فرق بین کودک بیش فعال و بازیگوش

به گزارش جی پلاس،‌ علی ناظری، روانپزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در رابطه با بیماری بیش فعالی گفت: این عارضه بیشتر از سنین زیر ۷ سال و اکثراً بین ۳ الی ۴ سالگی آغاز می‌شود و در صورت عدم درمان تا سنین بزرگسالی نیز همراه فرد خواهد بود. دکتر ناظری در تشریح علائم این بیماری گفت: فعالیت شدید و افراطی در اکثر امور مانند حرف زدن زیاد و عدم تمرکز بر مسئولیت‌ها و پیگیری نکردن وظایف، پرخاشگری و نا آرامی از جمله علائمی است که در افراد بیش فعال دیده می‌شود. وی در ادامه افزود: البته اکثر این علائم در کودکان بازیگوش نیز ممکن است مشاهده شود اما از نظر متفاوتند و حالت بیمار گونه‌ای که در افراد مبتلا به بیش فعالی است را ندارند، ضمن این که بازیگوشی‌های کودکان مقتضی سن آنان است و با بالا رفتن سن و خارج شدن از سن کودکی نیز این رفتارهای بازیگوشانه تقریباً از بین می‌روند. این روانپزشک ادامه داد: علائم بیش فعالی با بالا رفتن سن از حالت شیطنت‌های بیمار گونه و افراطی کودکانه خارج شده و بیشتر با حالت‌های پرخاشگری، ناآرامی، ذهن مشغول و مشوش عدم تمرکز در امور، عدم مسئولیت‌پذیری و پیگیری نکردن وظایف بروز می‌کند. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در رابطه با عوامل بروز عارضه بیش فعالی گفت: عواملی چون ژنتیک، تغذیه در دوران بارداری و درد دوران نوزادی، هوای آلوده و آلودگی‌های محیطی و سمومی مانند آرسنیک و به خصوص سرب می‌تواند اثراتی بر مغز و بروز بیش فعالی داشته باشند اما تمام این عوامل به طور کلی از نظر علمی ثابت نشده‌اند و در مرحله نظریه و تحقیقات قرار دارند و فقط برخی عوامل ژنتیکی کشف و اثبات شده‌اند. دکتر ناظری با اشاره به راهکارهای درمانی این عارضه گفت: پس از تشخیص علائم و انجام آزمایشات پزشکی مرتبط و مشخص شدن بیش فعال بودن فرد با مصرف داروهای اختصاصی تجویزی توسط پزشک معالج و گذراندن دوره‌های روان درمانی این بیماری قابل درمان است. این روانپزشک در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به این که روش‌های سنتی تربیتی که برای تربیت فرزندان مورد استفاده است درست برعکس روش‌هایی است که برای دوره‌های روان درمانی بیماران بیش فعال مورد استفاده قرار می‌گیرد از این رو آموزش خانواده به خصوص مادر خانواده برای انجام مراحل روان درمانی جزو الزامات است. منبع: باشگاه خبرنگاران جوان