بسمه تعالی

احمد عزیزم

مرقوم شما واصل شد. قبلاً کاغذی نوشته‏ام، از آقای لواسانی استفسار نمودم راجع به اینکه بین راه وجه داده‏اند؛ جواب نوشته‏اند «تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده است و به ایشان اصلاً وجهی نداده‏ام و دخالتی در این امر نکرده و نمی‏کنم لکن مفسدین در عمل اِفساد هستند». خودم هم حدس می‏زدم که اصل نداشته باشد. مطلبی که از قم اطلاع رسیده است آن است که شما و آقای ربانی[1]در نظر دارید برای صد نفر شهریۀ خصوصی قرار دهید؛ به این منظور که در خانه رفت و آمد زیاد شود. خیلی از شما تعجب می‏کنم که باز مرا نشناخته‏اید! من هیچ وقت از این اعمال خلاف انسانی میل ندارم مرتکب شوم و نه شماها مرتکب شوید. در این امور هیچ وقت بدون مراجعه به من اقدامی نکنید؛ گرچه ممکن است این خبر هم مثل بیشتر اخبار باشد. در هر صورت مطلعم کنید و این نحو افکار را از خود دور کنید. خدمت حضرت حجت‏الاسلام والمسلمین عمّ مکرم[2]سلام برسانید. برای ایشان نگران هستم؛ می‏ترسم این رفت و آمد برای مزاج ایشان ناراحتی تولید کند و موجب استراحت ایشان در قم فراهم نباشد. به خانواده محترمه سلام برسانید ان شاء اللّه‏ تعالی هردو خوب و سعادتمند باشید. والسلام2 محرّم 91ـ پدرت