امام خمینی(س) در تأکید بر مراقبت بر رفتار دشمن در شرایط نه جنگ و نه صلح نوشتهاند:«مردم ما، که در طول سالهای جنگ و مبارزه ابعاد کینه و قساوت و عداوت دشمنان خدا و خود را لمس کردهاند، باید خطر تهاجم جهانخواران در شیوهها و شکلهای مختلف را جدیتر بدانند. و فعلاً چون گذشته تمامی نظامیان، اعم از ارتش و سپاه و بسیج در جبههها برای دفاع در برابر شیطنت استکبار و عراق به مأموریتهای خود ادامه دهند».
در ادامه بررسی مفاد بیانیه امام خمینی(س) در تبیین قطعنامه ۵۹۸ در یادداشت قبلی اشاره شد که یکی از راهبردهای مورد تأکید امام «حفظ حالت آماده باش» در شرایط پس از پذیرش قطعنامه است. به همان صورت که امام علی(ع) در عهدنامه به مالک اشتر همین توصیه را فرمودند.
امام خمینی(س) در ادامه بیانیه و در تأکید بر مراقبت بر رفتار دشمن در شرایط نه جنگ و نه صلح نوشتهاند:«مردم ما، که در طول سالهای جنگ و مبارزه ابعاد کینه و قساوت و عداوت دشمنان خدا و خود را لمس کردهاند، باید خطر تهاجم جهانخواران در شیوهها و شکلهای مختلف را جدیتر بدانند. و فعلاً چون گذشته تمامی نظامیان، اعم از ارتش و سپاه و بسیج در جبههها برای دفاع در برابر شیطنت استکبار و عراق به مأموریتهای خود ادامه دهند».
درسی که برای همیشه و از جمله در شرایط پس از آتش بس در جنگ ۱۲ روزه تحمیلی اسرائیل و آمریکا باید آموخت همین مراقبت بر رفتار دشمن است؛ دشمنی که عافلگیری و ترور در ذات اوست؛ مگر ما در حال مذاکره با آمریکا نبودیم؟ و مگر اسرائیل نیز همانند صدام با توصیه آمریکا به ایران تجاوز نکرد؟ و مگر این بار نیز همانند جنگ هشت ساله، آمریکا مداخله مستقیم نکرد؟ پس چگونه میتوان به این دشمنان نامرد اعتماد کرد؟ در این جا توصیه اکید نگارنده به مسئولان و مردم توجه جدی به احتمال عملیات فریب و غافلگیری مجدد است؛ چرا که فرمودند «مؤمن از یک سوراخ دوبار گزیده نمی شود» و از باب الکنایه ابلغ من التصریح میگویم که «عملیات فریب می تواند به هر شکلی باشد از جمله از جانب کشوری غیر از ایالات متحده!»
چون و چراهای عناصر داخلی دشمن
راهبرد دیگری که امام در شرایط پس از پذیرش آتش بس مطرح می کند این است که در عین تأیید نقد منصفانه و نیز بروز عواطف و احساسات نسبت به شرایط کشور اما چه بسا گاهی صدای نقد و مخالفت با صلح از حلقوم کسانی بیرون بیاید که در زمان جنگ دعوت به صلح میکردند و یا ناخواسته به بلندگو و ستون پنجم دشمن تبدیل شوند. بنابراین بر کنترل عواطف و پرهیز از چون و چرا توصیه میکنند و میفرمایند:
«در این روزها ممکن است بسیاری از افراد به خاطر احساسات و عواطف خود صحبت از چراها و بایدها و نبایدها کنند. هر چند این مسأله به خودی خود یک ارزش بسیار زیباست، اما اکنون وقت پرداختن به آن نیست. چه بسا آنهایی که تا دیروز در برابر این نظام جبههگیری کرده بودند و فقط به خاطر سقوط نظام و حکومت جمهوری اسلامی ایران از صلح و صلحطلبی به ظاهر دم میزدند، امروز نیز با همان هدف سخنان فریبندۀ دیگری را مطرح نمایند؛ و جیرهخواران استکبار، همانها که تا دیروز در زیر نقاب دروغین صلح، خنجرشان را از پشت به قلب ملت فرو کرده بودند، امروز طرفدار جنگ شوند...».
تأکید بر استقلال در تصمیمگیری
امام خمینی(س) به برخی شبهات در مورد اثرپذیری جمهوری اسلامی ایران در انتخاب جنگ یا صلح و از جمله پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بر استقلال ایران در تصمیمگیری تأکید میکند و میفرماید:
«من باز میگویم که قبول این مسأله برای من از زهر کشندهتر است؛ ولی راضی به رضای خدایم و برای رضایت او این جرعه را نوشیدم. و نکتهای که تذکر آن لازم است این است که در قبول این قطعنامه فقط مسئولین کشور ایران به اتکای خود تصمیم گرفتهاند. و کسی و کشوری در این امر مداخله نداشته است.» شاید یکی از دلایل طرح این مسأله از سوی امام توصیه به نسلهای آینده نیز باشد که هرگونه تصمیمی از سوی مسئولان و مردم باید متکی بر اراده ملی باشد و در عین ارتباط و تعامل سازنده با ملتها و دولتهای مختلف و بهرهگیری از ظرفیت دیپلماسی فعال، از فرو افتادن در دام طرحهای استعماری نظام سلطه پرهیز کنند و استقلال کشور را قربانی اهداف و نتایج کوتاه مدت ناشی از چراغ سبز دشمنان ایران و اسلام نکنند. بر این اساس امام بر استقلال ایران در تصمیمگیری برای پذیرش قطعنامه ۵۹۸ تأکید میکنند. ضمن اینکه از امام بیاموزیم که اولا میزان را رأی ملت بدانیم و اگر در یک مورد مهمی چون پذیرش قطعنامه و برقراری آتشبس با تدابیر سری عمل کردیم در ادامه با مردم سخن بگوییم و با همدلی و صادقانه مردم را با تصمیم نظام هماهنگ کنیم.
