میوه گران، آجیل خیلی گران و اصلا گرانی... بله همه اینها را قبول دارم و حق می‌دهم که درست در آستانه یلدا فضای مجازی پر شود از غرغر ما ایرانی‌ها. آخر کجای جهان انار را از باغدار ٢هزار تومان می‌خرد و ١٢هزار تومان می‌فروشند؟! کجای دنیا آجیل‌فروش برای توجیه خودش می‌گوید که پسته و قیسی را به دلار از کشاورزان می‌خرد و مجبور است گران بفروشد؟ کجای دنیا این‌قدر راحت می‌شود در اقتصادشان دروغ گفت و دروغ بافت. می‌دانی؟ این‌جا خیلی‌ها دوست ندارند اقتصاد ایران شفاف شود تا هر بلایی که سر مصرف‌کننده می‌آید، ماجرای کی بود، کی بود؟... من نبودم! اتفاق بیفتد؛ بگذریم.... همه این حرف‌ها را بارها گفته‌ایم و شنیده‌ایم و غرغر کرده‌ایم، اما می‌خواهم از یک بُعد دیگر به ماجرا نگاه کنم. شما می‌دانید ما چند برابر میانگین جهانی روغن مصرف می‌کنیم؟ می‌دانید مصرف نوشابه‌مان ٣ برابر نُرم جهانی است؟ می‌دانید که ایرانی‌ها خیلی بیشتر از مردم جهان شکر مصرف می‌کنند؟ می‌دانید پولی که برای سیگار و دخانیات می‌دهیم ٤ برابر پولی است که برای خرید کتاب هزینه می‌کنیم؟ می‌دانید ایران ششمین مصرف‌کننده بنزین در جهان است؟ می‌دانید ایران هجدهمین مصرف‌کننده برق در جهان است، بدون آن‌که از این برق ثروت چندانی تولید کند؟ در کشورهای صنعتی بخش عمده‌ای از مصرف برق برای تولید ثروت یا به‌اصطلاح اقتصادی‌ها جی.دی.پی هزینه می‌شود، اما در ایران چه؟! درباره مصرف آب هم که بهتر است حرفی به میان نیاوریم.... می‌خواهم بگویم ما ایرانی‌ها مصرف‌کنندگان خوبی نیستیم؛ حالا می‌خواهد کالای مصرفی‌مان آجیل یا میوه‌های مفید و مغذی شب یلدا باشد که قیمت‌شان سر به فلک گذاشته است، می‌خواهد آب و برق و بنزین ارزان باشد. ما حاضریم برای خوراکی‌های مضر و کالاهای زیانبار به‌راحتی پول بدهیم، اما برای اقلام مفید آنچنان خرج نکنیم. خودمان را مقید می‌کنیم که با ناهارمان لیوان‌لیوان نوشابه بنوشیم، اما برای صبحانه به راحتی شیر را حذف می‌کنیم. برای خریدن پاکت‌های سیگار هیچ ابایی نداریم، اما کتاب را هزینه سربار و اضافی سبد خریدمان احساس می‌کنیم.
من فکر می‌کنم صرف نظر از گرانی و سیاست‌های اقتصاد کلان که چندان در کنترل‌مان نیست، ما می‌توانیم مصرف‌کننده بهتری باشیم. حتی همین الان می‌توانیم خیلی از هزینه‌های غیرضروری و حتی زیانبارمان را فاکتور بگیریم و دلخوشی یلدا را از دست ندهیم.
روزنامه قانون
7247/
انتهای پیام من فکر می‌کنم صرف نظر از گرانی و سیاست‌های اقتصاد کلان که چندان در کنترل‌مان نیست، ما می‌توانیم مصرف‌کننده بهتری باشیم. حتی همین الان می‌توانیم خیلی از هزینه‌های غیرضروری و حتی زیانبارمان را فاکتور بگیریم و دلخوشی یلدا را از دست ندهیم.
روزنامه قانون
7247/
کپی شد
