بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

اوضاع ایران در عصر پهلوی

از آقایان که از راه دور آمدند برای تفقد از اینجانب،... تشکر می‏کنم. سلامت و سعادت همه را از خدای تبارک و تعالی خواستارم. شما محرومیت خودتان را اطلاع دارید، تمام مردم ایران در دورۀ این پدر و پسر محروم بودند. محروم از آزادی، محروم از استقلال. جوانهای ما در همۀ اطراف ایران در حبس و شکنجه به سر برده‏اند و محروم از آزادی و استقلال بوده‏اند. علمای ایران محروم از آزادی بوده‏اند و بسیاری از آنها در تبعید و حبس به سر برده‏اند. مردم تهران، این محلاتی که «زاغه‏نشین» گفته می‏شود یا «چادرنشین»، شاید از محلهای شما محرومتر باشند. اینها در خانه‏های گلی یا زیر چادر، هر یک با چندین عائله به سر می‏برند؛ مثل یک سوراخی که جانورها در آنجا باشند! ایران یک حبسی بود از برای همۀ اهالی محترمش، و بحمداللّه‏ این حبس شکسته شد و آزادی به شما برگشت و استقلال پیدا کردید.

همراه با دولت در رویارویی با توطئه‏ها

الآن وقتی است که همه با هم هم‏صدا و همرأی، همه با هم باشید و این نهضت را پیش ببرید. اگر در سرحدات که شما هستید شلوغیهایی هست و فرصت طلبها در آنجا می‏خواهند کارهای زشتی بکنند، شماها جلو بگیرید؛ البته از طرف دولت هم اقدام
می‏شود. من از شما خواستارم که به دولت کمک کنید، به ژاندارمری کمک کنید و فقط این نباشد که منتظر باشید دولت همۀ کارها را بکند؛ دولت نمی‏تواند همۀ کارها را انجام بدهد. شماها باید پشتیبانی کنید، هم از ارتش، هم از ژاندارمری و هم از قوای انتظامی و کلانتریها؛ و همه با هم جلو مفسده‏جویان را بگیرید. این مفسده‏جویان می‏خواهند باز شما را به حال اول برگردانند و زیر ستمهای سابق قرار بدهند و ذخایر شما را ببرند. ما امیدواریم با برقراری حکومت عدل اسلامی و توانایی بر اینکه احکام اسلام را در ایران جاری بکنیم، برای همۀ قشرها سعادت ـ هم سعادت دنیا و هم سعادت آخرت ـ پیش بیاید. من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت همۀ ایرانی‏ها و شما جوانانی که در اینجا مجتمع هستید می‏خواهم. و سلام و درود بر شما!