ساعت های آینده چه بسا سرنوشت ساز خواهد بود زیرا گزارش های خبری رسیده از دمشق حکایت از آن دارد که نیروهای دولتی و هم پیمانانش قوی ترین و شدیدترین حمله را به مناطق شرقی با پوشش هوایی و بمباران گسترده هواپیماهای روسی آغاز می کنند و این بمباران تا از بین بردن افراد مسلح در این بخش متوقف نمی شود.

جنگ پاک سازی گروه های«جهادی» مسلح در عراق و سوریه به اوج خود رسیده یا در مراحل نهایی آن است، نیروهای عراقی با حمایت نیروهای پیشمرگه کرد در موصل و با پوشش هوایی آمریکا و ارتش سوریه در حلب با پوشش هوایی روسیه پیشروی می کنند و این دو جنگ متوازی بدون هماهنگی دو قدرت بزرگ آتش شان شعله ور می شد حتی اگر علنا به اختلاف تظاهر کند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «عبدالباری عطوان »نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب در یادداشتی در بخش سخن سردبیر در روزنامه رأی الیوم به آخرین تحولات سوریه به ویژه حلب پرداخت و نوشت: دقایقی پیش از پایان مهلت ده ساعته ای که روسیه به صورت یک طرفه در شهر«حلب» اعلام کرد، می نویسیم؛ مهلتی که تا این لحظه هیچ گونه خروج زخمی ها یا افراد مسلح یا غیرنظامیان از مناطق محاصره شده شرق حلب از طریق هشت گذرگاهی که برای این منظور اختصاص پیدا کرده، ثبت نشده است.

دو احتمال وجود دارد و احتمال سومی نیز وجود ندارد، نخست اینکه دولت روسیه آتش بس را برای چند ساعت اضافی تمدید کند یا بمباران سنگین مکان هایی که افراد مسلح در آنها تمرکز دارند را آغاز کند و در این زمینه از خلأ سیاسی که در اثر انتخابات ریاست جمهوری آمریکا(چهارشنبه آینده) به وجود می آید،بهره می برد تا سرنوشت شهر را تعیین کند و به طور کلی آن را به کنترل دوباره دولت سوریه و نیروهای ارتش اش دربیاورد.

احتمال دوم را ترجیح می دهیم یعنی از سرگیری بمباران زیرا روس ها این مساله را مطرح می کنند که آنها به درخواست های سازمان ملل پاسخ مثبت داده و به آتش بسی که یک طرفه یعنی از طرف آنها اعلام شد، پایبند ماندند و به افراد مسلح و زخمی ها و اهالی فرصت ترک منطقه شرقی را دادند اما آنها حاضر به خروج نشدند و بنابر این باید پیامدهای آن را خودشان تحمل کنند.

خبرگزاری رسمی سوریه(سانا)در گزارشی از حلب اعلام کرد که عناصر گروه «جیش الفتح» که در بخش های شرقی هستند از خروج غیرنظامیان جلوگیری کرده و آنها را به عنوان سپر انسانی مورد استفاده قرار داده اند.

عناصر گروه (تروریستی)«فتح الشام» یا همان جبهه النصره سابق تاکید می کنند(مدعی اند) که سخن گفتن از جلوگیری از خروج ساکنان بخش شرقی درست نیست و آنها برای همبستگی با این گروه در این بخش مانده اند و عناصری که در بخش های شرقی هستند تا پای مرگ می خواهند بجنگند و به طور کامل آتش بس را رد می کنند.

ساعت های آینده چه بسا سرنوشت ساز خواهد بود زیرا گزارش های خبری رسیده از دمشق حکایت از آن دارد که نیروهای دولتی و هم پیمانانش قوی ترین و شدیدترین حمله را به مناطق شرقی با پوشش هوایی و بمباران گسترده هواپیماهای روسی آغاز می کنند و این بمباران تا از بین بردن افراد مسلح در این بخش متوقف نمی شود.

پر واضح بود که از زمان مخالفت این افراد مسلح با پیشنهاد «استفان دی میستورا» فرستاده ویژه سازمان ملل به سوریه در دو هفته پیش برای اینکه خودش شخصا آنها را یعنی افراد مسلح را برای مکان های امنی که خارج از شهر حلب انتخاب می کنند (یکی از آنها ادلب است)همراهی می کند، جبهه فتح الشام و هم پیمانانش جنگ تا مرگ را انتخاب کردند و حاضر به تسلیم شدن نیستند زیرا آنها به خوبی می دانند که خروج راه حل نیست و بمباران روسیه و سوریه در هر مکان دیگری که به آن پناه می برند یا در آن جمع می شوند آنها را دنبال می کند تا از بین شان ببرد.

عجیب آن که همپیمانان معارضان سوری در آمریکا، ترکیه و کشورهای حاشیه خلیج فارس حداقل تا زمان نوشتن این سطرها سکوت اختیار کرده اند گویی آن چه در مناطق شرقی حلب رخ می دهد به آنها دخلی ندارد و حداکثر چیزی که انجام می دهند داد و فریاد در صفحه های تلویزیونی و از طریق شبکه های اجتماعی و انتشار عکس ها و فیلم ها و لعن روس هاست.

جنگ پاک سازی گروه های«جهادی» مسلح در عراق و سوریه به اوج خود رسیده یا در مراحل نهایی آن است، نیروهای عراقی با حمایت نیروهای پیشمرگه کرد در موصل و با پوشش هوایی آمریکا و ارتش سوریه در حلب با پوشش هوایی روسیه پیشروی می کنند و ما بر این باور نیستیم که این دو جنگ متوازی بدون هماهنگی دو قدرت بزرگ آتش شان شعله ور می شد حتی اگر علنا به اختلاف تظاهر کند.

روس ها و هم پیمانان آنها در آستانه تعیین سرنوشت جنگ حلب هستند و آمریکایی ها و هم پیمانان آنها به دنبال رسیدن به همین هدف در موصل هستند و اختلاف واقعی درباره این است که چه کسی حمله نهایی را برای از بین بردن داعش در پایتختش الرقه در سوریه انجام می دهد، آیا نیروهای ارتش دموکراتیک کرد یا نیروهای ترکیه و در این بین هیچ ذکری از عرب ها به میان نمی آید و هیچ کس درباره حاکمیت بر این سه شهر در آینده و چگونگی تقسیم غنایم میان ترک ها و کردها و آمریکایی ها و روس ها در نهایت امر سخنی نمی گوید.

با صدور احکام عجولانه برای پاسخ به این گونه پرسش های فرضی دست به ریسک نمی زنیم و تمام آن چه می توانیم بگوییم این است که توقف این جنگ ها و توقف خونریزی عرب ها همچنان دور از دسترس است و آن کسانی که منطقه را به این نابودی رساندند همچنان در حریر لو داده اند و آواز دموکراسی سر می دهند و به گونه ای رفتار می کنند که گویی هیچ گونه اشتباهی مرتکب نشدند.

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.