به گزارش جماران، محمد فاضلی – عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در کانال تگرامی خود نوشت:
سال نو مبارک. همگی برای یکدیگر سلامتی، عزت، روح بیملال، گشایش اقتصادی، عشق و دوستی آرزو میکنیم، اما درست در همین ایام و لحظات، هموطنانی در مازندران و گلستان گرفتار سیل شدهاند.
خبرها را که مرور میکردم متوجه شدم گویی سیل آن اثر تراژیک و فاجعهآمیز زلزله را ندارد و آن موجی از همدلی و هشیاری که پس از زلزله سال 1396 در کرمانشاه برخاست، برای سیل مازندران و گلستان برنخاسته است.
دوست عزیزی از ساکنان ساری میگفت بارانی بارید که در پنج دهه عمرم مشابهاش را در مازندران سراغ ندارم. سخن از آن گفته میشود که سیل در مازندران و گلستان در یک صد سال گذشته سابقه نداشته است. آب نیز مثل زلزله، ویرانگر است.
اگرچه ایام اول سال است، در مسافرتیم، خرسند و خوشحال در کنار خانواده؛ شادیمان پایدار، اما به چند نکته توجه کنیم.
اول، هموطنان سیلزده مازندران و گلستان را فراموش نکنیم. اگر هلال احمر درخواست کمک کرد، دریغ نکنیم. بر این تصور که سیل به اندازه زلزله تراژیک و فاجعهآمیز نیست غلبه کنیم و هر چه از دستمان برمیآید انجام دهیم.
دوم، پیشبینیهای هواشناسی نشان میدهد بارشهای زیادی در برخی مناطق وجود خواهد داشت. خودمان مواظب باشیم در مسیرهای سیلابی قرار نگیریم.
سوم، ما ایرانیان به یاد داشته باشیم که اگرچه در کشوری زندگی میکنیم که کثیری از انواع حوادث طبیعی (نظیر زلزله، سیل، رانش زمین، و ...) در آن رخ میدهد، اما هرگز به اندازه کافی از سوی نظام حکمرانی، سمنها، دانشگاهها و مردم برای آگاهسازی، مقاومسازی، ارتقای تابآوری و همه دیگر ملزومات کمتلفاتتر و کمخسارت کردن این حوادث وقت و منابع کافی صرف نشده است.
دانش بسیاری درباره سیل وجود دارد که باید به مردم منتقل شود و مسئولین بدانند. سیل ابعاد اجتماعی، محیطزیستی، ایمنی، فنی و اقتصادی بسیاری دارد که باید آنها را بدانیم و عموم جامعه بالاخص در مناطق سیلخیز باید درباره آن بدانند. گفتوگوی اجتماعی درباره سیل را اگر متخصص هستیم و میتوانیم دانشی منتقل کنیم، خودمان آغاز کنیم و اگر نمیدانیم، به تشدید مطالبه گفتوگو و اطلاعرسانی درباره سیل و چرایی آسیبپذیری و سطح تابآوری ما در مقابل آن کمک کنیم.
