21 ذی‏القعده 97

جناب آقای جلال‏الدین فارسی ـ حفظه‏اللّه‏ تعالی

مرقوم شریف که متضمن عواطف کریمه و تسلیت در این واقعه بود، موجب تشکر گردید. سلامت و سعادت جنابعالی را از خداوند تعالی خواستارم. من امید داشتم که این مرحوم، شخص خدمتگزار و سودمند برای اسلام و مسلمین باشد؛ ولی لا رادَّ لِقَضائِهِ[1]وانّ‏الله لغنیٌّ عن العالمین.[2]

بحمداللّه‏ تعالی طبقات مسلمین خصوصاً در ایران، به جنبشْ آگاهانه گراییده‏اند و به هیچ وجه قائم به شخص یا اشخاص نیست، و امید است بزودی به نتیجۀ مطلوبه، که اجرای احکام الهی و کوتاهی دست جباران و مُترَفین است برسد؛ و به برکت نویسندگان آگاه و دلسوز، انحرافات مشهوده از میان برخیزد و ملتها، خصوصْ ملت ایران، حکومت حق و عدالت اسلامی را مشاهده کنند. «انّه قریبٌ مجیب». از زحمات جنابعالی برای سامان دادن به جنگزدگان متشکرم؛ و اگر از من تأییدی بخواهید کیفیت آن را مرقوم دارید تا ان شاءاللّه‏ ـ مع‏الامکان ـ عمل شود. والسلام علیکم و رحمة‏اللّه‏.

روح‏اللّه‏ الموسوی الخمینی