افکار افراطی می‌تواند افکار عمومی را نیز به طرز گسترده ای تحریک کند: نظرسنجی دانشگاه شیکاگو بر روی 1000 نفر از رای دهندگان ثبت‌نام شده در آمریکا نشان داد که 28 درصد از آنها به احتمال قابل توجهی آمادگی داشتند که احتمالا در برابر دولت دست به سلاح ببرند.
به گزارش جماران؛ اکونومیست می گوید: آنچه داده‌ها نشان می‌دهد، به دو دلیل نگران‌کننده است. اول، حملات افراط‌گرایانه در حال رشد هستند از دهه ۱۹۷۰ تا اوایل دهه ۲۰۰۰، کشتارهای جمعی توسط افراط‌گرایان داخلی، چندان رایج نبود، حال آنکه شمار آنها در ۱۲ سال گذشته به شدت افزایش یافته است.
در گزارش اکونومیست آمده است: از ۴۶ مورد حادثه کشتار جمعی با محرک ایدئولوژیکی (عملی شده یا تلاش برای اجرا) از سال ۱۹۷۰، ۲۶ مورد (۵۷٪) از سال ۲۰۱۰ به بعد رخ داده‌اند. افراط‌گرایان سیاسی راست بخش بزرگتر این جانیان را تشکیل می دهند. همزمان خشونت های افراطی چپگراها و اسلامگراها، در سال‌های اخیر به شدت کاهش یافته است.
دوم، بیشتر این حملات توسط اصطلاحا «گرگهای تنها (Lone Wolves)» انجام می‌شود. ردیابی و پیگیرد این افراد برای پلیس بسیار دشوار است. پیشگیری از حملات گرگهای تنها نسبت به دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ که گروه‌ها و شبه نظامیان راست‌گرای سازمان‌یافته، فعال بودند، دشوارتر شده است.
بعضی از ایده‌های افراط‌گرایانه راست، بر سیاست‌های جریان اصلی متعارف هم تأثیر می گذارد. برای مثال، تاکر کارلسون مجری پیشین شبکه فاکس نیوز، ادعا کرده که جو بایدن و سایر سیاستمداران دموکرات، می‌خواهند آمریکایی‌ها را با «رای دهندگان مطیع تر جهان سومی» جایگزین کنند.
جی دی ونس، سناتور جمهوری‌خواه از اوهایو، با بی پروایی ادعا کرده که جو بایدن قاچاقچی های مکزیکی را تشویق می‌کند تا فنتانیل، یک مخدر قدرتمند، را وارد آمریکا کنند تا طرفداران دونالد ترامپ را بکشند.
برخی از ایده‌های رادیکال راست می‌تواند خشونت را تحریک کند، همانگونه که در ماجرای یورش یک گروه خشونت طلب به ساختمان کنگره در 6 ژانویه 2021 به ساختمان کنگره مشاهده شد.
این افکار افراطی می‌تواند افکار عمومی را نیز به طرز گسترده ای تحریک کند: نظرسنجی دانشگاه شیکاگو بر روی 1000 نفر از رای دهندگان ثبت‌نام شده در آمریکا نشان داد که 28 درصد از آنها به احتمال قابل توجهی آمادگی داشتند که احتمالا در برابر دولت دست به سلاح ببرند.
در حالی که ایده‌های افراطی راستگرا، تروریست های داخلی آمریکا را هم رادیکالتر کرده، همچنین چهره های آرامتر جریان اصلی را نیز تندتر کرده اند. این بخش ماجرا، برای بیشتر آمریکاییان، خطری بزرگتر از کشتار متعصبانه است.
