سرکار خانم خدیجه ثقفی در سال ۱۲۹۲ شمسی در تهران و در خانواده ای اهل علم و ادب به دنیا آمد. با ازدواج با امام به قم رفت و همراه همیشگی ایشان شد و پس از سال ها زندگی با صبر و متانت در اول فروردین سال ۸۸ رحلت کرد.
سرکار خانم خدیجه ثقفی در سال ۱۲۹۲ شمسی در تهران و در خانواده ای اهل علم و ادب به دنیا آمد. با ازدواج با امام به قم رفت و همراه همیشگی ایشان شد و پس از سال ها زندگی با صبر و متانت در اول فروردین سال ۸۸ رحلت کرد.
ایشان از نعمت هوش و استعداد ذاتی، حافظه‌ای فوق العاده، پشتکار و علاقه وافری به تحصیل دانش برخوردار بودند و تحصیلات کلاسیک علوم جدید را در دبیرستان‌های تازه تأسیس در آن دوره، کسب کرده بودند.
زبان فرانسه را به خوبی در مدرسه آموخته بودند و زبان عربی را نزد حضرت امام آموخته و بعد از تبعید به عراق، ادامه داده بودند. بر شعر و ادب فارسی، مانند غزلیات حافظ و سعدی یا کتاب بوستان و گلستان سعدی و کلیله و دمنه و دیگر کتب ادبی تسلط داشتند و تا اواخر عمر نیز بسیاری از اشعار ایشان را در خزانه حافظه خویش داشتند.
پس از ازدواج نیز دروس حوزوی را به مدت 15 سال نزد حضرت امام فرا گرفتند و همیشه تحصیل ایشان مورد تشویق، و استعداد و کمال فهم ایشان مورد اعتراف امام بوده است.
کتاب قدس ایران، بانوی بزرگ انقلاب؛ ص ۴
