در این یادداشت آمده است: اردیبهشت ماه و انتخابات شورای اسلامی شهر شیراز با اتفاقی بی سابقه همراه بود. لیست ائتلاف اصلاح طلبان، موسوم به 'لیست امید' با وجود برخی نقدها، همچون انتخابات اخیر مجلس، پابه پای لیست اصلاح طلبان در پایتخت با اقبال خوب شهروندان شیرازی روبه رو شد.
اردیبهشت ٩٦ رأیِ شیرازی ها به لیست امید، نشان داد اقبالِ ایشان در انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفند ٩٤ - و تکمیل آن در اردیبهشت ٩٥ - نه یک اتفاق، که گواه باور و دلبستگی بخش غالبی از جمعیت این شهر به مدیریت سیاسی و اجرایی یک جریان سیاسی باهویت در کشور است؛ آنچه 'اصلاح طلبی' خوانده میشود و به رغم تمام محدودیت ها و ممنوعیت های ایجاد شده برای تصمیم گیران و کنشگران این جریان، همچنان در بسیاری انتخابات ها دست بالا را در میان جریان های سیاسی در کشور دارد.
انتخاب ١٢ نفر از ١٣ عضو شورای شهر شیراز، از جریان اصلاح طلبی و موضوع انتخاب شهردار آینده شیراز از سوی این شورا - شورای پنجم - این روزها بحث های فراوانی را ایجاد کرده است. در ادامه این نوشتار، میکوشم نشان دهم که چرا به سه دلیل اخلاقی، منفعت جریانی و مصلحت شهری، منتخبان شورا ناگزیر از تغییر شهردار کنونی و معرفی گزینه ای دیگر اند.
١- جنبه اخلاقی
عمده طرح ها و برنامه های کاندیداهای لیست امید در شیراز، در ایام تبلیغات انتخاباتی حول محور انتقاد به سیاست های جاری در مدیریت شهری شیراز از سوی شهردار و تیم همراه وی و نیز تصمیم سازی های ناروا از طرف شورای شهر اصولگرا - شورای چهارم – می گشت. بعضی نقد های مطرح شده آنقدر کلان و اساسی به نظر می رسید که مخاطب همراه به آسانی در می یافت، علاج کار و گذار به وضعیت مطلوب جز با تغییر وضع موجود و تغییر رأس سیستم مدیریتی سهیم در این شرایط میسر نخواهد شد.
امروز، ابقای شهردار 10 ساله شیراز در سمت خود یعنی حفظ وضعیت موجود، بی هیچ کم و کاستی! و این با وعدههای داده شده از سوی کاندیداهای لیست امید و احزاب پشتیبان این افراد در جریان اصلاح طلبی، هیچ سازگار نیست.
از آنجا که وفای به عهد و عمل به وعده داده شده، یکی از اصلی ترین اصول اخلاقی پذیرفته شده در میان همه نحله های اخلاقی و جمیعت های مذهبی است، نادیده گرفتن عهد منتخبان با شهروندان مصداق عملی غیراخلاقی است؛ که به قول عرب : 'الکریمُ اذا وَعَدَ وفی'
٢- منفعت جریانی
رأی شهروندان شیرازی به کاندیداهای جریان اصلاح طلبی در این شهر، سه پیام روشن داشت. اول، باورِ رأی دهندگان به توان تصمیم سازی و تصمیم گیری، اجرا و مدیریتِ یک جریان باهویت در کشور به نام 'اصلاح طلبی'. دوم، نقد وضع موجود و اعلام نارضایتی از آنچه گذشته و می گذرد. سوم، مطالبه ی تغییر توأم با بهبود عملکردهای گذشته.
به هر سه اینها باید پاسخ گفت. نمی توان یکی را برگرفت و دیگری را وانهاد. فی المثل نمیتوان به خواست دوم یعنی نقد وضع موجود، پاسخی مناسب داد، بی آنکه در راستای تحقق وضعیتی مطلوب، نسبت به تغییر آنچه موجود است بی تفاوت بود.
از طرفی، نزدیکی غیرقابل انکار شهردار فعلی شیراز به جریان سیاسی اصولگرایی و برخی مجموعه ها را نمی توان نادیده گرفت. این قرابت، نه فقط در چینش تیم همراه وی در ساختمان شهرداری شیراز، که حتی در واگذاری پروژه های عمرانی نیز دیده میشود. ابقای پاک فطرت یا جایگزینی گزینه ای از جنس او، قطعا به نفع جریانی که لیست امید با حمایت آن به پیروزی رسیده نبوده و مطالبات شهروندان را برآورده نخواهد ساخت.
٣- مصلحت شهری
مهم ترین معیار انتخاب شهردار جدید شیراز، حتی در قیاس با موارد گفته شده، تأمین مصلحت شهر و صلاح شهروندان است.
همان اندازه که در تهران، ارائه گزارشی از وضعیت عملکرد بیش از ده ساله و آنچه در این سالها بر سر مدیریت شهری و شهرداری تهران رفته و به دلیل یکدستی تصمیم گیران و مجریان و نیز فقدان شفافیت از نظرها دور مانده ضروری است، در کلان شهر شیراز نیز لازم به نظر می رسد. مردم با رأی به لیستی که مُنادی برنامه هایی متفاوت با رویکرد حاکم بر مدیریت و نحوه عملکرد شهرداری در سالهای طولانی ریاست شهردار کنونی بوده، بی تردید این مطالبه را در پسِ ذهن دارند که بدانند در این سالها در ساختمان شهرداری شیراز چه گذشته و چه بر سر این شهر و ساکنانش رفته است!
ارائه گزارشی جامع از تعهدات، بدهکاری و طلب شهرداری شیراز نسبت به سایر دستگاه ها و اشخاص حقوقی و حقیقی، و در یک کلام آنچه در مدیریت مالی، اجرایی و حتی سیاسی در این سال ها در شهرداری شیراز گذشته است، می تواند به این مسأله کمک کند که شهروندان شیراز به عنوان دیده بانان وضعیت موجود، با نگاهی واقع بینانه تر عملکرد شهردار و تیم همراه وی را در مدت زمان پیش رو دیده بانی کرده و بدانند که این شورا و شهرداری که خواهد آمد، عمارت تصمیم سازی و مدیریت و اجرای خود را در کدام زمین و با کدام مختصات بنا خواهد کرد.
با وجود کارهای مثبت انجام شده در طی این سالها، اما شنیده ها و گزارش ها از بدهکاری سرسام آور، وجود فساد اداری افسارگسیخته، عدم برنامه ریزی مناسب در نحوه تخصیص بودجه، نبودِ دقت کافی در هزینه کردها و بسیاری کاستی های دیگر خبر میدهد.
امید می رود شورای پنجم با تدبیری که لازمه ی علاج این ضعف هاست و درایتی که در انتخاب شهردار جدید در کار میکند، فردی را برگزیند که اولا شرایط موجود را که در اثر 'بدمدیریتی' از مسیر صواب خارج شده، به وضعیت استاندارد واقعی بازگرداند و به دنبال آن برای بازگرداندن' امید'ی که وعده داده شده به شهر بکوشد. ان شاءالله.
6122/ 2027
دریافت خبر: سارنگ عبدالهی ** انتشار: سیداحمد نجفی
انتهای پیام اردیبهشت ٩٦ رأیِ شیرازی ها به لیست امید، نشان داد اقبالِ ایشان در انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفند ٩٤ - و تکمیل آن در اردیبهشت ٩٥ - نه یک اتفاق، که گواه باور و دلبستگی بخش غالبی از جمعیت این شهر به مدیریت سیاسی و اجرایی یک جریان سیاسی باهویت در کشور است؛ آنچه 'اصلاح طلبی' خوانده میشود و به رغم تمام محدودیت ها و ممنوعیت های ایجاد شده برای تصمیم گیران و کنشگران این جریان، همچنان در بسیاری انتخابات ها دست بالا را در میان جریان های سیاسی در کشور دارد.
انتخاب ١٢ نفر از ١٣ عضو شورای شهر شیراز، از جریان اصلاح طلبی و موضوع انتخاب شهردار آینده شیراز از سوی این شورا - شورای پنجم - این روزها بحث های فراوانی را ایجاد کرده است. در ادامه این نوشتار، میکوشم نشان دهم که چرا به سه دلیل اخلاقی، منفعت جریانی و مصلحت شهری، منتخبان شورا ناگزیر از تغییر شهردار کنونی و معرفی گزینه ای دیگر اند.
١- جنبه اخلاقی
عمده طرح ها و برنامه های کاندیداهای لیست امید در شیراز، در ایام تبلیغات انتخاباتی حول محور انتقاد به سیاست های جاری در مدیریت شهری شیراز از سوی شهردار و تیم همراه وی و نیز تصمیم سازی های ناروا از طرف شورای شهر اصولگرا - شورای چهارم – می گشت. بعضی نقد های مطرح شده آنقدر کلان و اساسی به نظر می رسید که مخاطب همراه به آسانی در می یافت، علاج کار و گذار به وضعیت مطلوب جز با تغییر وضع موجود و تغییر رأس سیستم مدیریتی سهیم در این شرایط میسر نخواهد شد.
امروز، ابقای شهردار 10 ساله شیراز در سمت خود یعنی حفظ وضعیت موجود، بی هیچ کم و کاستی! و این با وعدههای داده شده از سوی کاندیداهای لیست امید و احزاب پشتیبان این افراد در جریان اصلاح طلبی، هیچ سازگار نیست.
از آنجا که وفای به عهد و عمل به وعده داده شده، یکی از اصلی ترین اصول اخلاقی پذیرفته شده در میان همه نحله های اخلاقی و جمیعت های مذهبی است، نادیده گرفتن عهد منتخبان با شهروندان مصداق عملی غیراخلاقی است؛ که به قول عرب : 'الکریمُ اذا وَعَدَ وفی'
٢- منفعت جریانی
رأی شهروندان شیرازی به کاندیداهای جریان اصلاح طلبی در این شهر، سه پیام روشن داشت. اول، باورِ رأی دهندگان به توان تصمیم سازی و تصمیم گیری، اجرا و مدیریتِ یک جریان باهویت در کشور به نام 'اصلاح طلبی'. دوم، نقد وضع موجود و اعلام نارضایتی از آنچه گذشته و می گذرد. سوم، مطالبه ی تغییر توأم با بهبود عملکردهای گذشته.
به هر سه اینها باید پاسخ گفت. نمی توان یکی را برگرفت و دیگری را وانهاد. فی المثل نمیتوان به خواست دوم یعنی نقد وضع موجود، پاسخی مناسب داد، بی آنکه در راستای تحقق وضعیتی مطلوب، نسبت به تغییر آنچه موجود است بی تفاوت بود.
از طرفی، نزدیکی غیرقابل انکار شهردار فعلی شیراز به جریان سیاسی اصولگرایی و برخی مجموعه ها را نمی توان نادیده گرفت. این قرابت، نه فقط در چینش تیم همراه وی در ساختمان شهرداری شیراز، که حتی در واگذاری پروژه های عمرانی نیز دیده میشود. ابقای پاک فطرت یا جایگزینی گزینه ای از جنس او، قطعا به نفع جریانی که لیست امید با حمایت آن به پیروزی رسیده نبوده و مطالبات شهروندان را برآورده نخواهد ساخت.
٣- مصلحت شهری
مهم ترین معیار انتخاب شهردار جدید شیراز، حتی در قیاس با موارد گفته شده، تأمین مصلحت شهر و صلاح شهروندان است.
همان اندازه که در تهران، ارائه گزارشی از وضعیت عملکرد بیش از ده ساله و آنچه در این سالها بر سر مدیریت شهری و شهرداری تهران رفته و به دلیل یکدستی تصمیم گیران و مجریان و نیز فقدان شفافیت از نظرها دور مانده ضروری است، در کلان شهر شیراز نیز لازم به نظر می رسد. مردم با رأی به لیستی که مُنادی برنامه هایی متفاوت با رویکرد حاکم بر مدیریت و نحوه عملکرد شهرداری در سالهای طولانی ریاست شهردار کنونی بوده، بی تردید این مطالبه را در پسِ ذهن دارند که بدانند در این سالها در ساختمان شهرداری شیراز چه گذشته و چه بر سر این شهر و ساکنانش رفته است!
ارائه گزارشی جامع از تعهدات، بدهکاری و طلب شهرداری شیراز نسبت به سایر دستگاه ها و اشخاص حقوقی و حقیقی، و در یک کلام آنچه در مدیریت مالی، اجرایی و حتی سیاسی در این سال ها در شهرداری شیراز گذشته است، می تواند به این مسأله کمک کند که شهروندان شیراز به عنوان دیده بانان وضعیت موجود، با نگاهی واقع بینانه تر عملکرد شهردار و تیم همراه وی را در مدت زمان پیش رو دیده بانی کرده و بدانند که این شورا و شهرداری که خواهد آمد، عمارت تصمیم سازی و مدیریت و اجرای خود را در کدام زمین و با کدام مختصات بنا خواهد کرد.
با وجود کارهای مثبت انجام شده در طی این سالها، اما شنیده ها و گزارش ها از بدهکاری سرسام آور، وجود فساد اداری افسارگسیخته، عدم برنامه ریزی مناسب در نحوه تخصیص بودجه، نبودِ دقت کافی در هزینه کردها و بسیاری کاستی های دیگر خبر میدهد.
امید می رود شورای پنجم با تدبیری که لازمه ی علاج این ضعف هاست و درایتی که در انتخاب شهردار جدید در کار میکند، فردی را برگزیند که اولا شرایط موجود را که در اثر 'بدمدیریتی' از مسیر صواب خارج شده، به وضعیت استاندارد واقعی بازگرداند و به دنبال آن برای بازگرداندن' امید'ی که وعده داده شده به شهر بکوشد. ان شاءالله.
6122/ 2027
دریافت خبر: سارنگ عبدالهی ** انتشار: سیداحمد نجفی
کپی شد
