واکنش همسر دکتر قندی در مقابل خبر شهادتش چه بود؟

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: دفتر حزب جمهوری[1] منفجر شده بود و محمود[2] نیز مانند بسیاری از دوستانش نامش در خیل شهدای سرچشمه نوشته شده بود. افرادی به خانه محمود زنگ می زدند که شاید خیلی دیر به دیر این اتفاق را تکرار می کردند، نه تنها آنها که شهید رجایی هم در تماسی سراغ محمود را گرفت و همه اینها دل بانو را به شور می انداخت.

بچه ها خواب بودند، و او با غذایی که بر روی اجاق داغ نگهش داشته بود منتظر آمدن محمود بود.

تماس دوباره شهید رجایی نگرانی اش را بیشتر کرد تا جایی که پرسید مگر اتفاقی افتاده که پاسخ شنید نه دفتر حزب منفجر شده و دیوار فرو ریخته و چند نفر از حاضران مجروح شده اند.

اما صدای رفت و آمد آمبولانس ها و آژیر ممتدشان خبر از حادثه ای دیگر داشت. گوشی را برداشت و از یکی از آشنایان خواست تا به خانه شان بیاید و با هم برای سرکشی بیشتر به بیمارستان بروند. همین کار را هم کردند و پس از بیمارستان ها به دفتر نخست وزیری رفتند، پزشکی قانونی هم جای دیگری بود که آن شب به آنجا سر زدند و دیگر از شهادت محمود مطمئن شدند.

به خانه برگشتند و سپس حوالی اذان صبح بود که خود را به خانه عباسپور، وزیر نیرو رساندند، او هم شهید شده بود. این بار هم به خانه بازگشتند، مهمان داشتند برایشان خبر شهادت قطعی محمود را آورده بودند.

بانو به خودش آمد، قد راست کرد و از خدا کمک خواست تا نگذارد هیچ کدام از رفتارهایش دل دشمنان را شاد کند.

صبح بود که به سراغ کمد لباس ها رفت، زیباترین لباس را برای دخترشان بیرون آورد و تنش کرد، احساس می کرد سعادتمند شده است نه محمود که او هم؛ به اطرافیانش گفت کسی اجازه ندارد در مراسم محمود لباس مشکی به تن کند، مبادا کاری کنید که منافقانی که عزیزانمان را گرفته اند، احساس خوشحالی کنند و خود نیز محکم و استوار، بار مصیبت محمود را بر دوش می کشید.[3]