بسمه تعالی

8 رجب 90

خدمت جناب مستطاب عمادالاعلام و ثقة‏الاسلام آقای خلخالی ـ دامت افاضاته

مرقوم شریف واصل گردید. از تفقد از اینجانب متشکرم. راجع به مطالبی که مرقوم شده است، مهم آن، که قضیۀ شهریه است عمل شده است؛ لکن دو محذور در کار است که گمان ندارم ادامه پیدا کند؛ یکی جلوگیری دستگاه است. مرقوم داشته‏اید کسی داعی ندارد به اشاعه؛ دواعیِ زیاد به اشاعه است. خواهید متذکر شد به نرسیدن وجوهات. با این وضع که در کار است بعضی وکلای اینجانب، از خوف، قبول وجه نمی‏کنند و اکثر قریب به اتفاق اشخاص مجاز، با آنکه بعضی از آنها وجوه خوب دریافت می‏کنند لکن نمی‏رسانند و مال امام ـ علیه‏السلام ـ را مال خود می‏دانند یا بالاتر. با این وضع گمان ندارم بشود ادامه داد لکن عجالتاً برای امتحان عمل شد تا چه شود. راجع به زحمات آقایان طلاب ـ ایّدهم‏اللّه‏ تعالی ـ امید است خداوند تعالی به آنها توفیق و تأیید عنایت فرماید. راجع به خلخال، ان شاءاللّه‏ لَدَی الاقتضاء.[1]از جنابعالی امید دعای خیر دارم. والسلام علیکم.