بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

اهمیت مسئلۀ تبلیغات

از کارهای چشمگیری که در این نهاد شده‏است تقدیر و تشکر می‏کنم و توفیق آقایان را بیشتر از خدای تبارک و تعالی مسئلت می‏کنم. مهم این است که در این طور مسائل چون مسائلی است که مربوط به اسلام است، همه مردم شرکت دارند، امروز کارهایی که در ایران می‏شود، کارهایی که مربوط به جمهوری اسلامی‏است، از باب اینکه مردم از خودشان می‏دانند و جدانمی‏دانند هیچ نهادی را از خودشان، از این جهت فعال‏اند در کارها، و ما باید هرچه بیشتر مردم را حفظ کنیم، و مردم باید هر چه بیشتر در صحنه حاضر باشند. ما الآن در بین راه هستیم. یعنی آن چیزی را که اسلام از آحاد ما خواسته است، و او اینکه اسلام را آن طوری که هست معرفی کنیم به همه جا آن را، ما الآن در اول راه هستیم که باید این کار را انجام بدهیم.

مسئله تبلیغات یکی از مسائل بسیار مهمی است که شاید در رأس بیشتر از امور واقع بشود. و ملاحظه می‏کنید که دنیا تمام تبلیغاتشان به ضد ماست، تقریباً باید این طور گفت آنهایی که به ضد ما نیستند ساکت‏اند. والاّ تمام رادیوها، تمام مطبوعاتشان، مصاحباتی که در خارج واقع می‏شود همه را ملاحظه کردید که به ضد جمهوری اسلامی‏است، یعنی به ضد اسلام است. و چون اسلام را آنهانمی‏خواهند و ایران را می‏بینند که در صدد این است که اسلام را معرفی کند به عالم، و اگر معرفی بشود به عالم قبول خواهند کرد و منافع آنها را به هدر خواهد داد، از این جهت با ایران مخالفت می‏کنند، نه اینکه یک جمعیتی
در ایران هستند، یا یک انسانهایی در ایران هستند، با ایران به اینکه عنوان اسلامی‏پیدا کرده است. والاّ این ایران بوده زمان محمدرضا، زمان دیگر با آن مخالفت نداشتند، بلکه موافقت هم داشتند. برای اینکه، آن ایران، ایرانی بود که در دست آنها بود و درخواست آنها بود، اما ایرانی که در دست آنها نباشد و مخالف با آنها باشد و خواست آنها را نخواهد انجام بدهد، آنها این ایران رانمی‏خواهند و به عنوان ایران، اسلام را دارند می‏کوبند.

تبلیغات مسموم علیه نظام اسلامی ایران

و ما باید هر چه بیشتر مسئلۀ تبلیغاتمان را ـ خصوصاً در خارج ـ باید دولتها و باید ملت هرچه بیشتر تبلیغات را به آن دامن بزنند در مقابل آن تبلیغاتی که الآن در دنیا هست. شما ببینید در همین دهۀ فجر و در بیست و دو بهمن که آن جمعیت عجیب و غریب در صحنه بود، قبلش بعضی از این ایرانیهایی که بیرون رفتند، فرار کردند، اینها یک شیوۀ خاصی دارند، می‏گویند که مردم بیرون نیایید. دنبال او هرچه بیرون آمده باشد آنها کار ندارند. بعد می‏گویند که دیدید هیچ کس بیرون نیامد. وضع‏شان این طوری شده. یک جور شکست خوردگی مفتضحانه‏ای هست که مبتذل شده است. یک کلمه، خوب، بیرون نیاید، که معلوم نمی‏شود چی بیرون آمده، کی نیامده. بیرون آمده‏ها معلوم می‏شود، بیرون نیامده‏ها. اینها یکدفعهنمی‏گویند بابا بیرون بیایید شما هم یک طرف شهر باشید تا ببینیم چی‏اند، آنها که بیرون می‏آیند کی‏اند. از آن طرف می‏گویند همۀ ایران با ما هستند، از آن طرف می‏گویند اگر بخواهند بیایند بیرون آنها را چه خواهند کرد. خوب، اگر همۀ ایران با شما هستند، چطور چه خواهند کرد؟ بیست و دوم بهمنی که به این وضع بوده، نه در رسانه‏های گروهی خارج یک چیزی گفتند که‏قابل ذکر باشد و نه ـ در ـ کسانی که درخارج نشسته‏اند و به ضد ما صحبت می‏کنند. بیست و دوم بهمن را به حسب آن طوری که همه گزارش داده‏اند، خوب ما صحنه‏هایش را می‏بینیم یک چیز چشمگیری بود، خیلی زیاد بود. بعضیها می‏گفتند که این تقریباً مثل آن اجتماعات اول عاشورا و آن وقتها بوده است. ولی مع ذلک در دنیا منعکس نشد و این طور شد.

وضع جنگ را ببینید. امروز وضع جنگ این طور است که در هر صحنه‏ای که وارد می‏شوند اینها و ارتش اسلام وارد می‏شود، سپاه پاسداران، بسیج، وارد می‏شوند، پیشروی می‏کنند، اسیر می‏گیرند. در همین آخر دوهزار می‏گویند، دوهزار نفر اسیر گرفتند، هیچ صحبتی نیست. اما از آن ور یک چیز تلویزیونی درست می‏کنند، حالا البته آنها اهل فن‏اند می‏توانند درست بکنند. آن وقت پریشب بود یا دیشب بود، می‏گفت که در تلویزیون کجا که در لندن درست شده است، و نمایش داده شده است و در فلان جایی از این خلیج مثل اینکه بود، آنجا نمایش داده شده است، فهمانده‏اند به مردم که چقدر ایرانیها کشته شده‏اند. تمام لاشه‏های اینها افتاده است در بیابانها، و عراقیها با شادی دارند دور و بر آنها می‏گردند. این عراقیهای بیچاره‏ای که گرفتار شدند خودشان، این ارتش عراقی که بیچاره شده است، هر وقت چهارتا پاسدارها را می‏بینند فرار می‏کنند همه شان، آن وقت یک همچه چیزی نمایش می‏دهند. وضع دنیا این طوری شده در تبلیغات.

تبلیغات وضعش بر این شده است که هر چه بتوانند برخلاف اسلام، بر خلاف ایران به عنوان اینکه این یک جمهوری اسلامی‏هست و اسلام را می‏خواهد، دارند تبلیغ می‏کنند از هر طرف. جنگ با این اهمیتی که هست الآن پیشروی دارد می‏کند، و این طور پیشروی کرده و همه را بیرون کرده‏اند تقریباً، تقریباً از ایران بیرون کردند، و الآن دارند پیشروی می‏کنند. وقتی که رادیوها می‏گویند، آنجایی که خیلی خوب می‏گویند، می‏گویند بعضی ایرانیها این جور می‏گویند، عراقیها این جوری می‏گویند، اما معلوم نیست چه جوری است. آنوقتی که زیاد سیلی خوردند از آن ور می‏افتند، می‏گویند که عراقیها پیش بردند، جلو آوردند، راندند ایرانیها را،انداختند به دریا، آنها نتوانستند شنا کنند رد بشوند،انداختند به آن آبها و آنها بیچاره‏ها همه خفه شدند و مردند. اسیر گرفتند، اسیرهای بچه هشت ساله، این ایران، بچه‏های هشت ساله را می‏فرستند به جنگ! وضع تبلیغات این طور شده. ما تبلیغاتمان هر چه هم زیاد بشود البته به پای آنهانمی‏رسد. خوب همه رسانه‏های گروهی دست آنهاست. اما ما باید تبلیغ کنیم.

امریکا منشأ تشنج در منطقه

ما باید بگوییم به مردم. و من امیدوارم که موفق بشوند آنهایی که تبلیغ می‏خواهند بکنند، و آنهایی که در خارج می‏روند و آنهایی که در رادیو و تلویزیون صحبت می‏کنند معلوم بشود که وضع چه جوری هست. آنها چه وضعی دارند و ما چه وضعی داریم و آنها چه می‏گویند و ما چه می‏گوییم. اینها اسلام را یک جوری معرفی دارند می‏کنند کأنّه اسلام جنگ می‏خواهد بکند. با اینکه اسلام هیچ وقت جنگ نخواسته، یعنی ما نخواستیم جنگ بکنیم، آنها جنگ را آوردند برای ما، ما دفاع می‏کنیم. الآن هم اگر، ما مهلت بدهیم به صدام، اگر این دو ماه مهلت پیدا بکند دوباره تجهیزش می‏کنند، مجهزش می‏کنند و دوباره یک جای دیگر حمله می‏کند. یک همچو حیوانی را کهنمی‏شود که ما رهایش کنیم که سرخود هر کاری می‏خواهد بکند. این تا خفه نشود، این منطقه درست نخواهد شد. و آنهایی که به این کمک می‏کنندنمی‏فهمند، متوجه نیستند. امریکا اینها را بازی می‏دهد، اینها را آلت دست قرار داده، همان طوری که صدام مبتلا شده است. با اینکه عراق طرف نسبت نیست قدرتش با دیگر جاهایی که الآن در خلیج و اینها هستند، همان طور که اینها مبتلا شدند، امریکا می‏خواهد اینها را مبتلا کند، دیگران را هم می‏خواهد مبتلا کند. باید اینها بفهمند که تکلیفشان چی هست، با اسلام تکلیفشان چی هست، با ایران تکلیفشان چی است. آنها بعد می‏خواهند زندگی کنند، بعد که صدام رفت اینها می‏خواهند زندگی کنند. ما میل داریم که اینها زندگیشان زندگی صحیح باشد.

ما همیشه میل داریم که در این منطقه که هستیم اسباب آسایش مردم بشویم، نه اینکه اسباب گرفتاری مردم بشویم. خوب، نمی‏گذارند ما کار خودمان را انجام بدهیم. اگر یک سال مهلت به ایران بدهند، آن وقت می‏فهمند که هم منطقه خوب خواهد شد، هم دست قدرتها بریده خواهد شد، هم هر منطقه‏ای در محل خودش برای خودش زندگی مرفه خواهد پیدا کرد. لکن خوب امریکا نمی‏گذارد، از آن ور، از این ور هر طور دلش بخواهد می‏کند. و من امیدوارم ان‏شاءاللّه‏ که دست همه کوتاه بشود و شما هم موفق بشوید به خدمت.

الآن ایران مال خودتان است. دست همه کوتاه شده، خودتان باید درستش کنید. الحمدللّه‏ خوب در صحنه هستند مردم، خوب‏اند خیلی، بسیار خوب‏اند، لکن باید باقی بمانند در صحنه، اگر بخواهند یک زندگی شرافتمندانه داشته باشند، یعنی آدم باشند. ما را آدم حساب نمی‏کردند قبلاً. ما را مثل سایر چیزها حساب می‏کردند. که یک کالایی بودیم دست آنها که ـ برایمان ـ این به آن می‏فروخت، آن به آن می‏فروخت و چه می‏کرد، ما این طوری بودیم. حالا بحمداللّه‏[مملکت مال]خودمان هست، برای خودمان هست و امیدوارم ان‏شاءاللّه‏ که موفق بشوند به اینکه خدمت کنند به اسلام، خدمت بکنند به ایران.

والسلام علیکم و رحمة اللّه‏