هنوز یادآوری 21 آّبان پارسال موجی از تشویش و بی‌قراری را روی سر مردم کرمانشاه فرو می ریزد؛ یکشنبه شبی که 620 هموطن را به کام مرگ کشید و بیش از 12 هزار نفر را مصدوم و معلول کرد. بی خانمانی صد هزار خانوار شاید قسمت ملایم تر این مصیبت بود.
خشم آن روز زمین آنقدر وحشتناک بود که تا مدت ها کوچکترین صدای ناگهانی همه وجود مردم را پر از اضطراب و استرس می کرد؛ پس لرزه‌های بی‌امان هم هرگز اجازه نداد که این احساس نفرت‌انگیز از فکر و ذهن کرمانشاهی‌ها جدا شود.
نگرانی خانواده‌ها بیشتر برای کودکانی است که هر چند روز یکبار هراسناک و متحیر مجبورند به همراه والدین برای نجات جانشان از خانه فرار کنند بی‌آنکه توانی برای درک این ماجرا داشته باشند.
هر روز 4.5 زمین لرزه و هر سه روز یک زلزله بالای چهار ریشتر روح و روان بسیاری بویژه در غرب استان کرمانشاه را پریشان کرده و آرامش را از خانه‌ها فراری داده است.
جالب آنکه پنج زلزله پرقدرتی که از مردم کشته و زخمی گرفته و خانه و کاشانه خیلی‌ها را از هم پاشیده، ارمغان روز یکشنبه بوده، روزی که دیگر پر از خاطره‌های تلخ و ناگوار شده است.
از مصیبت بزرگ 21 آبان 96 گرفته تا زلزله 5.3 ریشتری 12 فروردین، 5.9 ریشتری 31 تیر و 5.9 ریشتری چهارم شهریور97.
آخرین زمین لرزه هم 6.4 ریشتری یکشنبه چهارم آذر 97 بود که 20 ثانیه کل استان کرمانشاه و حتی همسایگانش را تکان داد، آرامش شبانه مردم این استان 2 میلیونی را به هم ریخت و آنان را سراسیمه و وحشت زده در هوای سرد و بارانی به بیرون از خانه ها کشاند.
بسیاری از ساکنان مناطق زلزله زده بازهم چادرها را برپا کردند هرچند 9 پس لرزه بالای چهار ریشتر و 2 زلزله 5.2 ریشتری اجازه نداد برای لحظاتی هم که شده، خواب به چشم کسی برود.
این روزها و بویژه در فصل سرما و بارندگی، جبران خسارت و ویرانی های زلزله ضروری و فوری است و نباید اجازه داد برف و باران زخم جدیدی بر تن رنجور زلزله زدگان بزند.
در عین حال اما غفلت از آرام سازی روح و روان کرمانشاهی‌ها اشتباهی بزرگ است؛ هم خسارت دیده های زلزله و هم بخش بزرگ مردم استان که آسیب مادی ندیده‌اند، بشدت به آرامش و فراغت روح محتاجند. مسئولان از تامین این نیاز بزرگ غافل نشوند.
7444/8066
خبرنگار: عبدالله الماسی
انتهای پیام خشم آن روز زمین آنقدر وحشتناک بود که تا مدت ها کوچکترین صدای ناگهانی همه وجود مردم را پر از اضطراب و استرس می کرد؛ پس لرزه‌های بی‌امان هم هرگز اجازه نداد که این احساس نفرت‌انگیز از فکر و ذهن کرمانشاهی‌ها جدا شود.
نگرانی خانواده‌ها بیشتر برای کودکانی است که هر چند روز یکبار هراسناک و متحیر مجبورند به همراه والدین برای نجات جانشان از خانه فرار کنند بی‌آنکه توانی برای درک این ماجرا داشته باشند.
هر روز 4.5 زمین لرزه و هر سه روز یک زلزله بالای چهار ریشتر روح و روان بسیاری بویژه در غرب استان کرمانشاه را پریشان کرده و آرامش را از خانه‌ها فراری داده است.
جالب آنکه پنج زلزله پرقدرتی که از مردم کشته و زخمی گرفته و خانه و کاشانه خیلی‌ها را از هم پاشیده، ارمغان روز یکشنبه بوده، روزی که دیگر پر از خاطره‌های تلخ و ناگوار شده است.
از مصیبت بزرگ 21 آبان 96 گرفته تا زلزله 5.3 ریشتری 12 فروردین، 5.9 ریشتری 31 تیر و 5.9 ریشتری چهارم شهریور97.
آخرین زمین لرزه هم 6.4 ریشتری یکشنبه چهارم آذر 97 بود که 20 ثانیه کل استان کرمانشاه و حتی همسایگانش را تکان داد، آرامش شبانه مردم این استان 2 میلیونی را به هم ریخت و آنان را سراسیمه و وحشت زده در هوای سرد و بارانی به بیرون از خانه ها کشاند.
بسیاری از ساکنان مناطق زلزله زده بازهم چادرها را برپا کردند هرچند 9 پس لرزه بالای چهار ریشتر و 2 زلزله 5.2 ریشتری اجازه نداد برای لحظاتی هم که شده، خواب به چشم کسی برود.
این روزها و بویژه در فصل سرما و بارندگی، جبران خسارت و ویرانی های زلزله ضروری و فوری است و نباید اجازه داد برف و باران زخم جدیدی بر تن رنجور زلزله زدگان بزند.
در عین حال اما غفلت از آرام سازی روح و روان کرمانشاهی‌ها اشتباهی بزرگ است؛ هم خسارت دیده های زلزله و هم بخش بزرگ مردم استان که آسیب مادی ندیده‌اند، بشدت به آرامش و فراغت روح محتاجند. مسئولان از تامین این نیاز بزرگ غافل نشوند.
7444/8066
خبرنگار: عبدالله الماسی
کپی شد
