مکانیسم حلوفصل اختلاف در برجام بر پایه اصل حسن نیت و حل مسالمتآمیز منازعات طراحی شده است. سه کشور اروپایی با حمایت از حملاتی که زیربنای حقوقی و فنی توافق را نابود کرده است، این اصول را نقض کردهاند و جایگاه حقوقی خود برای فعالسازی ابزارهای اجرایی توافق را از میان بردهاند.
به گزارش جماران؛ رضا نصری حقوقدان بین الملل نوشت:
جان بولتون، در مقاله اخیرش - با اذعان به اینکه کشورهای اروپایی با حملات اسرائیل و آمریکا به ایران همسو بودند - ناخواسته تأیید میکند که سه کشور اروپایی دیگر از نظر حقوقی صلاحیت توسل به مکانیسم حل اختلاف در برجام (موسوم به مکانیسم ماشه) را از دست دادهاند. به بیان دیگر، با حمایت از حملات آمریکا و اسرائیل به تأسیسات هستهای ایران، رهبران اروپایی عملاً با استفاده غیرقانونی از زور علیه سایتهایی که تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار داشتند همراه شدهاند و با اقدامی که ناقض قواعد آمره حقوق بینالملل (jus cogens) و بهویژه ماده ۲(۴) منشور ملل متحد است، همراهی کردهاند.
مکانیسم حلوفصل اختلاف در برجام بر پایه اصل حسن نیت و حل مسالمتآمیز منازعات طراحی شده است. سه کشور اروپایی با حمایت از حملاتی که زیربنای حقوقی و فنی توافق را نابود کرده است، این اصول را نقض کردهاند و جایگاه حقوقی خود برای فعالسازی ابزارهای اجرایی توافق را از میان بردهاند.
فراتر از این، موضوع قطعنامههای شورای امنیت که اکنون تهدید به احیای آنها میشود، از بین رفته است. این قطعنامهها برای نظارت و محدودسازی فعالیتهایی صادر شده بودند که با تخریب تأسیسات مورد نظر دیگر موضوعیت ندارند. در این شرایط، توسل به مکانیسم بازگشت تحریمها نه اجرای قانون، بلکه نمایشی سیاسی در پوشش حقوقی است.
بولتون این وضعیت را نشانهای از قاطعیت راهبردی معرفی میکند، اما در واقع، آنچه روشن میسازد بیپایگی حقوقی هرگونه تلاش آتی اروپا برای احیای قطعنامههای شورای امنیت است.
