صحیفه امام خمینی (س)
- عنوان پیشتازی محرومان در انقلاب ـ تقدیر از فداکاری خلبانان نیروی هوایی
- محل تهران، حسینیه جماران
- مناسبت
- تاریخ
- موضوع پیشتازی محرومان در انقلاب ـ تقدیر از فداکاری خلبانان نیروی هوایی
-
حضار
حضار: اقشار مختلف مردم جنوب تهران و گودنشینان.
بسم اللّه الرحمن الرحیم
گروههای مختلفی در اینجا حاضرند و من برای اینکه شاید غفلت کنم از اسم بعض از گروهها، از این جهت معذورم که هر یک را اسم ببرم. همه، ملت اسلام و تابع قرآن و از گروه زحمتکشان این کشور هستید. انقلاب اسلام، این انقلاب مهم اسلامی، رهین کوششهای این طبقه است؛ طبقۀ محروم، طبقۀ گودنشین، طبقهای که این نهضت را به ثمر رساند و توقعی هم نداشت. من شما طبقۀ گودنشینان را از آن کاخنشینان بالاتر میدانم؛ اگر آنها لایق این باشند که با شما مقایسه بشوند. من وقتی که در انقلاب میدیدم که یک پیرمردی از آن گودنشینها از آن منزل محقر خرابه بیرون میآمد و میگفت که ما با بچههایمان صبح که میشود میرویم برای تظاهرات،[مباهات میکردم]. یک موی شما بر همۀ آن کاخنشینها و آنهایی که در این انقلاب هیچ فعالیتی نداشتند، بلکه کارشکنی هم تا آن اندازه که میتوانستند میکردند و الآن هم هر مقدار که بتوانند میکنند، یک موی شما بر همۀ آنها ترجیح دارد؛ بلکه مقایسۀ یک موی شما با آنها نباید صحیح باشد.
شما این انقلاب را به ثمر رساندید و گروههایی که در سرتاسر این کشور این انقلاب را به ثمر رساندند، همان زن و مرد محروم[بودند]و همانهایی که مستضعف هستند و کاخنشینها آنها را استضعاف میکنند و اینها ثابت کردند که کاخنشینها هستند که ضعیفند و پوسیدهاند و برای این ملت هیچ کاری نکردهاند و نخواهند کرد. این دانشگاه بود، جوانهای دانشگاه که آنها هم از محرومین و مستضعفیناند و این طبقۀ محروم جامعه بود
که از همۀ رفاهها محروم بود، لکن قلبش مملو از عشق به اسلام و ایمان بود و با آن عشق و با آن ایمان این حرکت را دنبال کرد و شهید داد و در مقابلش چیزی مطالبه نکرد. آنهایی که هیچ حظی در این میدان نداشتند و جز خرابکاری از آنها کاری ساخته نیست و الآن هم در گوشه و کنار کشور مشغول به خرابکاری هستند، آنها بودند که کنار نشسته بودند و منتظر این بودند که یک طرف غلبه کند و آنها بیایند و بهرهبرداری کنند، میوهچینی کنند. وقتی که دیدند که جمهوری اسلامی آن طور میوهچینیهایی را که اینها میخواهند موافق برنامهاش نیست، آنها هم مشغول به خرابکاری شدند و هر جا که یک خرابی پیش آمد، آنها تأیید کردند یا وارد شدند در کردستان؛ در بلوچستان. الآن هم که در جنوب و غرب ما گرفتاری جنگ را داریم، همانها هستند که نمیگذارند که این ملت توجه بکند به جنگ و مشغول به تبلیغات هستند در خیابانها و در کوچهها و محلهها.
شما هستید که کشور را از دست ابرقدرتها نجات دادید و این طبقۀ عزیز محروم که در ازای خدمتش غیر از خدا از کس دیگری چیزی نمیخواهد و ما همه رهین منّت شما هستیم و اگر لایق باشیم، خدمتگزار شما. شما بودید که در میدانها، درخیابانها، اجتماع کردید و با مشت گره کرده در مقابل توپ و تانک و مسلسل و اینها ایستادید و با ایستادگی و شجاعت، زن و مرد شما، بزرگ و کوچک شما، فداکاری کرد و شهید داد تا غلبه کرد. و الآن هم که در جبههها جنگ است، باز این طبقۀ محرومند که در تلویزیون نشان میدهد مشغول خدمت هستند. آن کاخنشینها یک شاهی[1]خدمت در این جنگ نکردند و نخواهند کرد. آنها اگر مشغول افساد و فساد نباشند، بیتفاوت هستند.
و من باید از نیروهایی که در جنگ هستند تشکر کنم و تقدیر. دیروز یک شجاعت بیسابقهای نیروی هوایی به خرج داد، و جنگندههای اینها تا آخرین نقطۀ عراق رفت و آنها را در آنجا سرکوب کرد. من باید از قِبَل همۀ ملت ـ امیدوارم که ملت این حق را به من
داده باشد ـ از همۀ این جنگندهها و همۀ این خدمتگزارها که دارند در سرحدّات جان خودشان را فدای اسلام و کشور میکنند، تشکر کنم و ملت پشتیبان آنهاست. بحمداللّه دیروز یک شجاعت نمونهای به خرج دادند و بدون اینکه خسارتی بر خودشان وارد بشود، کوبیدند عراق را و فهماندند که چنانچه خوف این نبود که اشخاص بیگناه یک وقت در این امور پایمال بشوند ـ به ملت عراق اینها علاقه دارند ـ اگر این خوف نبود، به دولت عراق میفهماندند که او لایق این نیست که در مقابل این جوانهای ما ایستادگی کند. دیروز که این فرماندهان ارتش اینجا بودند، وقتی میخواستند بروند، آقای فکوری، فرماندۀ نیروی هوایی، به طور مخفی به من گفتند که ما یک کاری میخواهیم بکنیم و ذکر نکردند که آن کار چیست و بعد معلوم شد که این کار بسیار مهم انجام گرفت و گوشمال سختی به صدامیان دادند. و همینطور نیروی زمینی و پاسدارها و همه در این مسائل فعالیت شجاعانهای میکنند و مورد تقدیر ملت هستند. آنها هم از طبقه محروماند. در بین همۀ این خلبانها و همۀ این پاسدارها و همۀ این ژاندارمری و ارتش شما یکی را پیدا نمیکنید که از بالا شهری باشد. همۀ آنها از این طبقه هستند. پس انقلاب ما مرهون این طبقه هست. این طبقه هستند که این نهضت را بپاکردند و قیام کردند و به پیش بردند و همین طبقه هستند که الآن در سرحدّات مشغول فداکاری هستند و همین طبقه هستند که برای ملت ما ارزش ایجاد میکنند و شجاعت آنها به همۀ دنیا ثابت میکند که این طبقاتی که مشغول به فعالیت هستند در شجاعت فوق آن چیزی است که تصور میکنند.
ما هر روز شاهد یک پیروزیهایی در جبههها هستیم[بواسطۀ]همۀ آنها که سرتاسر این جبههها فعالیت میکنند و آنها هم از همین طبقۀ محرومند، لکن طبقۀ فوق همۀ طبقات هستند. چنانچه شما هم و همۀ کسانی که، زن و مردی که، در پشت جبهه هستید همه مشغول به فداکاری و مشغول به جنگ هستید. آنها در جبهه جنگ میکنند و شما در پشت جبهه و این از خصوصیات انقلاب اسلامی است، این از خصوصیات اسلام است، این از چیزهایی است که اسلام تعلیم کرده است بر شما.
و شما از روز اول قیام کردید و برای اسلام قیام کردید و الآن هم چون حکومت خودتان
را اسلامی میدانید و ارتش خودتان را اسلامی میدانید، از این جهت، همه با هم بدون اینکه در فکر این باشید که یک افتخاری برای خود، شخص خودتان، ایجاد کنید، مشغول هستید به فداکاری و شاید در دنیا نظیر نداشته باشد این نحوی که در ایران ملت از ارتش پشتیبانی میکند. در دنیا شاید بینظیر باشد و شاید در طور تاریخ هم نظیری برایش نتوانیم پیدا بکنیم که بچههای کوچک و جوانهای نیمسال و زنها، پیرزنها، نوعروسها، نودامادها، همه با هم در این جبهه حاضرند و صحنه جنگ، صحنهای است که ملت همه در آن حاضر هستند.
من امیدوارم که شما ملت بزرگ و شما ملتی که محروم هستید، لکن پیش خدا عزیز هستید، گمان نکنید که کاخنشینها بسیار مرفه هستند؛ آنها دلهایشان لبریز از تزلزل است؛ آنها قلبهایشان آرام نیست. تزلزلی که در بین کاخنشینها هست در بین کوخنشینها نیست. آرامشی که این طبقۀ محروم دارند آن طبقهای که به خیال خودشان در آن بالاها هستند، ندارند. شما اگر توجه کنید، قدرتهای بزرگ را ببینید، میبینید که آن قدر اضطرابی که در سران قدرتهای بزرگ هست، در شما اشخاصی که برای خدا عمل میکنید و از خدا میخواهید اجر را، این اضطراب نیست. این یک نعمتی است که خدا به شما داده و شاید ماها هم نتوانیم درست بفهمیم نعمتهای خفیّ الهی را؛ نعمت طمأنینه، نعمت آرامش، نعمت سکینۀ قلب. اطمینان قلب، در شما گروهها و در گروههای به نظر آنها مستضعف، هست و در آن بالاها نیست، آن بالاها، همه اضطراب است. در کاخهای بزرگ نشستند و غصه میخورند؛ شما در کوخها نشستید و آن غصهها را ندارید. این از الطاف خداست بر شما و من امیدوارم که خداوند تبارک و تعالی عنایتش را بر سر شما ملت عزیز و همۀ ملتهای اسلامی مستدام دارد. ان شاءاللّه، به زودی آن مستکبرین به جای خودشان بنشینند و آنهایی که به شما ظلم کردند و ستم و هجوم کردند، ان شاءاللّه، خداوند آنها را فانی کند.
والسلام علیکم و رحمةاللّه و برکاته