عباس آخوندی در ششمین کنگره حزب مجمع ایثارگران گفت: هنوز میتوان به نتیجه مذاکرات امیدوار بود البته یاوه گویی های ترامپ قابل پیشبینی است ولی ارادهای برای قطع مذاکرات دیده نمیشود. به هر صورت ما باید برای بعد از مذاکرات ایده داشته باشیم.
وزیر پیشین راه و شهرسازی با اشاره به اینکه کشور در آستانه یک تحول بزرگ است، گفت: تا این لحظه میتوان خشنود و امیدوار بود به مذاکرات به نتیجه میرسد و هنوز دلیلی بر بدبینی نیست. در هر صورت یاوهگوییهای ترامپ در فرآیند یک مذاکرات بسیار پیچیده بعد از 47 سال اختلافات، تا حدی قابل پیشبینی است ولی هنوز نشانهای از اینکه مذاکرات قطع میشود یا ارادهای برای توقف مذاکرات دیده نمیشود. به نظر میرسد همچنان اراده بر این است که توافقی صورت بگیرد. به هر صورت ما باید برای بعد از مذاکرات ایده داشته باشیم.
به گزارش خبرنگار جماران، عباس آخوندی در ششمین کنگره حزب مجمع ایثارگران گفت: کشور در آستانه یک تحول بسیار بزرگ است؛ میتواند به سمت خیر یا بد برود. متأسفانه کشور در وضعیتی است که تعداد مسجدهای ضرار در آن فراوان شده و شوربختانه شاید ما هوشمندی لازم را نداشتیم که وقتی مسجدهای ضرار بنا نهاده شدند، از همان ابتدا مانند پیامبر(ص) آنها را از میان برداریم.
وزیر پیشین راه و شهرسازی افزود: متأسفانه مسجدهای ضرار فراوانی در کشور بنیان شده که با ظاهر دین به نام دین و طرفداری از اهل بیت(ع) به نحوی در پی توسعه فساد و پوشش گذاشتن بر فسادهای بزرگ و انحرافهای غیر قابل بخشش هستند. به نظر من گاهی تحت عنوان «وفاق» به سادگی یادمان میرود که به هیچ وجه نمیتوانیم با مسجد ضرار وفاق داشته باشیم؛ این مسألهای است که نباید فراموش کنیم.
وی با اشاره به اینکه مذاکرات سیاسی در حال انجام است، تأکید کرد: تا این لحظه میتوان خشنود و امیدوار بود به مذاکرات به نتیجه میرسد و هنوز دلیلی بر بدبینی نیست. در هر صورت یاوهگوییهای ترامپ در فرآیند یک مذاکرات بسیار پیچیده بعد از 47 سال اختلافات، تا حدی قابل پیشبینی است ولی هنوز نشانهای از اینکه مذاکرات قطع میشود یا ارادهای برای توقف مذاکرات دیده نمیشود. به نظر میرسد همچنان اراده بر این است که توافقی صورت بگیرد. به هر صورت ما باید برای بعد از مذاکرات ایده داشته باشیم.
آخوندی یادآور شد: در ترسیم وضعیت، خودمان را سانسور نکنیم و آگاهانه وضعیتی که در آن قرار داریم را شناسایی کنیم. فهم من این است که 1384 یک نقطه بازگشت در جمهوری اسلامی ایران است که جمهوری اسلامی در یک فرآیند استحاله قرار گرفت و ما به این استحاله بعد از 84 کمتر اندیشه کردهایم. بلافاصله کشور دچار تحریمهای سازمان ملل و «تحریم نعمت است» شعار اصلی و سیاست اصلی «دور زدن تحریم» شد. الآن از آن تاریخ 20 سال میگذرد و فرصت اندیشهورزی داریم. این وضعیت قطعا قابل اجتناب بود؛ پس چرا به این وضعیت رفتیم؟ این پرسشی است که هنوز در ایران کسی به آن پاسخ نداده است.
وی افزود: در طول هشت سال جنگ هیچ وقت ایران به عنوان تهدید امنیت جهانی شناخته نشد و یک قطعنامه هم علیه ما صادر نشد. اما به فاصله یک سال شش قطعنامه از سوی شورای امنیت سازمان ملل علیه این ملت دریافت کردیم. حتما قابل اجتناب بود و میشد جلوی آن را گرفت. چرا نکردیم؟ این یک پرسش بسیار مهم است. باید از این کشور دفاع کرد ولی باید دید که چرا چنین اتفاقی افتاد. بعد از آن چه شد؟ همه آمارهایی که در مورد زیانهای تحریم داده میشود درست است. شما میتوانید ایران را با ترکیه مقایسه کنید؛ 30 سال پیش تولید ناخالص ملی ما شبیه هم بود و دلیلی ندارد که ترکیه سه برابر ایران تولید ناخالص ملی داشته باشد.
وزیر پیشین راه و شهرسازی با تأکید بر اینکه بازسازی استحاله فرهنگی و سیاسی بسیار مشکل است، اظهار داشت: تجارت ما مبادله جعبه سیاهها در یک مسیر سیاه شده و اساسا نهاد اقتصاد مضمحل شد. وقتی تمام اقتصاد زیرزمینی شد، غیر از فساد میلیاردی مگر میتوانید انتظار دیگری داشته باشید؟! چه کسانی ذی نفع این ارقام میلیاردی هستند و چگونه پاسخ داده میشود؟ در هیأت وزیران دولت آقای روحانی گفتم به چه حقی 11 هزار میلیارد تومان از منابع مردم را صرف جبران کسری بودجه مؤسسات اعتباری میکنیم؟ حالا این رقم به 39 هزار میلیارد تومان رسید و حالا فقط برای یک بانک 70 به هزار میلیارد تومان رسیده است.
وی افزود: من فقط اقتصاد را نمیگویم و میتوانیم نهاد فرهنگ یا هر نهاد دیگری را بگوییم. اساسا مشکلی که بعد از 84 و تحریم به وجود آمد، این بود که انقلاب و جمهوری اسلامی دچار یک استحاله نهادی شد و اگر شما بخواهید اصلاحات را شروع کنید، این نیست که فردا فلان آییننامه یا قانون را عوض میکنیم. متأسفانه داستان خیلی پیچیدهتر از این داستانهایی است که ما تصور میکنیم. کشوری مثل ما که 150 تا 160 میلیارد دلار سالیانه صادرات و واردات دارد، وقتی این صادرات و واردات را در جعبه سیاه انجام میدهید، هزینه مبادله چیزی حدود 15 تا 30 درصد است و مفهومش این است که سالی حدود 30 تا 35 میلیارد دلار در شبکههای مافیایی پول جا به جا میشود. تصور میکنید توسعه با فساد امکانپذیر است؟!
آخوندی ادامه داد: بخش اعظم این تجارت از منطقه باریکی به نام امارات عبور میکند؛ متوجه نیستند که چقدر دارد میگذرد و چه چیزی دارد مبادله میشود؟! متأسفانه شبکههای خیلی وحشتناکی شکل گرفته که به راحتی نمیتوان از کنار آنها گذشت. به دلایل مختلف مصلحت جای قانون مینشیند؛ در حداقل پنج قرن گذشته هیچ تعارضی میان دین و ملت ایران نبوده ولی برای اولین بار ملیت روبروی نهاد دین قرار گرفته و این برای ایران سم مهلک است و این متأسفانه واقعیتی است که کف خیابان میبینیم. تجارت فساد شده و کاملا امر فساد پذیرفته شده است. تصور میکنید توسعه بر مبنای فساد امکانپذیر است؟!
وی تصریح کرد: فردی که محکوم به اعدام است ادعا میکند که میخواهم ۷۵۰ میلیون دلار در راهآهن سرمایهگذاری کنم و وزیر این کشور کف میزند؛ واقعا آدم اتفاقات حیرتآوری را میبیند. با چه افتخاری از سرمایهگذاریهایی صحبت میشود که معلوم نیست منبعش چیست؟ و ما هم که جبهه اصلاحات هستیم تحت عنوان وفاق باید سکوت کنیم. من نمیدانم که آیا این استراتژی و سیاست میتواند راه به جایی ببرد؟
وزیر پیشین راه و شهرسازی افزود: قانون انتساب در مشاغل حساس میگوید که دولت مسلوب الاختیار است و چهار نهاد میتوانند در هر لحظه هر انتسابی را متوقف کنند. بحث اینکه کسی فرزندش متولد خارج باشد، یک بحث بسیار کوچک این قانون است. این قانون قوه مجریه را گروگان گرفته است. یا قانون حجاب، اولین ویژگی قانون این است که قابل اجرا باشد. واقعا تصور میکنید ما میتوانیم راجع به نحوه پوشش نیمی از جامع ایران ورود داشته باشیم و کنترل کنیم؟ این نحوه ورود به زندگی افراد، تمام نهاد خانواده را به آشوب میکشد. آیا میتوانیم تصور کنیم حسن نیتی پشت این قضیه است؟!
