مخترع گوشی: گوشی‌ها را رها کرده و اندکی زندگی کنید

جی پلاس، اگر از نوجوانان یا کودکان بپرسید چه کسی نخستین گوشی را اختراع کرد، شاید با اسامی عجیبی نظیر استیو جابز روبرو شوید چرا که برای آن‌ها، کسی که تحولی در زمینه‌ی گوشی‌های هوشمند به وجود آورد، مخترع آن هم می‌شود. هرچند برخی از آن‌ها اصلا اطلاعی از این بابت ندارند و شاید استیو جابز را هم نشناسند. اما استیو جابز این کار را نکرده؛ او حتی mp3 پلیر یا کامپیوتر را هم اختراع نکرده است. او فقط مسیری را که یک فرد دیگر آغاز کرد، ادامه داد و شگفتی آفرید.

مارتین کوپر؛ او کسی است که نخستین گوشی را اختراع کرد و برخی‌ها حتی اختراع او را بهترین اختراع تاریخ بشر می‌دانند. اگر کمی فکر کنیم می‌بینیم که واقعا کاری که کوپر انجام داد، تحسین‌برانگیز بود. گوشی‌ها که اکنون به صورت هوشمند در دسترس ما قرار دارند، واقعا زندگی‌مان را آسان‌تر کرده و در بسیاری از مواقع حتی جان بسیاری‌ها را از مرگ نجات داده‌اند. اما این روزها یا بهتر است بگوییم این سال‌ها، بارها و بارها خبر، مقاله و… در رابطه با عدم استفاده‌ی درست از این محصولات منتشر شده و به کاربران هشدار داده می‌شود که اندکی استفاده از گوشی‌های هوشمند را کمتر کرده و به زندگی واقعی خود برسند.

حقیقت این است که شرکت‌های تولیدکننده‌ی گوشی‌های هوشمند با اضافه کردن یک سری قابلیت‌های جذاب به محصولات خود، تلاش می‌کنند کاربران را در انجام هر کاری به گوشی وابسته کنند. همین موضوع هم سبب شده آن‌ها بیش از پیش به این محصولات دلبستگی پیدا کرده و بیشتر خود را مشغول دنیای مجازی کنند.

مارتین کوپر معتقد است نباید تا این اندازه خود را سرگرم گوشی کرد

مخترع موتورولا DynaTAC 8000X، مارتین کوپر، که این محصول را به عنوان نخستین گوشی جهان در سال ۱۹۷۳ اختراع کرد، اکنون ۹۲ سال سن دارد و خوشحالیم که همچنان در قید حیات است. او هفته‌ی گذشته در برنامه‌ی BBC Breakfast حضور پیدا کرد و وقتی هم که میزبان به او گفت که ۵ ساعت در طول روز پای گوشی هوشمند وقت می‌گذراند، گفت؛ «واقعا؟، ۵ ساعت در طول روز؟! کمی زندگی کنید!». او سپس بعد از اینکه شنید بسیاری از افراد وقت زیادی را پای گوشی‌هایی خود می‌گذارنند، به نشانه‌ی تأسف، خندید.

مارتین کوپر که خودش مخترع گوشی بوده می‌گوید کمتر از ۵٪ از وقت روزانه‌ی خود را روی گوشی‌های هوشمند می‌گذارد. اما اینطور که به نظر می‌رسد، ظاهرا او از عموم مردم فاصله‌ی زیادی دارد. سال گذشته بود که مؤسسه‌ی تحقیقاتی Statista تصمیم گرفت یک نظرسنجی در کشور آمریکا برگزار کند و از میزان استفاده‌ی آن‌ها از گوشی‌های هوشمند مطلع شود. در نتیجه‌ی این بررسی مشخص شد ۴۶٪ از کاربران آمریکایی، ۵ الی ۶ ساعت از وقت خود را پای گوشی‌های هوشمند می‌گذرانند در حالی که ۱۱٪ آن‌ها حتی بیش از ۷ ساعت از آن استفاده می‌کنند.

مارتین کوپر گوشی را با یک ایده‌ی کاملا متفاوت اختراع کرد. او می‌خواست هر کسی بتواند هر جایی که می‌رود، با افراد دیگر ارتباط برقرار کند. طبق گفته‌های کوپر، بزرگ‌ترین دستاوردش این بود که توانست کاری کند هر کسی یک شماره‌ی تلفن شخصی داشته باشد. بنابراین وقتی به ایده‌ها و دستاوردهای او نگاه می‌کنیم می‌بینیم که طبیعی است چنین افکاری هم داشته باشد.

اگرچه استفاده از گوشی هوشمند این روزها بسیار افزایش پیدا کرده است و باید قطعا فکری به حال این وضعیت شود، اما نمی‌توان گفت این روزها می‌شود فقط ۵٪ برای گوشی وقت گذاشت و خیلی موفق زندگی کرد. حداقل برای بسیاری از مشاغل که چنین چیزی غیرممکن است. با این حال یک سری اپلیکیشن‌ها وجود دارند که می‌خواهند کاربر کاملا سرگرم گوشی شده و دنیای واقعی را فراموش کند. به شخصه هم با همچین موردی موافق هستم اما چطور می‌شود خیل عظیمی از کاربران را قانع کرد که فقط در مواقع ضروری از گوشی‌های خود استفاده کنند و اندکی دنیای واقعی را دیده و از تجربه‌ی بودن در آن لذت ببرند؟