محققان میگویند تغییر در الگوهای رانندگی افراد میتواند نشانه اولیه زوال شناختی باشد.
به گزارش جماران؛ به نقل از هلث دی نیوز، «گانش بابولال»، نویسندهی اصلی مطالعه از دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، توضیح داد: «ما دریافتیم که با استفاده از یک دستگاه ردیابی دادههای GPS، میتوانیم با دقت بیشتری تعیین کنیم که چه کسی به مشکلات شناختی مبتلا شده است تا اینکه صرفاً به عواملی مانند سن، نمرات آزمون شناختی و اینکه آیا آنها یک عامل خطر ژنتیکی مرتبط با بیماری آلزایمر دارند یا خیر، توجه کنیم.»
مهر نوشت؛ بابولال در یک نشست خبری توضیح داد: «شناسایی زودهنگام رانندگان مسنتر که در معرض خطر تصادفات هستند، یک اولویت بهداشت عمومی است، اما شناسایی افرادی که ایمن نیستند، چالش برانگیز و زمانبر است.»
اگر صرفاً ردیابی رفتارهای روزمره، مانند رانندگی، بتواند کمک کند، چه میشود؟
در مطالعهی جدید، تیم تحقیق ابتدا ۵۶ نفر را که قبلاً به اختلال شناختی خفیف (MCI) مبتلا بودند، ثبت نام کردند، که گاهی اوقات میتواند پیش درآمد بیماری آلزایمر باشد.
آنها همچنین ۲۴۲ نفر دیگر را با سن مشابه اما بدون چنین تشخیصهایی ثبت نام کردند. این گروه روی هم رفته به طور متوسط ۷۵ سال سن داشتند و همه گفتند که حداقل هفتهای یک بار رانندگی میکنند. همه شرکتکنندگان همچنین آزمونهای استاندارد مهارتهای فکری را گذراندند و همه موافقت کردند که ردیاب GPS مخصوصی در وسایل نقلیه خود نصب کنند تا رانندگی آنها را رصد کند.
محققان گفتند که در ابتدا، الگوهای رانندگی بین افراد دارای اختلال شناختی و افراد بدون اختلال، مشابه به نظر میرسید.
با این حال، این وضعیت با گذشت زمان شروع به تغییر کرد: افراد مبتلا به MCI شروع به رانندگی کمتر، رانندگی کمتر در شب و تغییر کمتری در مناطق رانندگی خود در مقایسه با افرادی که اختلال شناختی نداشتند، داشتند.
محققان گفتند که با اضافه کردن این اطلاعات به سایر دادهها در مورد سن فرد، سایر اطلاعات جمعیتی، نمرات آزمون شناختی و اینکه آیا آنها ژن مرتبط با آلزایمر دارند یا خیر، دقت در تشخیص زوال شناختی به ۸۷٪ افزایش یافت.
بابولال گفت: «بررسی رفتار رانندگی روزانه افراد، روشی نسبتاً کمدردسر و نامحسوس برای نظارت بر مهارتهای شناختی و توانایی عملکرد افراد است. این روش میتواند به شناسایی رانندگانی که در معرض خطر هستند، قبل از اینکه تصادف کنند یا نزدیک به تصادف باشند، که اغلب اتفاق میافتد، کمک کند. البته، ما همچنین باید به استقلال، حریم خصوصی و تصمیمگیری آگاهانه افراد احترام بگذاریم و اطمینان حاصل کنیم که استانداردهای اخلاقی رعایت میشوند.»
