بسمه تعالی

2 تقویمی شعبان 92

فریدۀ عزیزه‏ام[1]

از قراری که خانم[2]نوشته بودند ایشان برای خاطر شما خیال مشهد دارند. و از قراری که شما در همان تاریخ نوشته‏اید، ایشان تهران و شما قم هستید. از نوشتۀ خانم که «فریده چون دلتنگ هستند می‏خواهم ببرمش مشهد» به‏قدری نگران شدم که خدا می‏داند. بحمداللّه‏ کاغذ امروز قدری موجب رفع آن شد. بزودی از حال خودتان و اینکه مسئلۀ نگرانی شما چه بوده، کسالت داشتید یا چیز دیگر، بنویسید. خداوند عالَم، شما نور چشمان عزیز را برای من حفظ کند. خدمت جناب آقای اعرابی[3]و فرشتۀ محترمه سلام می‏رساند. من هر وقت حرم مشرف شوم به همۀ شماها دعا و از طرف همه سلام عرض می‏کنم. والسلام علیکم.

پدرت

قبل از نیمۀ رجب مرقومی از شما رسید و جواب دادم. جواب مرقوم خانم را هم پس از نیمه داده‏ام؛ امید است رسیده باشد.

[روی پاکت:]به فریدۀ عزیزه برسد. اقلیما[4]سلام می‏رساند.