پایگاه خبری و اطلاع رسانی جماران_ اصغر میرشکاری :حضرت امام خمینی(س) در ابتدای پیام مورخه 6 مرداد 1366مطابق1 ذى الحجه 1407 کنگره عظیم حج و خطاب به مسلمین ایران و جهان و زائران بیت اللَّه الحرام، چنین آورده اند: «وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً الَى اللَّه وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوتُ فَقَدْ وَقَعَ اجرُهُ عَلَى اللَّهِ ... قلمها و زبانها و گفتارها و نوشتارها عاجز است از شکر نعمتهاى بى پایانى که نصیب عالمیان شده و مى شود. خالقى که با جلوه سراسر نورانى خود، عوالم غیب و شهادت و سرّ و عَلَن را به نعمت وجود آراسته و به برکت برگزیدگانش به ما رسانده ... و با ظهور جمیلش پرده از جمالش برافکنده ... و به کتب مقدس آسمانى اش که از حضرت غیب بر انبیائش از صفى اللَّه تا خلیل اللَّه و از خلیل اللَّه تا حبیب اللَّه- صلوات اللَّه و سلامه علیهم و سلم- نازل فرموده، راه وصول به کمالات و فناى در کمال مطلق را تعلیم فرموده و سلوک الى اللَّه را گوشزد کرده چون کریمه وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً الَى اللَّه و طریق برخورد با مؤمنین و دوستان خود و ملحدین و مستکبرین و دشمنان خویش را آموخته.» (صحیفه امام، ج20، ص: 311) در قسمتی دیگر از این پیام نیزمی خوانیم:
« زائران عزیز، از بهترین و مقدسترین سرزمینهاى عشق و شعور و جهاد به کعبه بالاترى رهسپار شوند و همچون سید و سالار شهیدان حضرت ابى عبد اللَّه الحسین- علیه السلام- از احرام حج به احرام حرب و از طواف کعبه و حرم به طواف صاحب بیت و از تَوضّؤ زمزم به غسل شهادت و خون رو آورند و به امتى شکست ناپذیر و بنیانى مرصوص مبدل گردند که نه ابرقدرت شرق یاراى مقابله آنان را داشته باشد نه غرب که مسلماً روح و پیام حج چیز دیگرى غیر از این نخواهد بود که مسلمانان، هم دستور العمل جهاد با نفس را بگیرند و هم برنامه مبارزه با کفر و شرک را.» (همان، ص: 316و317)
این پیام که یکی از مهمترین و مفصل ترین پیامهایی است که از اندیشه امام خمیینی(س) تراوش کرده و بر قلم او جاری گشته است، همان پیام مشهور فریادبرائت می باشد که صفحات 311تا 347، جلد بیستم صحیفه امام خمینی(س) به آن آراسته شده است و ضمن اشاره به مشکلات عدیده جهان اسلام و حیله ها و ترفندهای دشمنان و دنیای استکباری، و تبیین وظایف مسلمانان و لزوم برگزاری مراسم حج ابراهیمی و اعلام برائت از مشرکان و ابرقدرتهای سلطه گر به عنوان سمبل شیطان صفتی و زورگویی نسبت به مظلومین جهان، بر مبارزه دائمی با پاسداران و به کار برندگان این موقعیت سلطه گرانه تأکید ویژه دارند و از جمله می فرمایند:
«هیهات که خمینى، در برابر تجاوز دیوسیرتان و مشرکان و کافران به حریم قرآن کریم و عترت رسول خدا و امت محمد- صلى اللَّه علیه و آله و سلم- و پیروان ابراهیم حنیف ساکت و آرام بماند و یا نظاره گر صحنه هاى ذلت و حقارت مسلمانان باشد. من خون و جان ناقابل خویش را براى اداى واجب حق و فریضه دفاع از مسلمانان آماده نموده ام و در انتظار فوز عظیم شهادتم. قدرتها و ابرقدرتها و نوکران آنان مطمئن باشند که اگر خمینى یکه و تنها هم بماند به راه خود که راه مبارزه با کفر و ظلم و شرک و بت پرستى است ادامه مى دهد و به یارى خدا در کنار بسیجیان جهان اسلام، این پابرهنه هاى مغضوب دیکتاتورها، خواب راحت را از دیدگان جهانخواران و سرسپردگانى که به ستم و ظلم خویشتن اصرار مى نمایند سلب خواهد کرد.» (همان، ص: 318و 319)
اما شگفت این که آیه انتخاب شده در طلیعه پیان و متن و مضمون آن از شهادت و هجرت حسین گونه سخن به میان می آورد که به ظاهر مقوله ای جداگانه از برنامه و مناسک حج است. این موضوع شگفتی اعضای بیت و دفتر و حتی کارکنان ذیربط در سازمان حج در مدینه را فراهم می آورد ولی حضرت امام تأکید بر مخابره خبر به رسانه های گروهی و نیز حجاج در مدینه دارند. به این خاطره توجه بفرمائید: «امام طبق سنت هر ساله در آستانه حج، پیامی به حجاج بیت الله می دادند. در سال 66 که به حج رفتیم، از ابتدای پیاده شدن در جده تا راهپیمایی مدینه، از برخورد دولت و مأموران سعودی بسیار راضی بودیم و اصلاً تصور نمی کردیم که دولت سعودی با ایران و ایرانی این قدر با احترام برخورد کند. پیش بینی تمامی برادران دست اندرکار حج این بود که: امسال شاهد یکی از باشکوهترین مراسم حج خواهیم بود.
احمد آقا فرزند برومند امام نقل می کرد: هنگامی که مقدمه و آیهای را که در صدر پیام استفاده شده بود، دیده بود متعجب شد و دچار حیرت از اینکه چرا امام در این پیام حجاج را به شهادت و هجرت حسین گونه فرا خوانده اند! احمد آقا میگفت: وقتی پیام را مطالعه کردم، باور این قضیه برایم بسیار ثقیل بود. این پیام را به آقای انصاری نشان دادم که ایشان هم نظر بنده را داشت. بعد از اینکه آقای انصاری هم نظر داد خدمت امام رفتم و به ایشان عرض کردم: آقا! تنها نظر من نیست، بلکه برادران دیگر هم معتقدند که آیه و مقدمه ای که در صدر مطلب به کار رفته است، هیچ گونه سنخیتی با مراسم و مناسک حج ندارد. امام فرمودند: «هر چه سریعتر این پیام را به رسانه های گروهی و حجاج ایرانی در مدینه مخابره نمایید.» هنگامی که این پیام مخابره شد، بنده و آقای کروبی آن را برای سایر دست اندرکاران حج قرائت کردیم. ما هم بسیار شگفت زده شدیم که چه سنخیتی بین مراسم حج و آیۀ مبارکه است. از مدینه با بیت تماس گرفتیم. احمد آقا گفت: «من هم این مطلب را با امام در میان گذاشته ام، اما ایشان فرمودند: پیام را با این آیه و مقدمه مخابره نمایید.» این پیام در روز اول
ذیحجه صادر شد و فاجعۀ خونین مکه در روز ششم ذیحجه به وقوع پیوست.» (آیت الله سید مهدی امام جمارانی، برداشتهائی از سیره امام خمینی، ج3، ص 164) و شد آنچه که همه کم و بیش شنیده ایم و بدون شک یکی از جنایت بارترین و تنفر آورترین وقایع در طول تاریخ حج، فاجعه خونبار 4 ذی الحجة الحرام آن سال و آلوده شدن دست آل سعود و سرسپردگان وهابی به خون زائران و مهمانان الهی در و حشیانه ترین حالت در جهت خوش رقصی برای امریکا و دشمنان اصلی دنیای اسلام بود که یقینا برای کسی که کوچکترین تعهدی نسبت به اسلام داشته باشد، غیر قابل تصور و باور نکردنی است . رگبار گلوله، پخش گازهای سمی، پرتاب قلوه سنگها، آهن پاره ها، آجر، تکه های شیشه، بلوک های سیمانی بر سر زوار و ضرب و شتم حجاج بی دفاع و جانبازان و زنان و افراد مسن، علاوه بر آن که عمق کینه این عمال استکبار را نسبت به اسلام راستین بیان می کند، ننگی ابدی و ماندگار بر دامن سردمداران آل سعود و آخوندهای وهابی نشانده است که با آب زمزم و چشمه کوثر هم پاک شدنی نیست. البته این جنایت پیشگی نسبت به دنیای اسلام توسط این جنیایت کاران امروز هم بلائی برای جهان اسلام فراهم آورده و با هزینه کردن دلارهای
نفتی بیت المال مسلمین در اغلب کشورهای اسلامی نظیر عراق و سوریه و یمن و بحرین و... بزرگترین خدمت را به غده سرطانی در منطقه یعنی اسرائیل غاصب ارائه می کند.
به مناسبت این جنایت هولناک، حضرت امام خمینی(س) در دوازدهم مرداد ماه 1366 پیامی خطاب به سر پرست حجاج ایرانی چنین آورده اند:
« پیام استقامت و مظلومیت شما و زائران عزیزتر از جانمان را از کنار کعبه مظلوم و حرم خون آلود خدا شنیدم. سلام خالصانه این جانب و همه ملت ایران را به همه عزیزانى که در کنار خانه خود و حرم امن خدا مورد تهاجم و گستاخى اجیرشدگان شیطان بزرگ، یعنى آمریکاى جنایتکار قرار گرفته اند، ابلاغ کنید. این حادثه بزرگ نه تنها احساسات و عواطف ملت ایران را که یقیناً دل همه آزادگان جهان و ملتهاى اسلامى را جریحه دار و متألم ساخته است ولى براى ملت بزرگ و قهرمانى همچون مردم عزیز کشورمان که تجربه چندین ساله انقلاب را دیده اند و نقاب از چهره ها و نیرنگهاى ایادى امریکا چون شاه و صدام را در حمله به عزاداران حسینى و آتش زدن قرآنها و مساجد برداشته اند، این حوادث غیر مترقبه و شگفت آور نیست که دوباره دست کثیف امریکا و اسرائیل از آستین ریاکاران و سردمداران کشور عربستان و خائنین به حرمین شریفین به درآید و قلب بهترین مسلمانان و عزیزان و میهمانان خدا را نشانه رود و مدعیان سقایت حاجّ و عمارت مسجد الحرام، خیابانها و کوچه هاى مکه را از خون مسلمانان سیراب کنند. ما در عین حال که شدیداً متأثر و عزادار از این قتل عام بى سابقه امت محمد- صلى اللَّه علیه و آله و سلم- و پیروان ابراهیم حنیف و عاملین به قرآن کریم گردیده ایم ولى خداوند بزرگ را سپاس مى گزاریم که دشمنان ما و مخالفین سیاست اسلامى ما را از کم عقلان و بیخردان قرار داده است، چرا که خودشان هم درک نمى کنند که حرکتهاى کورشان سبب قوّت و تبلیغ انقلاب ما و معرف مظلومیت ملت ما گردیده است و در هر مرحله اى سبب ارتقاى مکتب و کشورمان را فراهم کرده اند که اگر از صدها وسیله تبلیغاتى استفاده مى کردیم و اگر هزاران مبلّغ و روحانى را به اقطار عالم مى فرستادیم تا مرز واقعى بین اسلام راستین و اسلام امریکایى و فرق بین حکومت عدل و حکومت سرسپردگان مدعى حمایت از اسلام را مشخص کنیم، به صورتى چنین زیبا نمى توانستیم، و اگر مى خواستیم پرده از چهره کریه دست نشاندگان آمریکا برداریم و ثابت کنیم که فرقى بین محمد رضا خان و صدام امریکایى و سران حکومت مرتجع عربستان در اسلام زدایى و مخالفتشان با قرآن نیست و همه نوکر امریکا هستند و مأمور خراب کردن مسجد و محراب و مسئول خاموش نمودن شعله فریاد حق طلبانه ملتها، باز به این زیبایى میسر نمى گردید، و همچنین اگر مى خواستیم به جهان اسلام ثابت کنیم که کلیدداران کنونى کعبه لیاقت میزبانى سربازان و میهمانان خدا را ندارند و جز تأمین امریکا و اسرائیل و تقدیم منافع کشورشان به آنان کارى از دستشان برنمى آید، بدین خوبى نمى توانستیم بیان کنیم و اگر مى خواستیم به دنیا ثابت کنیم که حکومت آل سعود، این وهابیهاى پست بیخبر از خدا بسان خنجرند که همیشه از پشت در قلب مسلمانان فرو رفته اند، به این اندازه که کارگزاران ناشى و بى اراده حاکمیت سعودى در این قساوت و بى رحمى عمل کرده اند، موفق نمى شدیم و حقا که این وارثان ابى سفیان و ابى لهب و این رهروان راه یزید روى آنان و اسلاف خویش را سفید کرده اند.
جمهورى اسلامى ایران الحمد للَّه در میان زائران خانه حق از ملیتها و نژادها و کشورها و حتى در خود عربستان طرفداران بسیار زیاد و دوستان صادق و وفادارى پیدا نموده است که براى گواه و شهادت حقانیت ما و معرفى ابعاد قتل عام خونبار مسلمانان به دست خادم الحرمین و انتقال حقایق تلخ روز حادثه به مردم جهان ما را یارى دهند. و چه بهتر که بلافاصله و در حالى که اجساد عزیزان ما بر زمین افتاده اند، صدام و حسین اردنى و حسن مراکشى به حمایت از جنایت آل سعود اعلام همبستگى نمایند، گویى عربستان سنگر بزرگى را فتح کرده است و در کشتن صدها زن و مرد بى دفاع مسلمان و به رگبار مسلسل بستن آنان و عبور از روى اجساد مطهر آنان به پیروزى نظامى بزرگى نایل آمده است که به یکدیگر تبریک مى گویند و حال آنکه جهان در این ماتم نشسته و دل پیامبر خاتم شکسته است. و چه کسى است که نداند توسل به زور و سرنیزه و لشکرکشى در برابر زائران خانه حق و تهیه آن همه مقدمات و توسل به بهانه هاى پوچ براى درگیرى با زنان و مردان و جانبازان و مادران و همسران شهیدان چیزى جز استیصال و خشم و ضعف امریکا و عجز و ناامیدى سرسپردگان آنان نخواهد بود. یقیناً امریکا و عربستان از شرایط خلع سلاح مسلمانان در حرم خدا و احترام مؤمنین به احکام قرآن و پرهیز از جدال در کنار خانه خدا سوء استفاده کرده اند و با وسایل از پیش فراهم شده و نقشه هاى دقیق روبه صفتانه به صفوف شیرمردان و شیرزنان ما حمله نموده اند و آنان را غافلگیر کرده اند. حکومت سعودى مطمئن باشد که امریکا لکه ننگى بر دامنش نهاده است که تا قیام قیامت هم با آب زمزم و کوثر پاک نمى شود و خونى که از دل اقیانوس بزرگ ملت ما بر سرزمین حجاز جارى شده است، زمزم هدایتى براى تشنگان سیاست ناب اسلام گردیده است که ملتها و نسلهاى آینده از آن سیراب و ستمکاران در آن غرق و هلاک مى شوند و ما همه این جنایتها را به حساب امریکا گذاشته ایم و به یارى خدا و در موقع مناسب به حساب آنان خواهیم رسید و انتقام فرزندان ابراهیم را از «نمرود» ها و «شیاطین» و «قارون» ها خواهیم گرفت. و مجدداً تأکید مى کنم که اینها بهاى گران حاکمیت نه شرقى و نه غربى و استقلال و آزادى و اسلام خواهى ماست.
و اینک از فرصت استفاده کرده به یکى از آیات کتاب کریم اشاره مى کنم آن جا که فرموده است: أَ جَعلْتُمْ سِقایَةَ الحاجِّ وَ عِمارَةَ المَسْجِدِ الحَرامِ کَمَنْ امَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ وَ جاهَدَ فى سَبیلِ اللَّهِ لا یَسْتَوُونَ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ لا یَهْدِى القَوْمَ الظّالِمینَ. گویى آیه کریمه در همین عصر نازل شده و گویى براى آل سعود و امثال آل سعود در طول تاریخ و براى ملت مجاهد و بزرگ ایران و حجاج بیت اللَّه الحرام در عصر حاضر و امثال آنان در همه اعصار آمده است. و خداوند تعالى مى فرماید: شما کوردلان آبرسانى به حجاج و تعمیر مسجد الحرام را با ارزش آنانى که ایمان به خدا و به روز جزا آورده و در راه خدا مجاهده مى کنند، مساوى قرار داده اید، حاشا که اینان با شما مساوى نیستند و خداوند ستمگران را هدایت نمى کند. آیا سعودیها و امثال آنان در طول تاریخ ارزش خود را براى تهیه آب در مواقف حج و زرق و برق تعمیرات مسجد الحرام را با ارزشهاى مسلمانانى که به خداوند و روز جزا ایمان دارند و با نثار خون خود و جوانان مجاهد خود در راه خدا و براى دفع دشمنان خدا از حریم اسلام و حرم خداوند تعالى بپاخاسته اند مقایسه نکرده اند؟ و سعودیهاى عصر حاضر، پا را فراتر از آن نگذاشته و بر مسلمانان افتخار نمى کنند؟ و با مجاهدان راه خدا آن نمى کنند که روى امریکاى جهانخوار و ارباب خود را سفید کرده است؟ و جالب توجه اینکه خداوند در این آیه ایمان به خدا و روز جزا را ذکر فرموده و از میان تمام ارزشهاى اسلامى و انسانى مجاهده در راه خدا را با دشمنان خدا و بشریت انتخاب کرده است و در این انتخاب به همه مسلمانان تعلیم فرموده است که ارزش جهاد فوق همه ارزشهاست. و آیا خداوند با ذکر وَ اللَّهُ لا یَهْدِى القَوْمَ الظّالِمینَ نمى خواهد بفرماید خداوند سعودیهاى عصر را و تمام اعصار تاریخ را ستمگرانى بیش نمى داند که قابل هدایت نیستند و خداوند آنان را هدایت نمى فرماید؟ آیا ستمکارى بر حق و خلق و بر رسول خدا و امت بزرگوار حضرت رسول خاتم، بالاتر از آنچه آل سعود با کعبه و حرم امن الهى و با زائران مجاهدن که همه چیز و همه کس خود را در راه دوست و آرمان اسلام تقدیم کردند، مى توان تصور کرد؟ آیا جرم این مجاهدان که به فرمان خداوند تعالى نداى برائت از مشرکین را انجام داده اند، جز برائت از خدایان آل سعود و سعودیهاى عصر حاضر و شاه حسین و شاه حسن و مبارک نامبارک و صدام عفلقى است؟ آیا سکوت در مقابل این ستمگریها که در طول تاریخ سابقه نداشته است، چیزى جز رضاى به این جرم و شرکت در ظلم و ستم ظالمین و ستمگران است؟ و در هر صورت آل سعود براى تصدى امور کعبه و حج لیاقت نداشته و علما و مسلمانان و روشنفکران باید چاره اى بیندیشند. زائران شریف ایرانى امسال پیام انقلاب و برائت خود را با خونشان به جهان و به امت اسلام ابلاغ نمودند و با تقدیم شهداى بزرگ به پیشگاه مقدس حق از سازندگان و بانیان سیاست نه شرقى و نه غربىِ کعبه خداوند گشتند و ملت بزرگ ایران نیز با تجلیل گسترده خود از شهدا و شرکت میلیونى خود در راهپیمایى و اعلان برائت از کفر خصوصاً آل سعود به وظیفه انقلابى و الهى خود عمل نموده اند که در اینجا لازم است از حضور گسترده آنان و همه اقشار و خواهران و برادران تشکر کنم. اکنون نوبت زائران دیگر کشورها و خصوصاً علما و روشنفکران و گویندگان است که پیام مظلومیت ما را به جهان ابلاغ کنند. ان شاء اللَّه زائران محترم ایرانى با مقاومت و صبر بقیه اعمال خود را به اتمام برسانند و با گامهاى محکم و دلى آرام و قلبى سرشار از رضایت و لبى خندان، شادى پیروزى خون بر شمشیر و شهادت در کنار خانه خدا را جشن بگیرند و افرادى که به مدینه منوره مشرف مى شوند، سلام شهیدان به خون خفته کعبه و مجروحین خانه امن را به رسول خدا و ائمه هدى- علیهم السلام- ابلاغ کنند و این موفقیت بزرگ را به محضرشان تبریک بگویند و به راه خود با صلابت و اطمینان ادامه دهند و مشکلاتى که امریکا و عربستان بر آنان تحمیل نموده اند به حساب خدا و دفاع از پیامبر بگذارند و از اینکه خداوند هدیه ها و قربانیان هاجروار و اسماعیل گونه این ملت بزرگ را در کنار خانه خود پذیرفته است سپاسگزار و شاکر باشند که ان شاء اللَّه خداوند شهداى بزرگ ما را با شهداى صدر اسلام محشور و به بازماندگان آنان صبر و اجر و به مصدومین و مجروحین شفا عنایت فرماید و شرّ متجاوزان را به خودشان بازگرداند و آنان را به عقوبت خود کیفر دهد.
از خداوند مسألت مى کنم که از این زمان که همه کفر و همه شرک دست به دست هم داده اند و تصمیم و عزم خود را براى شکست امت اسلام جزم کرده اند و همه ضربه ها را بر علیه ما به کار گرفته اند، خود ما را در حصار محکم خود و در لواى مرحمت و لطف خود حفاظت فرماید. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.7 ذى الحجه سال 1407 هجرى قمرى./ روح اللَّه الموسوی الخمینى»(همان، ص:349تا 354). والسلام
