرار گرفت.
تجربه دینی
تاگله پس از اتمام تحصیلاتش در آمریکا، به فیلیپین بازگشت و کار خود را به عنوان رئیس حوزه علمیه از سر گرفت. او همچنین در آن زمان عضو شورای کشیشان و شورای مشاوران اسقف بود. در سال 1993 به عنوان معاون اسقف برای دستورات مذهبی منصوب شد و در سال 1997 عضو کمیسیون الهیات بین المللی شد.
در سال 1998، کشیش کلیسای جامع ایموس شد و به تدریس الهیات، مدیریت خلوت های معنوی و سازماندهی دوره هایی برای کشیشان و راهبان در کشورش پرداخت. او همچنین در آن دوره در کنفرانس اسقف های فیلیپین و اتحادیه کنفرانس های اسقف ها در آسیا شرکت کرد و به شهرت گسترده ای دست یافت.
در آغاز هزاره، اسقف اسقفیه ایموس شد تا اینکه در سال 2011 ریاست اسقف های مانیل (بزرگترین و مهمترین اسقفیه در فیلیپین) را بر عهده گرفت. پاپ بندیکت شانزدهم او را در این مقام منصوب کرد و در سال 2015 ریاست سازمان کاریتاس بین المللی را بر عهده گرفت که بیش از 150 سازمان امداد کاتولیک در سراسر جهان را اداره می کند.
در همان سال، پاپ فرانسیس او را به عنوان رئیس اتحادیه جهانی کاتولیک برای کتاب مقدس منصوب کرد، سپس در سال 2019 به واتیکان نقل مکان کرد و به عنوان رئیس جماعت تبشیر ملل منصوب شد که یکی از مهمترین بخش ها در دستگاه اداری واتیکان است و به نظارت بر مأموریت های کاتولیک در سراسر جهان می پردازد.
پس از آن، در سال 2020 توسط پاپ فرانسیس عضو رتبه اسقف ها شد و اولین آسیایی بود که این سمت را بر عهده گرفت. در سال 2021 به عضویت در اداره دارایی های کرسی مقدس ارتقا یافت که بازوی مالی واتیکان و مسئول مدیریت وجوه و سرمایه گذاری های آن است.
تاگله در سال 2022 در چارچوب اصلاحات داخلی که پاپ فرانسیس در پی شکایات دریافت شده در مورد «قلدری و سوء رفتار با کارکنان» به تصویب رساند، از رهبری عالی سازمان کاریتاس بین المللی برکنار شد، اگرچه تحقیقات ثابت کرد که تاگله در این موضوع دخالتی نداشته است.
در سال 2024، پاپ فرانسیس او را به عنوان فرستاده ویژه به کنگره ملی اوکاریستی در ایندیاناپولیس در ایالات متحده در دوره 17 تا 21 ژوئیه انتخاب کرد. او همچنین سمت فرماندار جماعت تبشیر ملل در رم و مسئولیت دفتر تبلیغات مذهبی در واتیکان را بر عهده گرفت.
مهمترین مناصب و مسئولیت ها:
معاون رئیس بخش اول تبشیر و کلیساهای خصوصی جدید در دایره تبشیر.
مشاور ارشد دانشگاه پاپی اوربانیا.
اسقف اعظم افتخاری مانیل.
در سال 2001 درجه اسقف را دریافت کرد و اسقفیه ایموس را بر عهده گرفت.
رئیس اسقف های مانیل در سال 2011.
شرکت کننده در مجمع محرمانه ای که در آن پاپ فرانسیس در سال 2013 انتخاب شد.
رئیس کمیسیون مجمع عمومی فوق العاده سوم سینود اسقف ها در سال 2014.
رئیس کمیسیون مجمع عمومی عادی چهاردهم سینود اسقف ها در سال 2015.
رئیس سازمان کاریتاس بین المللی در سال 2015.
رئیس جماعت تبشیر ملل با انتصاب از سوی پاپ فرانسیس در سال 2019.
در سال 2020 به رتبه کاردینال ارتقا یافت.
