زنان و دختران فلسطینی در کرانه باختری و غزه، هدف حملات جنسی و خشونت‌های بی‌رحمانه‌ای از سوی نظامیان اسرائیلی قرار گرفته‌اند؛ روایت‌هایی که با وجود مستند بودن، از سوی رسانه‌های بزرگ و مدعی حقوق بشر در غرب، نادیده گرفته می‌شوند.
یادداشتی از سردبیر سایت زِتِئو: «این یادداشت از فاطمه بوتو از آن دسته مطالبی است که خواندن آن برای مخاطبان زِتِئو ضروری‌ست. او در این مقاله به شهادت‌هایی تکان‌دهنده درباره تجاوز و آزار جنسی در خاورمیانه اشاره می‌کند؛ واقعیت‌هایی دردناک که از سوی رسانه‌های جریان اصلی کاملاً نادیده گرفته شده‌اند. زِتِئو بخشی از این شهادت‌ها را منتشر می‌کند.»
هشدار: این مطلب حاوی توصیف‌هایی صریح و ناراحت‌کننده است که ممکن است برای برخی خوانندگان آزاردهنده باشد.
روایتی دردناک از تجاوز گروهی: چهار ساعت تحقیر و خشونت جنسی
«ما موردی از تجاوز گروهی به یک زن را نیز مستند کرده‌ایم. او گفته است که در حین این حمله از او فیلم‌برداری شده… [آن‌ها] لباس‌هایش را از تنش بیرون آوردند، به طور مداوم به اعضای حساس او ضربه می‌زدند و به مدت چهار ساعت او را تحقیر کردند. او تأکید کرده که دوربین‌ها در تمام این مدت روشن بوده‌اند و همه چیز را ضبط می‌کردند.»
اتهاماتی که جای قربانی و متهم را در ذهن مخاطب غربی جابه‌جا می‌کند
ممکن است خواننده‌ای در غرب که تنها به رسانه‌های جریان اصلی درباره خاورمیانه دسترسی دارد، تصور کند این‌ها روایت‌هایی‌ست از آنچه نیروهای حماس در ۷ اکتبر با زنان اسرائیلی کرده‌اند. اما واقعیت آن است که این گزارش‌ها، اتهاماتی‌ست که علیه نظامیان اسرائیلی در ارتباط با زنان فلسطینی مطرح شده است.
کمیسیون تحقیق سازمان ملل و شهادت‌هایی که باید جهان را تکان می‌داد
اوایل ماه جاری، «کفایه خریم» از سازمان مردم‌نهاد فلسطینی «مرکز مشاوره و کمک حقوقی به زنان» به همراه یک فعال زن دیگر که نامش فاش نشد، در کمیسیون تحقیق سازمان ملل درباره خشونت‌های جنسی و ارعاب سیستماتیک زنان فلسطینی توسط نیروهای اسرائیلی شهادت دادند.
برهنه‌کردن، فیلم‌برداری و تهدید جنسی؛ واقعیت تلخ یورش‌های شبانه
خریم سخنان خود را با روایت حمله‌ای به یک خانه در کرانه باختری اشغالی در ژوئیه ۲۰۲۳ آغاز کرد؛ جایی که سربازان زن اسرائیلی، همراه با سگ‌های بزرگ، زنان فلسطینی را مجبور کردند لباس‌هایشان را درآورند و «برهنه در خانه قدم بزنند».
او می‌گوید زنان فلسطینی در جریان یورش‌های مکرر نظامیان اسرائیلی به خانه‌ها، به‌طور سیستماتیک مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند. آن‌ها مجبور می‌شوند لباس‌هایشان را درآورند – گاهی در حضور بستگان مردشان – و در برابر دوربین سربازان در حالت‌های تحقیرآمیز قرار بگیرند تا از آن‌ها فیلم‌برداری شود.
به گفته یکی دیگر از فعالان حقوق زنان که در همان جلسه شهادت داد، در برخی از این یورش‌ها در کرانه باختری، سربازان اسرائیلی زنان فلسطینی را لمس جنسی کرده و آن‌ها را به تجاوز تهدید کرده‌اند؛ در حالی که بستگان مردشان با دستبند بسته شده بودند.
تحقیر زنان، فروپاشی خانواده؛ سلاحی برای نابودی بافت اجتماعی فلسطین
او توضیح داد: «سربازان صداها و حرکات جنسی در می‌آورند، زن را تهدید به تجاوز می‌کنند – آن هم جلوی بستگان مردش، در حالی که آن‌ها دستبند یا چشم‌بند دارند و توان دفاع یا محافظت از دختر، خواهر یا همسرشان را ندارند. این روش، تنها برای کنترل زن نیست، بلکه ابزاری‌ست برای تحقیر مردان، فروپاشی خانواده و در نهایت از هم پاشیدن بافت اجتماعی جامعه فلسطین.»
سانسور روایت زنان فلسطینی در رسانه‌های جریان اصلی غرب
شهادت این مدافعان حقوق زنان آن‌قدر تکان‌دهنده و هولناک است که باید به تیتر اول رسانه‌های جهان تبدیل می‌شد و موجی از خشم در میان فمینیست‌های سراسر جهان به پا می‌کرد. اما در عوض، این روایت‌ها به‌کلی از سوی رسانه‌های غربی، فمینیست‌های سفیدپوست، و سیاستمداران در اروپا و ایالات متحده نادیده گرفته شد.
رسانه‌های بزرگی مانند بی‌بی‌سی، نیویورک‌تایمز و واشنگتن‌پست تنها به‌صورت کلی به گزارشی از سازمان ملل اشاره کردند که اندکی پس از این شهادت‌ها منتشر شد و درباره «استفاده سیستماتیک اسرائیل از خشونت جنسی و سایر اشکال خشونت مبتنی بر جنسیت» پس از ۷ اکتبر سخن می‌گفت؛ اما هیچ‌یک از آن‌ها حاضر نشدند به شهادت‌های دردناک کفایه خریم اشاره‌ای داشته باشند.
آیا افشاگری‌هایی با این سطح از جزئیات و اتهاماتی مستقیم درباره تجاوز و تجاوز گروهی، شایسته آن نیست که به‌تنهایی در قالب گزارشی مستقل منتشر شوند؟
تجاوز به مردان و زنان در بازداشتگاه‌ها
کفایه خریم در شهادت خود گفت: «تجاوز عمدتاً توسط افسران زن اسرائیلی صورت می‌گرفت که اشیایی را به زور وارد اندام تناسلی بازداشت‌شدگان می‌کردند.»
به گفته او، سربازان زن اسرائیلی به زنان و مردان فلسطینی تجاوز می‌کردند و در بسیاری از موارد از این اعمال عکس و فیلم تهیه می‌کردند. مدافعان حقوق زنان، روایت‌هایی از زنان فلسطینی دریافت کرده‌اند که گفته‌اند در دوران بازداشت، مورد تجاوز گروهی قرار گرفته‌اند.
یکی از فعالان حقوق زنان در سازمان ملل تأکید کرد: «این شهادت‌ها نشان‌دهنده روندی سیستماتیک از خشونت جنسی است که به‌عنوان سلاحی برای نسل‌کشی به کار گرفته شده است.»
نقض آشکار حقوق بشر در «کریدور امن» غزه
خریم همچنین روایت کرد که در یک مورد، یک زن توسط سرباز زن اسرائیلی مورد تجاوز قرار گرفت و سرباز اشیایی را وارد مقعد قربانی کرد. در حادثه‌ای دیگر، گروهی از زنان و مردان فلسطینی که در تلاش برای فرار از غزه از مسیر موسوم به «کریدور امن» عبور می‌کردند، در یک ایست بازرسی ربوده شده و به بازداشتگاهی در صحرای نقب منتقل شدند. در آنجا، به اجبار لباس‌هایشان را از تن درآوردند و پس از آن، نظامیان اسرائیلی درها را به روی شهروندان اسرائیلی گشودند تا از بازداشت‌شدگان عکس بگیرند، آن‌ها را مسخره کنند و مورد تحقیر قرار دهند.
سادیسم به عنوان سیاست...
بسیاری از زنانی که در یک سال و نیم گذشته توسط نیروهای اسرائیلی بازداشت شده‌اند، بارها هدف ضربات به ناحیه تناسلی قرار گرفته‌اند؛ تا جایی که فعالان به این نتیجه رسیده‌اند که این رفتار خشونت‌بار و سادیستی، بخشی از سیاست سیستماتیک اسرائیل در قبال زنان فلسطینی است.
یکی از مدافعان حقوق زنان در جلسه‌ای رسمی در سازمان ملل گفت: «این شهادت‌ها پرده از روندی سیستماتیک از خشونت جنسی برمی‌دارند که به‌عنوان ابزاری برای نسل‌کشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.»
خریم روایت کرد که زنانی که از بمباران‌های اسرائیل فرار می‌کردند و با اندک وسایلی که همراه داشتند از ایست‌های بازرسی در غزه عبور می‌کردند، توسط سربازان اسرائیلی متوقف شده و مورد تعرض قرار می‌گرفتند. به گفته او، «سربازان آن‌ها را وادار می‌کردند که کاملاً لباس‌هایشان را درآورند، به بدنشان دست بزنند، لباس زیرهایشان را لمس کنند و در روند جست‌وجو برای یافتن جواهرات و اشیای قیمتی پنهان‌شده در زیر لباس‌ها، به آزار جنسی آن‌ها می‌پرداختند.»
تجاوز نه فقط در غزه، بلکه در قلب کرانه باختری
اما این تعرض‌ها محدود به غزه نیست. به گفته مدافعان، زنان فلسطینی در کرانه باختری نیز در ایست‌های بازرسی، به‌ویژه در الخلیل، با آزارهای جنسی مواجه‌اند. خریم گفت برخی زنان عمداً از عبور از یک ایست بازرسی خاص در این منطقه خودداری می‌کنند، چون سربازی در آنجا شناخته شده است که اندام جنسی خود را به فلسطینی‌ها نشان می‌دهد. او روایت کرد که آن سرباز به زبان عربی به یکی از زنان فلسطینی گفته: «بیا نگاه کن، بیا لمسش کن.»
«کریس سیدوتی»، وکیل حقوق بشر استرالیایی و یکی از اعضای کمیسیون تحقیق سازمان ملل، در واکنش به این شهادت با ناباوری گفت: «من تا به حال چیزی شبیه به این نشنیده بودم.»
دختران نوجوان و مدرسه‌هایی که دیگر امن نیستند
«خریم» همچنین به روایت دختری ۱۴ ساله اشاره کرد که در مسیر رفتن به مدرسه ناچار از عبور از یک ایست بازرسی بود. این دختر گفته بود که سربازان اسرائیلی وانمود کردند او را بازرسی بدنی می‌کنند، اما در واقع او را لمس کردند؛ از جمله سینه‌هایش را، و به شکلی کاملاً نامناسب مورد آزار قرار دادند. خریم گفت: «این دختر حالا از رفتن به مدرسه وحشت دارد.»
خشونت جنسی؛ ابزاری تاریخی برای پاک‌سازی قومی از ۱۹۴۸ تا امروز
با آن‌که این شهادت‌ها پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ جمع‌آوری شده‌اند، یکی از مدافعان حقوق زنان در پاسخ به سیدوتی تأکید کرد که اسرائیل از سال ۱۹۴۸ تاکنون همواره از خشونت جنسی علیه زنان به‌عنوان ابزاری برای پاک‌سازی قومی فلسطینیان استفاده کرده است.
