آنچه در سال‌های اخیر، نوحه‌های یزد را معروف کرده اشعاری است که در چند هیئت و حسینیه خوانده شده و برداشت‌های انتقادی از این اشعار شده است. نوحه معروف «الله، الله» که در هیئت «کوچه بیوک» در سال ۱۳۹۳ توسط مصطفی محسن‌زاده و سروش رحمانی خوانده شد، خیلی زود معروف و محبوب شد. اما برداشت‌های مختلفی که از این نوحه ارائه شد، تا حدودی باعث دردسر برای دو خواننده آن شد.
به گزارش جماران؛ ایرنا نوشت: توریست‌ها یزد را با بادگیرها و آثار باستانی‌اش می‌شناسند، اما ایران‌شناسان می‌دانند قدیمی‌ترین هیئت‌ها و حسینیه‌ها در این شهر هستند. محافل روضه در یزد مختص ماه محرم نیست و در تمام سال در خانه‌ها، مجلس روضه سیدالشهدا برپاست و برخی روضه‌های خانگی قدمت چندصد ساله دارند. شاید از همین روست که یزد را حسینیه ایران هم نامیده‌اند.
عزاداری امام حسین (ع) علاوه بر ابعاد مهم اعتقادی، عاطفی و تاریخی، گاه مضمون اعتراضی نیز داشته و این اعتراض در هر دوره، رنگ و بوی خاص خودش را داشته است. آنچه در سال‌های اخیر، نوحه‌های یزد را معروف کرده اشعاری است که در چند هیئت و حسینیه خوانده شده و برداشت‌های انتقادی از این اشعار شده است. نوحه معروف «الله، الله» که در هیئت «کوچه بیوک» در سال ۱۳۹۳ توسط مصطفی محسن‌زاده و سروش رحمانی خوانده شد، خیلی زود معروف و محبوب شد. اما برداشت‌های مختلفی که از این نوحه ارائه شد، تا حدودی باعث دردسر برای دو خواننده آن شد.
اما بعد از آن ماجراها، هیئت کوچه بیوک، تحت فشار دچار تغییراتی شد و هیئت امنا استعفا دادند و افراد جدیدی جایگزین آنها شدند. امنای جدید هم دیگر به این دو مداح اجازه نوحه‌خوانی ندادند و آنها مجبور شدند در هیئت‌های دیگر مانند «آبشور» برنامه اجرا کنند. البته این اتفاق هم دوامی نداشت و امسال طبق اخباری، مصطفی محسن‌زاده به کربلا رفته و در آنجا مداحی می‌کند و سروش رحمانی هم در هیچ هیئتی مداحی نخواهد کرد.
سروش رحمانی که چند سال قبل نوحه الله، الله را ساخته و با همراهی مصطفی محسن‌زاده خوانده است، در پاسخ به این سؤال که چرا امسال مداحی نمی‌کنید، گفت: امسال به‌دلیل پاره‌ای مشکلات شخصی و آماده نبودن صدایم متأسفانه توفیق حاصل نشد به ساحت حضرت سیدالشهدا عرض ادب کنم.
او در پاسخ به اینکه برخی شایعات درباره ممنوعیت چند نفر از مداحان یزدی منتشر شده است، گفت: من چیزی درباره اینکه به مداحی گفته باشند نباید بخواند، نشنیده‌ام، ولی نظارت بر اشعار وجود دارد و برای اینکه شعر بهتر باشد و کار بهتری ارائه شود، سازمان تبلیغات نظارت دارد و این نظارت همیشه بوده، ولی شاید حساسیت‌ها بیشتر شده است.
رحمانی با توضیح اینکه من مداح نیستم و فقط در دهه محرم به دلیل ارادتی که به امام حسین (ع) دارم، عرض ادب کرده و نوحه می‌خوانم، افزود: امسال هیئت آبشور یک خواننده جدید آورده و ایشان در آن هیئت می‌خواند.
وی نظم و فرم اجرایی نوحه‌ها در یزد را ویژگی مهم هیئت‌های یزد دانست و تأکید کرد: در هیچ جای ایران این نظم و ترتیب و فرم وجود ندارد. در هیچ جای ایران نداریم که در یک نوحه، هزار نفر هشت تا ۱۰ بیت را حفظ کنند و جواب بدهند و ریتم‌ها و ضرب‌آهنگ‌ها منحصر به‌فرد است. البته هیئت‌ها دو سه شب قبل از محرم تمرین می‌کنند و شاید برخی خواننده‌ها ۶ ماه و حتی یک سال درگیر ساختن نوحه‌ها هستند.
رحمانی با اشاره به برداشت‌های مختلف از نوحه‌ها گفت: به خاطر سبک و آهنگی که این نوحه‌ها دارد، برخی این‌گونه برداشت می‌کنند که فضای اشعار انتقادی است و این را هم نمی‌شود انکار کرد. البته در هنر همین‌طور است که یک اثر نوین یا مدرن که وارد عرصه می‌شود، در بدو ورود با مشکلاتی مواجه است و تا مردم، هم عوام و هم خواص بخواهند این را بپذیرند، زمان می‌برد و انتقادهای شدیدی به آن وارد می‌شود، ولی بعد از گذشت زمان، مورد اقبال قرار می‌گیرد و حتی مورد تقلید هم واقع می‌شود.
این خواننده درباره نگاهش به واقعه عاشورا گفت: عاشورا مانند یک منشور است و ابعاد مختلف دارد. یک بعدش حزن و اندوه است، ولی حماسه و عرفان و همدلی هم وجود دارد. به نظرم توجه یک جانبه به یک بعد خاص مثل حزن، باعث می‌شود وجوه دیگر، نادیده و کمرنگ شود و این رسالت هنرمند است که باید به همه ابعاد بپردازد. هنر باید تقدس خود را حفظ کند و هنرمند باید هنر پاک را به مردم ارائه کند و هنر نباید رنگ و بوی ریا و تظاهر بگیرد.
