توافقنامه عادی سازی روابط امارات با اسرائیل به مانند همه توافقنامه های عادی سازی روابط با این رژیم در گذشته و نیز در آینده خیانتی است بزرگ.
به گزارش جماران، «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در تحلیلی در روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم نوشت: توافقنامه عادی سازی روابط که دولت امارات با اسرائیل با نظارت آمریکا به آن رسید اوج خیانت است دقیقا به مانند همه توافقنامه ها و معاهداتی که پیش از آن امضا شد و مصر و اردن و سازمان آزادی بخش فلسطین امضا کردند، آنها هم اوج خیانت است. هر گونه توافقنامه مشابهی در آینده که «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و «جارد کوشنر» داماداش وعده دادند نیز خیانت خواهد بود.
این دردناک است که برخی برای این توافقنامه دست می زنند و تلاش می کنند آن را توجیه کرده و بگویند که «تاریخی» است و دوران جدیدی برای جهان عرب به شمار می رود. آیا فروش فلسطین در راستای اجرای قرارداد قرن و چشم پوشی از قدس و مسجد الاقصی اش و خروج از همه اصول عربی و اسلامی روزی تاریخی است؟ آیا تاج گذاری اسرائیل به عنوان رهبر عرب های اهل تسنن به بهانه رویارویی با ایران دوران جدید را شکل می دهد؟ و گامی اصلی در مسیر صلح عادلانه است؟کدام صلح عادلانه در توافقی که در آن قدس یا کشور فلسطین یا حتی طرح صلح عربی ذکری به میان نیامده است؟ خواهش می کنیم اگر به احساسات ما احترام نمی گذارید به عقل های ما احترام بگذارید.
بله این توافقنامه امارات و اسرائیل به صلح دائمی برای مساله فلسطین منجر می شود یعنی آن را کاملا محو می کند و شاید نتانیاهو پر بیراه نگفته باشد که گفت آنها با ما روابط را عادی سازی می کنند زیرا ما قوی هستیم و آنها ضعیف آن هم بر اساس صلح در مقابل صلح ولی در اینجا درباره عرب هایی سخن گفت که روابط را با او عادی سازی کرده اند یا می کنند و نه عرب های مقاوم دیگر که کاری کردند که او برای نجات جانش در پی بارش موشک ها از نوار غزه روی سرش و روی سر شهرک نشین هایش در شهرک«اسدود» در زمانی که برای هوادارانش سخنرانی انتخاباتی می کرد، مثل یک موش پا به فرار بگذارد.
برخی جزیه را به واشنگتن و ترامپ رئیس جمهور آمریکا به شکل نقدی یا به شکل قراردادهای سلاح در مقابل حمایت می پرداختند و اکنون همان برخی و به طور خاص در کشورهای حاشیه خلیج فارس جزیه را به دولت اشغالگر و از خاستگاه ترس و وحشت شان و برای همان منظور یعنی برای «حمایت» از خطری فرضی می پردازند.
به خوبی می دانیم که نتانیاهو و ترامپ بحران زده به طور موقت از این توافقنامه برنده بیرون آمدند ولی این دستاوردهایی که دولت امارات که یک کشور نفتی ثروتمند است و معاهده های دفاعی مشترک با فرانسه، انگلیس و آمریکا امضا کرده و اینها در اراضی اش پایگاه های نظامی دارند و وزیر خارجه اش یک هفته پیش با همتای ایرانی خود دیدار دوستانه در چارچوب بهبود سریع و روزافزون روابط دو کشور برگزار کرد، از امضای این توافقنامه به دست آورد چه هستند؟
کشورها معمولا توافقنامه صلح را بعد از جنگ ها یا تنش ها با دشمنان امضا می کنند آیا کشور امارات در حالت جنگ با رژیم اسرائیل است و ایا قبلا با این رژیم بارها جنگ کرده بود و ما نمی دانستیم؟
حال و روز کشورهایی که با اسرائیل توافقنامه و معاهده امضا کردند اگر بسیار خوب بود و ثمره های اقتصادی و نظامی و تکنولوژیک به خاطر این خیانت چیدند را درک می کردیم و در اینجا به طور مشخص درباره مصر، اردن و سازمان آزادیبخش فلسطین سخن می گوییم ولی اوضاع این مثلث در اوج فلاکت است؛ اسرائیل پاداش مصر را با حمایت از سد«النهضه» و حمایت نظامی از این سد(در اتیوپی) داد و خودش را آماده الحاق منطقه «غور اردن» و سرقت آب و اراضی زراعتی آن با تأکید بر حسن همجواری با امان داد اما تشکیلات خودگردان فلسطین که نماینده ترویج عادی سازی روابط با رژیم اسرائیل بود و هماهنگی امنیتی با این رژیم را ثبت کرد حال و روز ش هرگز تعریفی ندارد.
از دکتر «انور قرقاش» وزیر مشاور امور خارجی امارات متشکریم که به ما اطمینان خاطر داد که سفارت امارات در شهر«قدس اشغالی» ایجاد نمی شود بلکه در تل آویو یا «ابودیس» ایجاد می شود، عجب موضع گیری میهنی ای، باید این را به حسابش نوشت!!
ما و میلیون ها عرب و مسلمان به مانند ما به امارات علاقه داشتیم آن زمان که قبله عروبیت و یاری گر متمایز از قضایای عربی بود و مرد عرب فاضلی رهبرش بود که در خندق مقاومت قرار داشت و فریاد تاریخی را در جریان جنگ 1973 زد زمانی که لوله های نفت را بست و گفت« نفت گران تر از خون نیست».
اکنون فقط از بابت دلایلی که منجر به توطئه های ویرانی عراق،لیبی،یمن و سوریه و گرسنه نگه داشتن ملت فلسطین و زیباسازی خیانت سازمان آزادیبخش فلسطین و مسموم کردن رهبر موسس آن که می خواست کفاره گناه اسلوی اش را با شعله ور کردن آتش مقاومت بپردازد، مطمئن شدیم.
از دل شکست لبنان در سال 1982 مقاومت اسلامی، از دل شکست 1976 مقاومت فلسطین و از قلب توطئه کمپ دیوید دوم در سال 2000 برای به زانو در آوردن رهبران فلسطین انتفاضه مسلح دوم در فلسطین اشغالی بیرون آمد. . این امت به رغم همه تعدی ها و مشکلاتش بالاخره به پا می خیزد.
