یک شاعر گفت: اوضاع کنونی باعث شده که شاعران جدی نسبت به چاپ و ارائه آثار خود دلسرد شوند.
یک شاعر با اشاره به چاپ بی‌رویه آثار بی‌کیفیت ادبی، گفت: اوضاع کنونی باعث شده که شاعران جدی نسبت به چاپ و ارائه آثار خود دلسرد شوند.
به گزارش جماران به نقل از ایسنا، لیلا کردبچه در نشست دبیران و داوران جایزه ادبی مشهد که شب گذشته در فرهنگسرای ترافیک برگزار شد، اظهار کرد: جایزه ادبی مشهد در روزگاری در حال برگزاری است که اوضاع شعر در کشور خوب نیست و آن جایگاه گذشته را در بین مردم ندارد. دیگر چاپ یک کتاب شعر اتفاق خیلی مهمی نیست و اگر مهم باشد معمولاً میان اخبار ادبی بی‌اهمیت‌تر، اما جذاب‌تر گم می‌شود. برای نمونه خبر چاپ مجموعه شعری از یک بازیگر یا فوتبالیست که شاید بی‌اهمیت، اما جذاب باشد دیده می‌شود و چاپ یک مجموعه شعر مهم نادیده گرفته می‌شود.
وی افزود: در این دوره حتی ناشرهایی که اعتبارشان را به واسطه شعر به دست آورده بودند دیگر رغبتی به چاپ شعر نشان نمی‌دهند و ترجیح می‌دهند که خود شاعر هزینه چاپ اثرش را برعهده بگیرد و حاضر به این نیستند که از نشر هزینه کنند. در چنین اوضاعی، برگزاری جشنواره‌ای که یک بخش اصلی خود را به شعر اختصاص می‌دهد بسیار قابل تحسین است. به ویژه اینکه برای برگزاری چنین جشنواره و رویدادی ادبی در دوران کرونا دشواری‌های زیادی وجود دارد و از این رو اتفاق ویژه و مهمی است و باید از دست‌اندرکاران این جشنواره تشکر کنیم.
کردبچه تصریح کرد: در سال‌های اخیر رشد بی‌رویه ناشرانی که در ازای دریافت هزینه، هر اثری را به اسم مجموعه شعر چاپ می‌کنند افزایش یافته و تعداد افرادی که حاضر هستند که هزینه کنند تا صاحب تالیف شوند افزایش یافته است. این اتفاق از سویی بی‌اعتمادی مخاطبان به شعر را رقم زده، از سویی دیگر بی‌اعتمادی ناشران به شاعران را رقم زده و باعث بحران مخاطب، بحران ناشر و بحران شاعر شده است.
داور بخش نهایی شعر جایزه ادبی مشهد خاطرنشان کرد: اوضاع کنونی باعث شده است که شاعران جدی نسبت به چاپ و ارائه آثار خود دلسرد شوند و هیجان چاپ اثر خود را نداشته باشند. در حال حاضر تعداد زیادی از شاعران معتقدند که باید منتظر بمانند تا فضا آرام بشوند تا مجموعه شعری را که چندسال است آماده کرده‌اند چاپ کنند. نتیجه چنین فرایندی را در این جایزه، از شاعران جدی و مطرح دیدیم و اگر شرایطی که در این چند سال وجود داشت به این شدت نبود در جایزه ادبی مشهد از شاعران نام‌آشنا آثار بیشتری دریافت می‌کردیم، اما اکنون بیشتر شاعران جوان‌تر و گمنام‌تر آثار خود را به این جایزه ارسال کرده‌اند.
وی عنوان کرد: متاسفانه در کشوری که به اسم شعر شهرت دارد، آثار مهم ادبی تنزل کمی پیدا کرده است، یعنی تولید ادبی وجود دارد، اما نسبت به ارائه و انتشار آن دلسردی ایجاد شده است. همه می‌دانیم که برگزاری جشنواره شعر در سال‌های پر رونق شعر که تمام نهادهای فرهنگی، فرهنگسراها و... تمایل داشتند که جشنواره‌ای برگزار کنند آنقدر ارزش نداشت که یک جایزه در چنین اوضاعی برگزار می‌شود و تلاش‌های سال‌های گذشته و اکنون قابل مقایسه نیست.
این شاعر با اشاره به روند سالم داوری در جایزه ادبی مشهد، گفت: نکته دیگری که درباره جایزه ادبی مشهد مهم بود، سالم بودن جریان داوری آثار بود. سالم بودن داوری، موضوعی عادی است، اما آنقدر که خلاف آن را دیده‌ایم وقتی یک جایزه را مشاهده می‌کنیم که سالم برگزار می‌شود، فکر می‌کنیم که اتفاق عجیبی است و باید حتما ذکر کنیم.
کردبچه اضافه کرد: واقعیت این است که در داوری در جشنواره‌های زیادی دیده‌ام که یک جایزه خاص به یک نشر، طیف، جریان ادبی، سیاسی یا حتی عقیدتی خاص ارادت ویژه‌ای دارد و یا یک شخص خاص که متصل به کارگاه یا گروهی بوده و داور باید به آثار آن نگاه ویژه‌تری می‌کرده است، اما در این جشنواره از این اتفاق‌ها نبود و هیچ دخالت، خط‌کشی عقیدتی، سیاسی و جریان ادبی در روند داوری وجود نداشت و تعدد داوران با سلیقه‌های متفاوت کمک شایانی به این جشنواره کرد و اتفاق خوبی بود.
