این وظیفهٔ ملی و شهروندی آنهاست که هوشمندانه در مقابل این فضاسازی بایستند و مقاومت کنند
یکی از مهم‌ترین عناصر استراتژی جریان ضدایرانی در آمریکا ایجاد حس بلاتکلیفی در فضای کسب‌وکار #ایران و تشدید حس یأس و ناامیدی در افکار عمومی است. این گزاره ناشی از «توهم توطئه» یا یک نگاه ایدئولوژیک به آمریکا و شرکا نیست. این استراتژی به صراحت در طرح‌ها، نوشته‌ها و سخنرانی‌های کارگزاران لابی‌های ضدایرانی در واشنگتن مطرح می‌شود.
در نتیجه، گردانندگان و کارگزاران «فضای عمومی» در داخل کشور هم باید متناسب با این فضاسازی برنامه‌ریزی کنند و تولیدات خود را تطبیق دهند. منظور از گردانندگان و کارگزاران هم به هیچ‌عنوان «دولت» و حاکمیت نیست. منظور کسانی هستند که خارج از دایره دولت و حاکمیت - در رسانه‌های رسمی و غیر رسمی - روزانه با میلیون‌ها مخاطب سر و کار دارند.
این وظیفهٔ ملی و شهروندی آنهاست که هوشمندانه در مقابل این فضاسازی بایستند و مقاومت کنند.
متاسفانه امروز حتی برنامه‌های طنز و سرگرمی در تلویزیون ایران و سایر رسانه‌های جمعی - که باید قاعدتاً منشاء نشاط و امید باشد - آغشته به انتقادات اغراق‌آمیز از وضعیت کشور، طعنه‌های تلخ و گلایه‌های مزمن و بی پایان از ایران و ایرانی است.
شدت و حجم این انتقادات و گلایه‌ها - که ظاهراً به منظور «فرهنگ‌سازی» و به قصد «ایجاد اصلاح» مدام از سوی هنرمندان، سلبریتی‌ها و طنزپردازان به جامعه تزریق می‌شود - امروز در عمل به ناامیدی و افسردگی جمعی، «خود استثنا پنداری» و هراس از آینده تبدیل شده است.
شهروند ایرانی از طلوع خورشید تا نیمه‌شب - حتی در زمان فراغت و تفریح خود - با حجم شگفت‌انگیزی از منفی‌نگری، سیاه‌نمایی، اغراق و انتقاد روبروست و سیر در این فضای منفی و بعض‌آلود بر روح و روان فردی و جمعی اثر گذاشته است.
تداوم این شیوه «سرگرمی» (Entertainment) - به ویژه در مقطع کنونی - نه سالم است نه سازنده.
کارگزاران فضا و عرصهٔ عمومی در ایران - مانند آقای #مهران_مدیری و سایر سلبریتی‌های محبوب و مقبول در کشور - باید برای اصلاح این وضعیت چاره بیندیشند. وقتی مدام از «مسئولین» انتقاد می‌کنند، خود نیز باید بدانند که «مسئول» ترویج مثبت‌اندیشی و خودباوری در ایران خود آن‌ها هستند
