جی پلاس؛

تعبیر متفاوت امام از شب یلدا

امام خمینی در پیام خود خطاب به طبقه روحانیت، تعبیری متفاوت و زیبا از شب یلدا دارند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی (س) در سوم اسفند ماه سال ۶۷ در پیامی مهم خطاب به روحانیون، مراجع، مدرسین، طلاب و ائمۀ جمعه و جماعات به رسالت حوزه های علمیه و استراتژی نظام جمهوری اسلامی ایران اشاره کردند. در بخشی از این پیام که به منشور روحانیت شهرت دارد، تعبیر زیبایی از اول شب یلدا دارند که در ادامه مطلب به آن اشاره شده است:

 

صلوات و سلام خدا و رسول خدا بر ارواح طیبه شهیدان خصوصاً شهدای عزیز حوزه‌ ها و روحانیت. درود بر حاملان امانت وحی و رسالت پاسداران شهیدی که ارکان عظمت و افتخار انقلاب اسلامی را بر دوش تعهد سرخ و خونین خویش حمل نموده ‌اند.

 

سلام بر حماسه ‌سازان همیشه جاوید روحانیت که رساله علمیه و عملیه خود را به دم شهادت و مرکب خون نوشته ‌اند و بر منبر هدایت و وعظ و خطابه ناس از شمع حیاتشان گوهر شب چراغ ساخته ‌اند. افتخار و آفرین بر شهدای حوزه و روحانیت که در هنگامه نبرد رشته تعلقات درس و بحث و مدرسه را بریدند و عقال تمنیات دنیا را از پای حقیقت علم برگرفتند و سبک بالان به میهمانی عرشیان رفتند و در مجمع ملکوتیان شعر حضور سروده‌ اند.

 

سلام بر آنان که تا کشف حقیقت تفقه به پیش تاختند و برای قوم و ملت خود مُنذران صادقی شدند که بند بند حدیث صداقتشان را قطرات خون و قطعات پاره پاره پیکرشان گواهی کرده است و حقاً از روحانیت راستین اسلام و تشیع جز این انتظاری‌  نمی ‌رود که در دعوت به حق و راه خونین مبارزه مردم، خود اولین قربانی ها را بدهد و مُهر ختام دفترش شهادت باشد. آنان که حلقه ذکر عارفان و دعای سحر مناجاتیان حوزه ‌ها و روحانیت را درک کرده‌ اند در خلسه حضورشان آرزویی جز شهادت ندیده‌ اند و آنان از عطایای حضرت حق در میهمانی خلوص و تقرب جز عطیه شهادت نخواسته ‌اند. البته همه مشتاقان و طالبان هم به مراد شهادت نرسیده‌ اند. یکی چون من عمری در ظلمات حصارها و حجاب ها مانده است و در خانه عمل و زندگی جز ورق و کتاب منیت نمی‌ یابد و دیگری در اول شب یلدای زندگی سینه سیاه هوس ها را دریده است و با سپیده سحر عشق عقد وصال و شهادت بسته است. و حال من غافل که هنوز از کَتم  عدم ها به وجود نیامده ‌ام، چگونه از وصف قافله سالاران وجود وصفی کنم؟ من و امثال من از این قافله فقط بانگ جرسی می‌ شنویم، بگذارم و بگذرم.

 

صحیفه امام، ج‌21، ص: 274

 

دیدگاه تان را بنویسید