اولیانا بیزبالکو، نویسنده در امور نظامی، به الجزیره توضیح میدهد که "ائتلاف مشتاقان فقط برای جمعآوری نیروها و اعزام آنها نیست، بلکه برای جمعآوری کمکهای مالی، اعمال تحریمها و انجام مأموریتهای بشردوستانه است."
به گزارش جماران، مشارکت داوطلبان و سربازان خارجی قدیمی در کنار اوکراینیها در جنگشان با روسیه دیگر خبر جدیدی نیست، همه میدانند که آنها سالهاست که در واحدهای ویژه خود و دیگر واحدها در تشکیلات ارتش اوکراین حضور دارند.
بلکه اوکراین این داوطلبی را تشویق و حمایت میکند و یاد و خاطره خارجیانی که در دفاع از خاکش جان باختند را ارج مینهد، و بر این موضوع پرچمهای فرانسه، دانمارک، لهستان، بلاروس، استونی، لیتوانی، بریتانیا و همچنین آمریکا، ترکیه، آذربایجان، گرجستان و غیره در چارچوب آنچه "رکن قهرمانان" در میدان استقلال در مرکز پایتخت کییف نامیده میشود، گواهی میدهند.
اما مشارکت نیروهای نظاممند غربی بهصورت رسمی در کنار نیروهای اوکراینی سابقهای نداشته است، بلکه شاید یک نقطه عطف تاریخی باشد، زیرا این نیروها این بار برای عقب راندن نیروهای روسی از اوکراین و با تأیید کییف می آیند که روزی در کنار مسکو در یک صف برای عقب راندن نیروهای آلمان نازی در دهههای قبل ایستاد.
قبل از صلح و بعد از آن
واقعیت حاکی از وجود شور و شوق اوکراینی-غربی برای اعزام نیروهایی است که کییف را در جنگ آشکارش با روسیه که وارد چهارمین سال خود شده است، یاری رسانند، و در بسیاری از بازتابها آمده است که تعداد آنها به 30 هزار سرباز میرسد، در چارچوب آنچه "ائتلاف مشتاقان" یا ائتلاف "عزم" و "اراده" نامیده میشود، همانطور که اوکراینیها -گاهی اوقات- آن را توصیف میکنند.
رئیسجمهور فرانسه، امانوئل ماکرون، میگوید که برنامهها آماده است و منتظر موافقتهای سیاسی و "برقراری صلح" است تا وارد مرحله اجرا شود، چرا که 26 کشور آماده اعزام نیروهای "صلح" یا تأمین مالی آن هستند.
یوری فیدورنکو، مشاور کمیته دفاع در پارلمان اوکراین، در این باره در گفتگو با الجزیره، اظهار داشت: "ارقام تقریبی و غیردقیق هستند، زیرا علنی نشدهاند، برخی از کشورها با اعزام نیروها مخالف هستند مانند لهستان و ایتالیا، و برخی منتظر تصمیم پارلمان هستند مانند آلمان، در حالی که برخی از کشورها مشتاق هستند مانند بریتانیا و فرانسه، که همانطور که میبینیم تلاشهای خواهان را رهبری میکنند."
و با وجود اینکه استقرار این نیروها منتظر دستیابی به توافق صلح یا آتشبس است، همانطور که ماکرون میگوید، رئیسجمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، معتقد است که "تضمینهای امنیتی که کشورهای خواهان وعده دادهاند باید فورا و بدون انتظار پایان عملیات جنگی آغاز شود."
اولیانا بیزبالکو، نویسنده در امور نظامی، به الجزیره توضیح میدهد که "ائتلاف مشتاقان فقط برای جمعآوری نیروها و اعزام آنها نیست، بلکه برای جمعآوری کمکهای مالی، اعمال تحریمها و انجام مأموریتهای بشردوستانه است."
وی در ادامه گفت: "نیروهای مورد نظر نیروهای حافظ صلح نخواهند بود، همانطور که ماکرون میگوید، آنها تحت پوشش سازمان ملل نخواهند بود و به احتمال زیاد پس از توقف جنگ خواهند آمد، صرف نظر از تمایل زلنسکی که در این امر عجله دارد."
وی در همین راستا میافزاید: "آنها ممکن است به شکل نیروهای انسانی از 10 کشوری باشند که آمادگی اولیه خود را نشان دادهاند، یا به شکل ماشینآلات و تجهیزات یا خدمات لجستیکی، بسته به کشورهای شرکتکننده، و مجهز خواهند شد تا بتوانند منحصراً مأموریتهای دفاعی را انجام دهند، زیرا تعداد اعلام شده اصلاً اجازه غیر از این را نمیدهد."
سپری محافظ
به این ترتیب، تصاویر اولویتی شکل میگیرد که این نیروها را به عنوان یک سد، یا سپری که از مواضعی خاص در اوکراین محافظت میکند، ترسیم میکند، و بسیاری از ناظران در این مورد توافق دارند.
ایوان استوباک، کارشناس نظامی در مؤسسه اوکراینی آینده، و مشاور سابق امور امنیت نظامی در پارلمان اوکراین، میگوید: "بر اساس اظهارات و اشارات قبلی، ترکیه میتواند نقشی در تضمین امنیت آبهای منطقهای اوکراین در دریا ایفا کند، زیرا این کشور همسایه است و بیش از هر کشور دیگری به این موضوع اهمیت میدهد."
وی در گفتوگو با الجزیره ادامه داد: "بریتانیا و فرانسه بر زمین تمرکز دارند، با استقرار نیروها در اطراف شهر اودسا و غیره، همانطور که قبلاً گفته شد؛ در حالی که واحدهای چند ملیتی مسئول امنیت حریم هوایی خواهند بود، و اوکراین به نقش آمریکا در این زمینه چشم دوخته است."
از دیدگاه استوباک، روسیه "در چهارمین سال جنگ، دیگر در بهترین و قویترین حالت خود نیست، و اگر چنین نیروهایی در اوکراین مستقر شوند، به حفاظت از پشت جبهه کمک میکنند، و در نتیجه توانایی ارتش اوکراین برای تقویت نیروهای خود در خطوط مقدم تقویت میشود."
استوباک در ادامه گفت: "اگر این نیروها پس از آتشبس به نوعی مورد تعرض قرار گیرند، مسکو میداند که با یک رویارویی چندوجهی و باز در برابر همه احتمالات با کل ائتلاف مواجه خواهد شد؛ و به همین دلیل است که میبینیم که با این موضوع به شدت و حتی قبل از شروع آن مخالف است."
مرکز لجستیکی بازدارندگی
از دیدگاه ناظران اوکراینی، منفعت غرب در اینجا کمتر از اهمیت نیست، بسیاری از کشورها نیز به اوکراین به عنوان سپر، سد و زمین حاصلخیز با توانایی ها و تجربه هایش نگاه می کنند.
اولکسی میلنیک، مدیر بخش سیاست خارجی و امنیت بینالملل در مرکز مطالعات "رازومکوف"، به الجزیره میگوید: "من فکر میکنم زلنسکی تصویر صحنه نهایی مورد انتظار را ترسیم کرد، صحنهای شبیه به مدل کره جنوبی، که امکان ثبات و شکوفایی را میدهد و به کشورهای غربی امکان تمرکز طولانی مدت را میدهد."
وی میافزاید: "من حتی در آن زمان بعید نمیدانم که اوکراین به یک مرکز لجستیکی برای بازدارندگی غرب تبدیل شود و سرزمینهایش شامل پایگاههای نظامی متعلق به غرب شود، موقعیت اوکراین برای بازدارندگی ایدهآل است و سرزمین ما با تجربیات و تخصصهای عملی حاصلخیز است."
میلینیک معتقد است که "ورود این نیروها بدون شک نقطه عطفی بزرگ در مسیر جنگ به نفع اوکراین خواهد بود، اما این منوط به حجم این نیروها و واکنش روسیه به آن در آینده نزدیک، چه از طریق تشدید تنش و چه از طریق تمایل به صلح، است."
او میگوید: "فراموش نکنیم که ایده ماکرون برای استقرار این نیروها یک سال و نیم پیش مطرح شد و پس از آنکه فوقالعاده توصیف شد، چندین ماه کنار گذاشته شد قبل از اینکه دوباره فعال شود، همه چیز تا زمان تحقق تئوری باقی میماند و همه چیز در اطراف ما بستگی به تحولات و موضع متزلزل ایالات متحده در قبال این جنگ در سایه دولت ترامپ دارد."
